Αρχική
Σάββατο, 7 Ιουλίου 2012
Βγήκαν πάλι παγανιά - Η εξαθλίωση ως θετική προοπτική
Στο πάνελ του Γ.Αυτιά ο Γ.Κικίλιας, η κ.Λυμπεράκη, ο Γ.Σταθάκης και ο Γ.Κατρούγκαλος.
Η Λυμπεράκη δίνει ρέστα υπέρ της σκληρής εφαρμογής του μνημονίου λες και δεν υπάρχουν άνθρωποι πίσω από τους αριθμούς. Το πακέτο των επιχειρημάτων της γνωστό.Το Δημόσιο φταίει για όλα, το πολιτικό σύστημα(δηλαδή;) δεν θέλησε να τα χαλάσει με τους πελάτες του, οπότε αναγκαστικά έπρεπε να πληρώσουν αυτοί που δεν φταίνε. Τα άλματα της λογικής είναι ολοφάνερα. Αφού ας πούμε αναγκαστικά έπρεπε να πληρώσουν αυτοί που δεν φταίνε, πως έτυχε και δεν πλήρωσαν π.χ. οι εφοπλιστές -που φυσικά κατά τη γνώμη της δεν φταίνε- και "τυχαίνει" να πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί και οι άνεργοι;
Ο Γ.Κατρούγκαλος της απαντά ότι οι μεγάλοι πελάτες των κυβερνήσεων που ρημάζουν το Δημόσιο δεν ήταν οι λίγοι συνταξιούχοι που έπαιρναν συντάξεις που δεν έπρεπε, αλλά οι μεγαλοεργολάβοι που τυχαίνει να τους έχουν δώσει το δικαίωμα να είναι και καναλάρχες με αποτέλεσμα να διαστρέφεται το πολιτικό σκηνικό, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα μέσω των μεγάλων έργων να κάνουν όργια.
Για την κ.Λυμπεράκη σημασία δεν έχει ποιος θα πληρώσει κι αν πεθαίνουν άνθρωποι κάθε μέρα. Σημασία έχει να πληρωθεί ο λογαριασμός και να "εφαρμοστεί το πρόγραμμα".
Ο Γ.Κατρούγκαλος της λέει ξαναπαίρνοντας το λόγο ότι η Λεττονία που θεωρείται παράδειγμα πετυχημένης εφαρμογής του προγράμματος είναι σήμερα 30% φτωχότερη σε ΑΕΠ, με πολύ μεγάλη ανεργία και με το 60% των ανέργων να είναι μακροχρόνια άνεργοι χωρίς να έχουν πιθανότητες επιστροφής.
Και η καθηγήτρια Πανεπιστημίου επιστήμων κ.Λυμπεράκη απαντά: "Σημασία δεν έχει πόσο φτωχή είναι τώρα η Λεττονία, αλλά πόσο φτωχότερη θα ήταν αν δεν είχε μπει στο πρόγραμμα"!!!
Όποιος νομίζει ότι η επιστήμη δεν έχει σχέση με τη μαντική τέχνη ας αναθεωρήσει. Οι στημένοι εκπρόσωποι που παριστάνουν τις ανεξάρτητες γνώμες της επιστημονικής κοινότητας έχουν σχέση και με τη μαντική. Το παράξενο επίσης είναι ότι το επιχείρημα το έχουμε ξανακούσει. Θέλω να πω ότι το καθηγηταριό που έχει αναλάβει να μας πείσει ότι το να πεθαίνεις έχει και τα θετικά του, απαντάει σαν κόμμα στα λογικά επιχειρήματα άλλων επιστημόνων που τιμούν την ιδιότητά τους όπως ο Γ.Κατρούγκαλος, κι αυτό βέβαια λέει πολλά.
Για να πω την αλήθεια δεν ξέρω τις λεπτομερείς γύρω από το ποιο ακριβώς είναι το κομμάτι της οικονομικής επιστήμης που διδάσκει η κ.Λυμπεράκη, πληρωμένη από το Δημόσιο που θέλει να εξαφανίσει. Φαντάζομαι κάτι σαν "Οικονομία και δουλοπρέπεια", η "Πως να κάνετε τους πάντες φτωχούς για το καλό τους" ή "Ο νέος ανθρωπισμός της μοντέρνας οικονομίας-Προγράμματα που σκοτώνουν". Κάτι άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ γι αυτήν.
Βέβαια το θέμα μας δεν είναι η κ.Λυμπεράκη αλλά όλα αυτά τα όρνεα που άρχισαν πάλι να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας στον τηλεοπτικό ουρανό. Δείχνει ακόμη κι αυτό από μόνο του το τί μας ετοιμάζουν.
Βρωμάει ερείπια και πτωμαΐνη η ατμόσφαιρα κι αυτό που χρειάζεται είναι να κάνουμε ότι μπορούμε για να βρει ο κόσμος που θα ξαναβρεθεί και πάλι κάτω από άγρια πυρά ελπίδα και προοπτική μάχης. Το φάρμακο στην κατάθλιψη είναι χωρίς αμφιβολία ο αγώνας και η συλλογικότητα, τα χέρια που δένονται μεταξύ τους και λένε τα μεγάλα ΟΧΙ κι ανοίγουν άλλους νέους δρόμους για τα μεγάλα ΝΑΙ. Μόνο αυτό θα νικήσει το φόβο που θα σπείρουν με όλους τους τρόπους για να μας κάνουν να σκύψουμε το κεφάλι.
