φωτιά για την ανατροπή

Πέμπτη, 30 Αυγούστου 2012

Γενικός ξεσηκωμός διαρκείας, ο μόνος δρόμος για την ανατροπή

 Του Γιώργου Παυλόπουλου

Ο νέος γύρος στην επιχείρηση εξαθλίωσης και γενοκτονίας των εργαζομένων ξεκινά. Τα όπλα μαζικής καταστροφής που θα χρησιμοποιηθούν έχουν επιλεγεί λεπτομερώς. Το πολεμικό συμβούλιο των υπηρετών του κεφαλαίου τα έχει ήδη εγκρίνει και οι αρχιστράτηγοι της τρόικα έχουν βάλει την υπογραφή τους. Οι θλιβεροί κομπάρσοι βουλευτές του θα πουν το «ναι» έστω και δύσκολα, όπως κάνουν πάντα. Ο στρατός των δυνάμεων καταστολής, έχοντας γλιτώσει (μόνο αυτός) τις περικοπές, θα ριχτεί με μανία πάνω σε όλους όσοι τολμήσουν να πουν «όχι».

Οι γραμμές άμυνας του καθεστωτικού συνδικαλισμού έχουν πλέον διαλυθεί. Οι θλιβερές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, παραδομένες και ενσωματωμένες από καιρό, απλώς ψελλίζουν κάποια λόγια για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ του 28% είναι εξαφανισμένος. Στελέχη, μέλη και ψηφοφόροι του (τουλάχιστον, η μεγάλη μάζα τους) μοιάζουν παραδομένοι στο γλυκό όνειρο της κυβερνητικής εξουσίας και, προσπαθώντας να μην κάνουν… θόρυβο και ξυπνήσουν, δεν βλέπουν ότι το καράβι τους παρασύρεται όλο και πιο δεξιά. Όσο για το ΚΚΕ, δυσκολεύεται ακόμη να προσαρμοστεί στον ρόλο του «μικρού» της Αριστεράς, ενώ αφήνει να καούν το ένα μετά το άλλο τα καλά χαρτιά του, όπως απέδειξε ο ηρωικός αγώνας της Χαλυβουργίας.

Η κοινοβουλευτική Αριστερά του 32% έχει παραχωρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στη Χρυσή Αυγή του 7%. Τα σύγχρονα τάγματα ασφαλείας, οι μελανοχίτωνες του κεφαλαίου, με τη συνδρομή και των καθεστωτικών ΜΜΕ, φαντάζουν ως η μοναδική αξιόπιστη δύναμη αντιπολίτευσης – συγκροτώντας έτσι τον Δούρειο Ίππο του συστήματος και το ύστατο καταφύγιό του.

Πλέον, είναι φανερό ότι βρισκόμαστε σε σταυροδρόμι. Οι συγκρούσεις, οι αγώνες και οι εμπειρίες της περασμένης τριετίας, μαζί με τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους πρωταγωνιστές τους, καλούνται επειγόντως στο ταμείο. Και εδώ, η μεγάλη απόφαση είναι αναπόφευκτη: είτε θα κάνουμε το μεγάλο και αναγκαίο άλμα προς την γενικευμένη, αποφασιστική και βίαιη σύγκρουση με τα τανκς του συστήματος είτε η εποχή μας θα σφραγιστεί από μία ακόμη ήττα, στρατηγικών διαστάσεων, για την εργατική τάξη της Ελλάδας και για το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας.

Αυτή τη στιγμή, δεκάδες κλάδοι βρίσκονται σε αναβρασμό. Από τους ΟΤΑ που απειλούνται με λουκέτο και τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι θα βρεθούν μπροστά σε «κατεδαφισμένα» σχολεία, μέχρι τους γιατρούς του διαλυμένου  ΕΣΥ και τους εργαζόμενους στις τράπεζες που ξεπουλιούνται για ένα ξεροκόμματο. Από τους εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων στις κατασκευές που βυθίζονται ολοένα περισσότερο στο τέλμα της ανεργίας, μέχρι τους μικρομεσαίους φαρμακοποιούς που πνίγονται από τις πολυεθνικές και τη στάση πληρωμών του δημοσίου. Οι πανεπιστημιακοί είναι έτοιμοι να ξεσηκωθούν και οι φοιτητές ζεσταίνουν τις μηχανές τους με τις φήμες επιβολής διδάκτρων. Ακόμη και οι δικαστικοί και πυροσβέστες είναι έτοιμοι να τα βροντήξουν.

Το συμπέρασμα μοιάζει προφανές (αν και, δυστυχώς, δεν είναι). Τώρα είναι η ώρα για να πέσει το σύνθημα που θα καλεί σε γενικό ξεσηκωμό διαρκείας. Με σχέδιο και προοπτική και όχι στον αέρα. Με αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις, με λουκέτο όλου του δημόσιου τομέα, με αποφασιστικές μάχες στα γκέτο των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Με άμεσο και δημοκρατικό συντονισμό, που θα σπάσει οριστικά και αμετάκλητα τον Γόρδιο Δεσμό του καθεστωτικού συνδικαλισμού. Που θα διασφαλίσει το αναγκαίο δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης, αλλά και θα απαντά έμπρακτα και αποτελεσματικά στην επίθεση του συστήματος.

Με στόχο καθαρό: την ανατροπή της κυβέρνησης του κεφαλαίου και των πιστωτών, από τα κάτω και από τα αριστερά. Τη ρήξη με τις κυβερνητικές αυταπάτες και την εικόνα «ενός Ήσυχου Αριστερού». Τον μαζικό εκβιασμό όλων των πολιτικών δυνάμεων με όπλο τους αγώνες. Τη συγκρότηση εργατικών συνελεύσεων με αποφασιστικό λόγο και ρόλο σε όλα. Τη δημιουργία αποτρεπτικών μηχανισμών λαϊκής αυτοάμυνας απέναντι στο κράτος και το παρακράτος.

Δεν μπορούμε ούτε δικαιούμαστε πια να περιμένουμε τη δικαίωση των θέσεών μας εκλογικά ως προϋπόθεση για να βγούμε δυναμικά μπροστά. Δεν μπορεί να μυξοκλαίμε για τα χαμηλά ποσοστά μας και τις πολιτικές μας αστοχίες και αδυναμίες, όταν γύρω ο τόπος καίγεται, το δικαιώματά μας εκτελούνται, τα παιδιά μας ρίχνονται στον Καιάδα.

Τώρα είναι η ώρα να μπούμε στη φωτιά, με τόλμη και αυτοθυσία. Να στηρίξουμε τον καθένα που σηκώνεται αλλά, κυρίως, να τον βοηθήσουμε και να τον εμπνεύσουμε για να σηκωθεί. Όχι όταν θα έχουν γίνει όλα στάχτη και το μόνο που θα μπορούμε να ελπίζουμε είναι να φτιάξουμε μια… κόκκινη βίλα της επαναστατικής Αριστεράς η οποία θα δεσπόζει σε ένα μαύρο τοπίο.

δοκιμή γενικής απεργίας

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

«Μας παίρνουν και την μπουκιά από το στόμα, να χτυπήσει η καμπάνα του αγώνα παντού», τονίζει η Εκτελεστική Γραμματεία

MotionTeam

Κάλεσμα προετοιμασίας για κλιμάκωση της πάλης και με γενική απεργία ενάντια στα μέτρα που σαρώνουν τη ζωή του λαού απευθύνει η Εκτελεστική Γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου.

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Κάλεσμα

Προς τους εργατοϋπάλληλους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τους άνεργους, τους συνταξιούχους

Σε όλους τους εργαζόμενους στις πόλεις και τα χωριά, μικρούς εμπόρους, βιοτέχνες, επαγγελματίες και αγρότες

Τις γυναίκες, τη νεολαία.

Συνάδελφοι,

Μας οδηγούν στη μαζική εξαθλίωση για να σωθούν τα κέρδη των λίγων, για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί.

Μας καταδικάζουν σε αδιέξοδα για να πληρωθούν οι δανειστές, να σωθούν τα κέρδη των μονοπωλίων της ΕΕ.

Μας στερούν την ελπίδα και κάθε προοπτική αξιοπρεπούς ζωής για να γίνουν οι τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλέμποροι, μεγαλοξενοδόχοι, μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοκλινικάρχες πιο ανταγωνιστικοί.

Παραδίδουν στο μεγάλο κεφάλαιο τη γη, τα λιμάνια, όλο τον πλούτο της χώρας γιατί αυτό απαιτούν τα συμφέροντά τους.

Καταδικάζουν τα παιδιά μας στη μόνιμη ανεργία.

Τέρμα η κοροϊδία.

Τα δάνεια, τα μνημόνια, οι αντεργατικοί νόμοι είναι οι συμφωνίες της ΕΕ και των κυβερνήσεων για να βγει το κεφάλαιο πιο ισχυρό από την κρίση, ποδοπατώντας τον ελληνικό λαό και τη νεολαία.

Αυτοί που μας οδήγησαν στην κρίση, αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια συσσώρευσαν τεράστια κέρδη και είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την κρίση.

Τώρα μας παίρνουν και την μπουκιά από το στόμα για να διατηρήσουν τα τεράστια πλούτη και τη σάπια εξουσία τους.

Η ΕΕ και τα μεγάλα συμφέροντα στην Ελλάδα είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Είναι η ιδιοκτησία και η εξουσία των μονοπωλίων που καταπιέζει, ληστεύει, εκμεταλλεύεται βάναυσα τους λαούς της Ευρώπης.

Συνάδελφοι,

Ολοι σαν ένας άνθρωπος πρέπει τώρα να βροντοφωνάξουμε.

Τέρμα στις θυσίες για τους καπιταλιστές, για τα μεγάλα συμφέροντα, για τους δανειστές - ιμπεριαλιστές.

Τέρμα στην αρπαγή του μόχθου μας, στη λεηλασία του τόπου.

Εμείς, είμαστε το αίμα, η ζωή αυτού του τόπου, η παραγωγική δύναμη. Εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο και τον ληστεύουν τα παράσιτα, οι καπιταλιστές.

Ηρθε η ώρα να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ.

-- Δεν έχουμε να πληρώσουμε άλλο

-- Δεν ανεχόμαστε άλλο την κοροϊδία

-- Απορρίπτουμε τα μέτρα σας και τα μνημόνιά σας

-- Είναι παράνομα, αντεργατικά, αντιλαϊκά. Δεν οδηγούν σε έξοδο από την κρίση, αλλά σε βαθιά φτώχεια και δυστυχία για το λαό.

Το ΠΑΜΕ σας καλεί να απαντήσουμε με γενική απεργία. Να προετοιμάσουμε όλοι γενική απεργία. Να νιώσουν τη δύναμή μας.

Να πάρουμε στα χέρια μας τη ζωή μας, τη ζωή των οικογενειών μας, το μέλλον μας, το μέλλον του τόπου.

Ραγιάδες εμείς δεν είμαστε.

Εμείς είμαστε η Ελλάδα.

Ολοι στον αγώνα με μια φωνή, μαζική, μαχητική συστράτευση τώρα.

-- Για να απαλλαγούμε από τα χρέη. Καμία αναγνώριση. Να διαγραφούν. Τέρμα οι διαπραγματεύσεις. Να σταματήσει η ληστεία.

Οποια διαπραγμάτευση, σημαίνει νέα μνημόνια.

-- Να αποδεσμευτούμε από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Είναι θηλιά στο λαιμό μας.

-- Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και όλοι οι αντεργατικοί νόμοι.

-- Να πάρουμε εμείς στα χέρια μας τον πλούτο του τόπου που έχουμε δημιουργήσει και να διώξουμε από το κεφάλι μας τα μονοπώλια που εκμεταλλεύονται τα μέσα παραγωγής και τον εθνικό πλούτο για λογαριασμό τους.

-- Εμείς μπορούμε να βάλουμε μπροστά όλη την παραγωγική μηχανή.

-- Εμείς να πάρουμε πρέπει την εξουσία.

Ηρθε η ώρα να κηρύξουμε αμείλικτο πόλεμο σε μεγάλα συμφέροντα, κόμματα υπηρέτες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που όλα αυτά τα χρόνια έχουν καθίσει στο σβέρκο μας και απαιτούν από μας να υποτασσόμαστε κάθε φορά στη δική τους πολιτική, στις δικές τους επιλογές.

"Ανταγωνιστικότητα", "λιτότητα" για να ισχυροποιηθεί δήθεν η ελληνική οικονομία. Υποταγή στις αξιώσεις και τις πολιτικές της ΕΕ για να έχουμε τάχατες "προστασία", για να μη χρεοκοπήσουμε.

Το μέλλον της εργατικής οικογένειας δεν μπορεί να είναι η φτώχεια, η ανεργία, η εξαθλίωση, η μόνιμη ανασφάλεια. Δεν μπορεί κάθε μέρα να αγκομαχάει για ένα πιάτο φαΐ, για να σωθούν τα κέρδη των εκμεταλλευτών, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Η επίθεση στους εργαζόμενους είναι ολομέτωπη σε όλη την Ευρώπη. Το κεφάλαιο και η ΕΕ το επόμενο διάστημα θα επιτεθούν με ακόμα μεγαλύτερη αγριότητα στο ήδη λεηλατημένο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζόμενων.

Καμία συνδικαλιστική οργάνωση, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια δεν πρέπει να βάλει την υπογραφή της στην γκιλοτίνα που έχουν στήσει. Κανένας εργαζόμενος να μην υποκύψει στους εκβιασμούς της κυβέρνησης, της εργοδοσίας. Κανένας τίμιος συνδικαλιστής να μη βάλλει την υπογραφή του στη σφαγή της ζωής της τάξης του. Να απορρίψουμε τη θεωρία των μονοπωλίων ότι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους είναι "κόστος" και πρέπει να σφαγιαστούν.

Δεν είναι μονόδρομος η υποχώρηση, ο συμβιβασμός και η υποταγή για να σωθούν τα κέρδη των πολυεθνικών και να διασωθεί το ξεπερασμένο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Να πετάξουμε στα άχρηστα την αυταπάτη ότι αν αλλάξουν οι διαχειριστές θα γίνει πιο ανθρώπινο. Οτι αν μεγαλώσει η κερδοφορία των επιχειρήσεων θα γλιτώσει ο εργαζόμενος από την ανεργία, το χτύπημα των δικαιωμάτων του.

Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα που θέτουν οι ίδιες οι εξελίξεις. Πού πάει η κατάσταση; Πόσο μπορούμε να συνεχίσουμε με όλα αυτά που μας οδηγούν στα τάρταρα; Ο δρόμος ανάπτυξης που εδώ και χρόνια μας γεμίζει με φτώχεια, εξαθλίωση και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα να γίνονται όλο και πιο ισχυρά με τεράστια κέρδη, μπορεί να είναι το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας;

Η οικονομία τους, το κράτος τους, η κοινωνία τους έχουν σαπίσει, δε διορθώνονται, δεν αλλάζουν με νέες δήθεν προτάσεις καλύτερης διαχείρισής τους. Ενα λαμόγιο να πιάσεις, ξεφυτρώνουν εκατό, σαν τη Λερναία Υδρα.

Νέα διαπραγμάτευση να κάνεις, σε φορτώνει με νέες δεσμεύσεις για αντιλαϊκά μέτρα.

Στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των μονοπωλίων δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει καμία προοπτική. Χρειάζεται οργάνωση, αγώνας, συμμαχία για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Τέρμα οι θυσίες για τα κέρδη των καπιταλιστών. Αποδέσμευση από την ΕΕ, διαγραφή του χρέους, άλλος, φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης.

Πρέπει να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας. Με ισχυρό ταξικό κίνημα και κοινωνική συμμαχία που θα αμφισβητεί το μονόδρομο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Που θα βάζει επί τάπητος την αναγκαιότητα άλλης οργάνωσης της οικονομίας, του κράτους, της κοινωνίας, που στο κέντρο θα έχει τις ανάγκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.

ΤΩΡΑ ΝΑ ΡΙΧΤΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΑΧΗ - ΚΑΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ

Το ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα να προχωρήσουν σαν πρώτο σταθμό απάντησης στα νέα βάρβαρα μέτρα σε συζήτηση και αποφάσεις για 24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.

Αυτή η απεργία πρέπει να είναι δυναμική, να φέρει κάτι καινούργιο. Να δώσει το έναυσμα για τη συνέχεια της πάλης μας. Να χτυπήσει η καμπάνα του αγώνα παντού. Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σωματείο, σε κάθε εργατική γειτονιά. Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα, οι σωματειακές επιτροπές να πάρουν ευθύνη. Να οργανώσουν και να σχεδιάσουν καλά τη μάχη, βάζοντας στη διαδικασία αυτή όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Οι Γενικές Συνελεύσεις, οι συσκέψεις, οι συζητήσεις στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα γιαπιά, στα καράβια να γίνουν χώροι διαφώτισης, προβληματισμού, αλλά κυρίως αποφάσεων για αγώνα, για απεργιακές κινητοποιήσεις, για πρωτοβουλίες που θα μαζικοποιούν τα συνδικάτα, θα συσπειρώνουν.

Γνωρίζοντας τις δυσκολίες του αγώνα να δυναμώσει η ταξική συσπείρωση και ενότητα των εργαζόμενων και να προετοιμάσουμε την εργατική τάξη για την ανατροπή της βαρβαρότητας που ζούμε. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος που περνά μέσα από τη σκληρή πάλη με τα μονοπώλια και την ΕΕ. Μόνο έτσι θα πάρει ανάσα ο λαός.

Αύγουστος 2012

Η Εκτελεστική Γραμματεία».

αυτοκτονική ευρωστρούγκα

Συνταγογράφηση λογιστικής γενοκτονίας

Τι έχουμε πάθει, ωρέ; Συνηθίσαμε; Προσαρμοστήκαμε; Στην αφόρητη μπόχα που εκπέμπεται από ληγμένα προϊόντα και κυρίως από τη ληγμένη συλλογική νοημοσύνη; Στην αφόρητη ασχήμια ιδεών και συμπεριφορών αλλά προπάντων στην αντιδημοκρατική, στην παραλυτική ανοχή, όταν δίπλα και παραδίπλα, ακόμα και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, στο γραφείο, στο σχολείο, στη δουλειά και στο καφενείο, κότες και κοκόρια σε τρομοκρατημένη υστερία, βγάζουν λογύδρια και εκτονώνονται το ίδιο οριζόντια με την οριζοντιοποίηση των εναντίον τους μέτρων; Οριζόντια κατάθλιψη, οριζόντια απελπισία, οριζόντια παραλυσία, συντελούντος και του παρατεταμένου καύσωνα, τον χάσαμε τον ορίζοντα τον συλλογικά αποδεκτό ως τέτοιο. Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία μας βρίσκεται θαρρείς σε θανατηφόρο βέρτιγκο (vertigo η απώλεια της αίσθησης του ορίζοντα που είτε στον αέρα είτε στο νερό έχει συνήθως μοιραία αποτελέσματα).

Επιασα τις προάλλες μια κουβέντα με σοβαρή επιστήμονα, γιατρίνα, που δεν αντέχει να βλέπει μέσα στο δημόσιο σύστημα Υγείας, στο οποίο από επιλογή έμεινε δεκαετίες τώρα, μέρος του πληθυσμού να χάνεται κυριολεκτικά, στο όνομα μιας ...χρήσιμης λογιστικής γενοκτονίας. Βαριές κουβέντες ανοίγει η συνθλιπτική αποθάρρυνση των ημερών. «Δεν τη θέλω αυτήν την πατρίδα. Δε με συγκινεί. Δεν μπορεί να μου πάρει τίποτε άλλο, τίποτε περισσότερο απ' όσα με τα χέρια, το μυαλό, τις σπουδές και την πείρα μου της έδωσα. Κάντε κάτι γιατί το μόνο που βλέπω εφικτό είναι ν' αποσυρθώ...» Βρε τι κόπο κατέβαλα, τι μηχανεύτηκα ώστε να συμφωνήσουμε στον ορισμό της πατρίδας τουλάχιστον, στάθηκε σχεδόν αδύνατο να την παρηγορήσω κατ' ελάχιστον. Αγαπητική σχέση και κουβέντα, άνθρωπος πολιτικοποιημένος, διανόηση της δράσης κι όχι της χάσης και της βρέξης, μάνα δύο παιδιών που δεν είναι άνεργα αλλά στην ίδια μοίρα με τη μάνα τους, καθώς απολαμβάνουν το προνόμιο να εγκαταβιούν στη σύγχρονη γαλέρα, το ένα με συνεχείς μειώσεις μισθού και η άλλη πληρωμένη με έναντι επισφαλώς εργαζόμενη. Συνειδητά κατατάσσει τον εαυτό της στο σύγχρονο προλεταριάτο αλλά αυτοσυντρίβεται στην ιδέα της αδυναμίας να σώσει αυτόν που πεινάει και πεθαίνει.

«Δεν αντιδρώ πια. Ακούω ανοησίες, αηδίες, παράλογους λαϊκισμούς ακόμα και μέσα στο χειρουργείο. Καλά να πάθουν, καλά να πάθουμε σκέφτομαι...», καταλήγει. Πιο αυτοκτονική κοινωνική διαδικασία από την κατάργηση της διαλεκτικής στο καθημερινό επίπεδο δεν υπάρχει. Είναι η πιο αόρατη και συνάμα η πλέον θανατηφόρα επίπτωση της επικράτησης της καταναλωτικής δημοκρατίας και του ευτελισμού της αντιπροσωπευτικότητας. Δεν είναι σύμπτωμα. Είναι η φύση της αρρώστιας, της επιδημίας που μας μαστίζει κι εν τέλει μας υποδουλώνει πανεύκολα στη νεομεσαιωνική προσπάθεια να επιτευχθεί η πολυπόθητη για την άρχουσα τάξη πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Η προσαρμογή στις αναθυμιάσεις της εκφυλισμένης συλλογικότητας των υπάκουων υπηκόων, φαντάζει σαν η μοναδική δυνατότητα επιβίωσης, που πόρρω απέχει βεβαίως από τη ζωή. Άλλωστε σε τέτοιες συνθήκες πρέπει επειγόντως να επαναπροσδιορίσουμε την ιδέα της πατρίδας για να περισώσουμε τουλάχιστον τη γη απ' την οποία και στην οποία ζούμε και την οποία έχουμε διδαχτεί ότι αξίζει να πεθαίνουμε κιόλας. Αλλά ποιος ακούει και ποιος είναι πρόθυμος να ανοίξει τον πραγματικό πολιτικό διάλογο για τέτοια θυσία; Πολιτική ιατρικής αντιμετώπισης της λογιστικής γενοκτονίας υπάρχει...

Η συνταγή κακογράφτηκε, κακοδιδάχτηκε και κακοεκτελείται. Είναι τουλάχιστον ανιστόρητο και ρεαλιστικά ανόητο, να ελπίζεις ότι ένας λαός θα σε ακούει να ζητάς «λίγο αέρα να αναπνεύσεις» και να αντιδρά λες και αναφωνεί ο ίδιος «αέραααααα» όπως την ιαχή που χάραζε στα αλβανικά βουνά άλλης μορφής επιβίωση και νίκη απέναντι στον επιβουλέα. Η λύση είναι η... επανάσταση. Συμφωνήσαμε. Με στόχο την κατάκτηση της ελευθερίας, της αποτίναξης του πολιτικού ζυγού που καταδυναστεύει τις ζωές μας. Κι όταν φτάσαμε στο τίμημα, το αίμα, τον αναπόφευκτο οβολό, τότε ξαναγυρίσαμε εκεί που αρχίσαμε. «Το παιδί μου δεν το δίνω σε τέτοιον αγώνα. Δεν αντέχω να του πω ή ταν ή επί τας...», ομολόγησε ευθαρσώς. Οπότε σε ποια τράπεζα αίματος θα βρούμε να αγοράσουμε αίμα για τη δικιά μας ελευθερία, μένει να αποσαφηνιστεί μετά από διαπραγμάτευση περί πολιτισμένων βασανιστηρίων...Πατριωτική λοβοτομή...Λαός που έχει πίσω του την Εξοδο του Μεσολογγίου και τρέμει την έξοδο από την ευρωστρούγκα συνταγογραφείται πανεύκολα. Οριζοντίως, διαγωνίως και καθέτως.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

    

ΡΗΜΑΔ

Περιστατικό με τον υπουργό Μανιτάκη (της ΔΗΜΑΡ) και συνέχεια στο αστυνομικό τμήμα από Β 22:01, Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Σοβαρότατο περιστατικό με τον υπουργό Μανιτάκη (της ΔΗΜΑΡ) και συνέχεια στο αστυνομικό τμήμα!!! Εμπλοκή εισαγγελέα και αστυνομικής διεύθυνσης Μαγνησίας... (δείτε 2 βίντεο)... Τελικά ζήτησαν "συγγνώμη για την ταλαιπωρία"!!! Αξίζει να το διαβάσετε, η τρομοκρατία της αστυνομίας και του υπουργού ΔΕΝ πέρασε!!! (Δείτε 2 βίντεο) Σοβαρότατο περιστατικό με τον υπουργό Μανιτάκη (της ΔΗΜΑΡ) και συνέχεια στο αστυνομικό τμήμα!!! Εμπλοκή εισαγγελέα και αστυνομικής διεύθυνσης Μαγνησίας... (δείτε 2 βίντεο)... Τελικά ζήτησαν "συγγνώμη για την ταλαιπωρία"!!! Αξίζει να το διαβάσετε, η τρομοκρατία της αστυνομίας και του υπουργού ΔΕΝ πέρασε!!! Ολόκληρο το περιστατικό: Το Σάββατο, 11.8.2012, στο χωριό Πρόπαν (Καλαμάκι) του ανατολικού Πηλίου, στην κεντρική πλατεία γινόταν το τοπικό πανηγύρι της Πέτρας, καθώς η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι λατόμοι. Στο πανηγύρι ήταν παρών και ο Αντώνης Μανιτάκης, υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (πρώην υπουργείο Προεδρίας) αρμόδιος για θέματα δημοσίων υπηρεσιών, δημοσίων υπαλλήλων, προώθησης της ηλεκτρονικής ταυτότητας κλπ. Ο συγκεκριμένος υπουργός δεν είναι εκλεγμένος βουλευτής, συμμετέχει στην κυβέρνηση εκ μέρους της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜ.ΑΡ.) και είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου. Δύο πολίτες, επισκέπτες στο χωριό, θέλησαν να διαμαρτυρηθούν στον υπουργό για την συμμετοχή του στην Κυβέρνηση και την ανακολουθία των προεκλογικών δεσμεύσεων της, αδιαφορώντας για τις 3.000 περίπου αυτοκτονίες, για τους περισσότερους από 1.500.000 ανέργους, τα δεκάδες χιλιάδες καταχρεωμένα νοικοκυριά κλπ. Ο κ. Μανιτάκης παρουσιάσθηκε επίσημα στο πανηγύρι, μίλησε (έβγαλε έναν σύντομο 5λεπτο πολιτικό λόγο) και αποχώρησε. Σημειώνεται ότι από τους 300 περίπου παρευρισκόμενους, χειροκροτήθηκε μόνο από 30-40 άτομα. Κατά την αποχώρησή του από την πλατεία, πέρασε μπροστά από τους 2 πολίτες οι οποίοι σεβόμενοι την τοπική πανήγυρη και μη θέλοντας να χαλάσουν το κέφι των παρευρισκομένων, είχαν φύγει από την πλατεία και βρίσκονταν στον δρόμο που οδηγεί στην έξοδο. Περνώντας από μπροστά τους, ο ένας πολίτης του απεύθυνε την ερώτηση: «πόσα χρήματα πήρες για να πουλήσεις την πατρίδα σου και να έχεις 3000 αυτοκτονίες... άξιζε το αντίτιμο που πήρες για να βάψεις τα χέρια σου με τόσο αθώο αίμα;», για να λάβει την προκλητική απάντηση του υπουργού «ναι… πήρα πολλά!!!». Ο διαμαρτυρόμενος πολίτης αντέδρασε φραστικά στην προκλητική απάντηση του μέλους της Κυβέρνησης όπως φαίνεται στο βίντεο. Παρόντες ήταν δύο αστυνομικοί που συνόδευαν τον κ. Μανιτάκη, οι οποίοι ζήτησαν από τους πολίτες να απομακρυνθούν αλλά δεδομένου ότι υπήρχε μόνο πολιτική διαμαρτυρία, δεν επενέβησαν αφού κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα και τους Νόμους. Όταν η κάμερα πλησίασε κοντά στο γεγονός, ο υπουργός κινήθηκε αμέσως εναντίον της κάνοντας κίνηση για να την κατεβάσει, κατά την συνήθη πρακτική των υπουργών-βουλευτών σε τέτοιες περιστάσεις!!! Δίπλα του ήταν ένας πολίτης, ακόλουθος του υπουργού και συνδικαλιστής (μάλλον), ο οποίος προέβει σε προπηλακισμό του χειριστή της κάμερας μαζί με τον υπουργό. Ο διάλογος ήταν: Καμεραμάν: τι; τι συμβαίνει; Υπουργός: ζήτησες την άδεια μου;… ζήτησες την άδεια μου για να τραβήξεις;… Καμεραμάν: γιατί; Υπουργός: έχω δικαίωμα… χωρίς την άδεια του προσώπου… Ακόλουθος: γιατί τραβάτε ρε παιδιά; Καμεραμάν: γιατί ποιος νόμος το λέει; Υπουργός: …όλοι οι νόμοι!!! Καμεραμάν: Κάντε μου μήνυση!!! Υπουργός: …όλοι οι νόμοι!!! Ακόλουθος: Είναι προσωπικά δεδομένα (σπρώχνει)… φίλε είναι προσωπικά δεδομένα… σε παρακαλώ τώρα (σπρώχνει) Καμεραμάν: Κάντε μου μήνυση!!! Ακόλουθος: Σε παρακαλώ τώρα (σπρώχνει) Καμεραμάν: Ποιος νόμος το λέει δεν είμαστε σε χούντα!!!... Κάνε μου μήνυση… σε παρακαλώ! Ακόλουθος: Ήρθατε στο χωριό μας εδώ να πούμε και πάτε να δημιουργήσετε ιστορία Και έπειτα από λίγο: Υπουργός: Και για ιδιώτη δεν παίρνουμε λήψη εάν δεν τον ρωτήσουμε! Καμεραμάν: Δεν είστε ιδιώτης, μιλήσατε ως υπουργός! Υπουργός: Ε και τι έγινε; Καμεραμάν: Ο υπουργός έχει δημοσιότητα και αυτά που λέει… Σημειώνεται ότι ο κ. Μανιτάκης μίλησε ως υπουργός βγάζοντας πολιτικό λόγο (δεν απηύθηνε μόνο χαιρετισμό) και προφανώς η εμφάνισή του δεν ήταν ιδιωτική. Επίσης είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου οπότε γνωρίζει καλύτερα από τους πολίτες τους νόμους και έχει μέγιστη ευθύνη όταν τους παρερμηνεύει. Έπειτα ο επιστάτης του υπουργού απείλησε τον χειριστή της κάμερας με τις φράσεις «φύγε το καλό που σου θέλω!… φύγε… το χωριό είναι άσχημο!… φύγε... σε προειδοποιώ!... φύγε σου λένε… σε προειδοποιώ!!!». Κατά την διάρκεια ολόκληρου του περιστατικού ήταν παρόντες οι δυο αστυνομικοί. Οι πολίτες δεν τρομοκρατήθηκαν από τις απειλές και τον προπηλακισμό, ο υπουργός αποχώρησε και η πολιτική διαμαρτυρία έληξε. Την επόμενη ημέρα (Κυριακή) στις 9.30 το πρωί, δύο αστυνομικοί του αστυνομικού τμήματος Μηλιών πήγανε στο σπίτι που είχαν καταλύσει οι επισκέπτες, ζήτησαν από τον πολίτη που είχε διαμαρτυρηθεί λεκτικώς να τους ακολουθήσει στο τμήμα και στην ερώτησή του για ποιον λόγο, ανέφεραν ότι η κλήση του δεν έχει καμία σχέση με την διαμαρτυρία αλλά διενεργούσαν προανάκριση για άλλον λόγο. Όταν ο πολίτης τους ακολούθησε στο τμήμα τον ενημέρωσαν ότι η προσέλευσή του μετατρέπεται σε προσαγωγή η οποία έγινε μετά από εντολή του υπουργού λόγω της χθεσινοβραδινής διαμαρτυρίας του! Ο κ. Μανιτάκης μάλιστα (κατά δήλωση των αστυνομικών) ζήτησε να κρατηθεί ο πολίτης στο αστυνομικό τμήμα επί 3ώρου (εξαντλώντας το νόμιμη χρονική διάρκειας της προσαγωγής) προκειμένου να τιμωρηθεί ο συγκεκριμένος πολίτης!!! Κατά την διάρκεια της προσαγωγής, οι αστυνομικοί έλεγαν στον πολίτη να κάνει «λίγο υπομονή» και ότι μετά την παρέλευση του 3ώρου θα ήταν ελεύθερος να αποχωρήσει. Όπως είναι σαφές: 1. η προσαγωγή έγινε με δόλιο τρόπο, 2. η προσαγωγή έγινε καθ’ υπέρβαση καθήκοντος καθώς δεν προβλέπεται σε καμία περίπτωση νομικώς, 3. τα αστυνομικά όργανα αδικαιολογήτως επισκέφτηκαν και ενόχλησαν ένα πολίτη το πρωί την ώρα που κοιμόταν και εισήλθαν παρανόμως εντός ιδιωτικής ιδιοκτησίας, 4. όλα τα παραπάνω έγιναν χωρίς να έχει υποβληθεί κάποια σχετική μήνυση κατά του πολίτη, 5. όλα τα παραπάνω έγιναν παρανόμως κατά απαίτηση ενός άλλου πολίτη (έστω και μέλους της κυβέρνησης) Κατά την εκπνοή της χρονικής διάρκειας της προσαγωγής, τα αστυνομικά όργανα ενημέρωσαν τον πολίτη ότι «το θέμα έχει μπλέξει και ο αστυνομικός διευθυντής Μαγνησίας και ο Εισαγγελέας είναι σε επικοινωνία προκειμένου να του ασκηθεί ποινική δίωξη και να παραπεμφθεί στο αυτόφωρο». Τότε ο πολίτης δήλωσε ότι η δίωξη θα είναι πολιτική και τους γνωστοποίησε ότι υπάρχουν μάρτυρες και οπτικοακουστικό υλικό που στοιχειοθετούν μήνυση κατά του υπουργού και των δύο ακολούθων του. Ανέφερε μάλιστα στα αστυνομικά όργανα ότι επειδή ο υπουργός δεν είναι βουλευτής και δεν έχει βουλευτική ασυλία, θα ζητήσει να πράξουν τα ανάλογα και να τον προσαγάγουν. Έπειτα από λίγα λεπτά οι αστυνομικοί δήλωσαν στον πολίτη ότι ήταν ελεύθερος και ζήτησαν «συγγνώμη για την ταλαιπωρία».

 

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ :

Σχόλια: Το να μιλάτε «μεγαλειότατε» για προσωπικά δεδομένα εσείς, είναι "σαν να μιλάει ο Χίτλερ για το ρατσισμό". Κι αυτό, γιατί συμμετέχετε σε μια κυβέρνηση, που καταπατά κάθε είδους προσωπικών δεδομένων, προκειμένου να αποπροσανατολίσει τα γίδια.
Οι πολίτες που διαμαρτυρήθηκαν είχαν απόλυτο δίκιο. Ρημάξατε μισθούς και συντάξεις, απολύετε κόσμο, οδηγείτε σε ξεπούλημα και αφανισμό ένα λαό. Δεν σας καίγεται καρφί που αυτοκτονούν εξ αιτίας των όσων ψηφίζετε, "η κουτάλα να είναι καλά", για να μπορείτε να κυκλοφορείτε με ακριβά αμάξια, έστω και με συνοδεία μπάτσων. Αν σας τσούζει το κράξιμο, μην ψηφίζετε τέτοια.
Τουλάχιστον μη λέτε ότι είστε "Αριστεροί" εκεί στη ΡΗΜΑΔ, γιατί προσβάλλετε τη νοημοσύνη μας. Οι Αριστεροί ποτέ δε θα ψήφιζαν να χαριστούν φιλέτα που ανήκουν στο λαό, ούτε θα ψήφιζαν υπέρ των στρατοπέδων συγκέντρωσης αθώων ξένων ανθρώπων. Και φυσικά δεν θα "τρώγανε" εργαζόμενους και συνταξιούχους στη σχάρα.

Είναι πραγματικά θλιβερό, τι μπορεί να κάνει κάποιος για το χρήμα και την καρέκλα.

σκουπίδια

Δύο αιώνες κατακτήσεων των εργαζομένων, στα σκουπίδια-Εντουάρντο Γκαλεάνο

Πηγή: http://mrzine.monthlyreview.org/

Mοντεβιδέο ,23 Ιουλίου 2012

Από το συνηθισμένο του τραπέζι στο Café Brasilero στο κέντρο της πόλης, αφήνοντας το κρύο του νότιου χειμώνα έξω από ένα μεγάλο παράθυρο , ο Εντουάρντο Γκαλεάνο επιμένει ότι ”το μεγαλείο της ανθρωπότητας βρίσκεται στα μικρά πράγματα, στα  καθημερινά πράγματα, σ’ αυτά που γίνονται κάθε μέρα, σε  κάθε τι που  κάνουν οι ανώνυμοι άνθρωποι, αγνοώντας ότι το κάνουν”.

Έτσι, οι απαντήσεις του αναμειγνύονται με τα επεισόδια από το τελευταίο του βιβλίο Los hijos de los días,(”Τα παιδιά της ημέρας”, Απρίλιος 2012) του οποίου οι 366 αληθινές ιστορίες, μία για κάθε μέρα του χρόνου, περιέχουν μεγάλες αλήθειες.

Η συνέντευξη στην Paula Vilella

Οι πολιτικοί ηγέτες που διαχειρίζονται την ευρωπαϊκή κρίση, είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τη ρητορική της θυσίας του λαού.

Είναι η ίδια με τη ρητορική των αξιωματούχων του στρατού που διατάσσουν τους  νεοσύλλεκτους να πεθάνουν .Έχει λιγότερη μυρωδιά πυρίτιδας, αλλά όχι λιγότερη βία.Αυτό είναι ένα συστηματικό σχέδιο ,σε παγκόσμιο επίπεδο, που πετάει  δύο αιώνες κατακτήσεων  των εργαζομένων στα σκουπίδια και οδηγεί στην οπισθοδρόμηση την ανθρωπότητα ,στο όνομα της εθνικής διάσωσης. Πρόκειται για ένα κόσμο   που  οργανώνεται για να μας εξειδικεύσει στην εξόντωση των συνανθρώπων.  Και τότε θα προχωρήσει στην καταδίκη της βίας  των φτωχών, της βίας εκείνων που πεθαίνουν από την πείνα. Η άλλη βία, η  αντίστροφη, χειροκροτείται και της απονέμονται   μετάλλια.

Είναι αλήθεια ότι η  «λιτότητα» είναι η μόνη λύση;

Για ποιον; Οι τραπεζίτες που προκάλεσαν αυτή την καταστροφή ήταν και παραμένουν οι αρχιληστές των τραπεζών, που ανταμείφθηκαν με εκατομμύρια ευρώ ως αποζημίωση. . .

Αυτός είναι ένας απατηλός και βίαιος  κόσμος. Η λιτότητα είναι μια παλιά ρητορική στη Λατινική Αμερική. Παρακολουθούμε ένα θεατρικό έργο που έκανε πρεμιέρα εδώ και  το γνωρίζουμε ήδη.

Τα γνωρίζουμε όλα: τις μεθόδους, τις μαγικές συνταγές, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα. . .

Θεωρείτε ότι η εξαθλίωση των ανθρώπων είναι η μεγαλύτερη βία;

Αν υπήρχε ένας πραγματικός πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, και όχι αυτός που χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για άλλους στόχους, θα χρειαζόταν να γεμίσουμε με αφίσες  όλο τον κόσμο, που θα έλεγαν : “Καταζητούνται : απαγωγείς των χωρών , εξολοθρευτές των μισθών των εργαζομένων, δολοφόνοι των θέσεων εργασίας , διακινητές του φόβου .” Αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι γιατί  οδηγούν τους ανθρώπους στην  παράλυση.

Αυτός είναι ένας κόσμος που μας δαμάζει έτσι ώστε να μην εμπιστευόμαστε  το διπλανό μας, έτσι ώστε να βλέπουμε παντού  απειλή και ποτέ υπόσχεση. Υπάρχει κάποιος εκεί έξω που θα μας βλάψει, γι αυτό πρέπει να προστατεύουμε  τον εαυτό μας.

Με αυτό τον τρόπο δικαιολογείται η στρατιωτική βιομηχανία , για  να χρησιμοποιήσουμε  το ποιητικό όνομα που δόθηκε στην  βιομηχανία του εγκλήματος .
Είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα  βίας.

 Τώρα, ας γυρίσουμε στην πολιτική της Λατινικής Αμερικής: Οι Μεξικανοί εξακολουθούν να διαμαρτύρονται στους δρόμους για τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών. . .

Η διαφορά σε ψήφους δεν ήταν τόσο μεγάλη και  μπορεί να είναι δύσκολο να αποδειχτεί  ότι  υπήρξε απάτη.

Παρ ‘όλα αυτά, υπήρχε μια άλλη απάτη, μια βαθύτερη και πιο  δυσδιάκριτη  απάτη, η οποία κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά στη δημοκρατία: οι απάτες που διαπράττονται από τους πολιτικούς, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας υπόσχονται ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνουν, όταν αναλάβουν την εξουσία. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο  υπονομεύουν την πίστη των νέων γενεών στη δημοκρατία.

Όσον αφορά την ανατροπή του  Φερνάντο Λούγο στην Παραγουάη, είναι δυνατόν να μιλάμε για  πραξικόπημα, εφόσον βασίστηκε στους νόμους της χώρας;

Φυσικά, αυτό που συνέβη στην Παραγουάη είναι ένα ξεκάθαρο πραξικόπημα.

Έγινε πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησης του «προοδευτικού ιερέα” όχι για ό, τι είχε κάνει, αλλά για ό, τι θα μπορούσε  να κάνει. Δεν είχε κάνει τίποτα σπουδαίο.Είχε όμως προτείνει μια αγροτική μεταρρύθμιση σε μια χώρα της οποίας ο βαθμός συγκέντρωσης της εξουσίας ,της ιδιοκτησίας της γης, είναι ο υψηλότερος σε όλη τη Λατινική Αμερική, δηλαδή η πιο  άδικη  ανισότητα .Μερικές φορές, επίσης , είχε πάρει θέσεις -διακηρύσσοντας την εθνική αξιοπρέπεια- ενάντια σε  παντοδύναμες πολυεθνικές εταιρίες, όπως η Monsanto και απαγόρευσε την είσοδο ορισμένων  μεταλλαγμένων  σπόρων. . .
Ήταν ένα προληπτικό πραξικόπημα, που έγινε μόνο και μόνο  για την περίπτωση αυτού που θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον

Δεν σας εκπλήσσει που συνεχίζουν να γίνονται όλα αυτά  σήμερα;

Ο κόσμος σήμερα διαρκώς μας καταπλήσσει.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έμοιαζαν να έχουν εμβολιαστεί κατά των πραξικοπημάτων, τώρα κυβερνώνται  από τεχνοκράτες,  επιλεγμένους από την Goldman Sachs και άλλες μεγάλες χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, που κανένας δεν έχει ψηφίσει.

Ακόμη και στη γλώσσα αντικατοπτρίζεται αυτή η πραγματικότητα: Οι χώρες, οι οποίες υποτίθεται ότι είναι κυρίαρχες και ανεξάρτητες, πρέπει να φέρουν σε πέρας τις εργασίες τους , σαν να ήταν παιδιά επιρρεπή σε ανάρμοστη συμπεριφορά, και οι τεχνοκράτες είναι οι καθηγητές που έρχονται για να τους τραβήξουν το αυτί.

http://mrzine.monthlyreview.org/2012/galeano250712.html

 The original interview “Eduardo Galeano: ‘A la basura dos siglos de conquistas’” was published by BBC Mundo on 23 July 2012. Translation by Yoshie Furuhashi.

Ο Eduardo Germán María Hughes Galeano (Μοντεβιδέο, 3 Σεπτεμβρίου 1940), γνωστός ως Εντουάρντο Γκαλεάνο, είναι ένας Ουρουγουανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, και μία από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας.

Έρχεται από παντού . . .

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΩΝ ΣΑΣ ΠΡΑΞΕΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΣΑΣ ΤΙΜΩΡΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ, ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΥΓΕΤΕ, Ο ΠΕΛΕΚΥΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΟΡΓΗΣ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΒΑΡΥΣ…

Και καλά οι νενεκωλοτουμπίστες Κουρελοβουβουζελοκομανέτσηδες, αυτά τα μισητά τομάρια που εκτελούν κατά γράμμα τις εντολές του διεθνούς κεφαλαίου και των τοκογλύφων, εσείς ρε βουλευτικά ρετάλια της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, θα κατεβάσετε τα κεφάλια και θα ψηφίσετε την καταδίκη του Ελληνικού λαού; Ακούστε ψοφοδεή καθάρματα, οι πρώτοι που θα κάτσουν στο σκαμνί των κατηγορούμενων για εσχάτη προδοσία, θα είστε εσείς, γιατί τα κωλοαφεντικά σας ούτε στο σκαμνί θα προλάβουν να κάτσουν... ΘΑ ΤΟΥΣ ΛΥΝΤΣΑΡΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΧΕΡΙΑ!

 

Οι μετανάστες φεύγουν μαζί με το ευρώ

6 Αυγ, ’12

Η Ελλάδα οδηγείται στην αναπόφευκτη έξοδο από την ζώνη του ευρώ και η κυβέρνηση διατάζει αστυνομική επιχείρηση για τον εντοπισμό και την απομάκρυνση μεταναστών. Οι Έλληνες βγαίνουν από το ευρώ, οι μετανάστες βγαίνουν από την Ελλάδα.



Η αστυνομική επιχείρηση κατά των μεταναστών -με την ονομασία «Ξένιος Ζευς»- είναι μια τρανή απόδειξη πως η Ελλάδα έχει τελειώσει με το ευρώ.

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έχει άλλο τρόπο να δείξει ότι υπάρχει από το να κάνει αστυνομικές επιχειρήσεις σε βάρος των μεταναστών.

Μια προσκυνημένη κυβέρνηση που υπακούει σε όλες τις εντολές της Τρόικας δείχνει την …πυγμή της με συλλήψεις μεταναστών που τυγχάνουν «ολυμπιακής» κάλυψης από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.

Ο Πακιστανός εγκληματίας της Πάρου γίνεται, επί μέρες, κυρίαρχο θέμα στα δελτία ειδήσεων των καθεστωτικών ΜΜΕ -για να μετατραπούν όλοι οι μετανάστες σε εγκληματίες και να δικαιολογηθούν οι αστυνομικές επιχειρήσεις- αλλά κανένα ΜΜΕ δεν έκανε πρώτο θέμα τους τρεις Πακιστανούς που, μόλις πριν από 4 μήνες, προσπάθησαν να απεγκλωβίσουν αυτοκίνητο με 2 ηλικιωμένους Έλληνες από τις γραμμές του τρένου στο Κρυονέρι, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους οι δυο Πακιστανοί και ο τρίτος να τραυματιστεί.

Όσοι χαίρονται με το τηλεοπτικό σόου σε βάρος των μεταναστών, ας σκεφτούν πως το πεδίο πρέπει να είναι καθαρό από μετανάστες επειδή θα ακολουθήσουν οι αστυνομικές επιχειρήσεις σε βάρος των Ελλήνων.

Όσοι χαίρονται με την απόφαση της κυβέρνησης να απομακρύνει τους μετανάστες, ας σκεφτούν πως την επόμενη της εξόδου της χώρας από το ευρώ, οι συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ελλάδα για τους μετανάστες δεν θα είναι ιδιαίτερα δεσμευτικές.

Χαίρονται ακόμα;

Το θέατρο των Κουίσλινγκ

Του Γιώργου Δελαστίκ - "Πριν"

Εμετική έχει γίνει πλέον η συγκυβέρνηση των «γερμανοτσολιάδων» Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη. Αδίστακτοι και συνειδητοί υπηρέτες της πολιτικής του Βερολίνου -δηλαδή του γερμανικού, του ευρωπαϊκού και του ελληνικού κεφαλαίου- προωθούν με όλες τους τις δυνάμεις τη λεηλασία των μισθών και των συντάξεων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, όπως και των εισοδημάτων των μεσαίων στρωμάτων, μεταφέροντας κολοσσιαία ποσά πλούτου από τους οικονομικά ασθενέστερους στους τραπεζίτες και τους μεγιστάνες. Φτωχαίνουν έτσι συστηματικά το λαό και τη χώρα για να τους καταστήσουν ευκολότερη και φτηνή λεία του Τέταρτου Ράιχ και των ντόπιων συνεργατών του.

Η πολιτική τους στέφεται με απόλυτη επιτυχία. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων πέφτει με ραγδαίους ρυθμούς - χειρότερους από όσα έχει χάσει η Ελλάδα αθροιστικά στη διάρκεια κάποιων πολέμων! Φέτος το ΑΕΠ της χώρας αναμένεται να συρρικνωθεί πάνω από 7%, το 2013 τουλάχιστον κατά 2,5% και πιθανότατα πολύ περισσότερο και πάει λέγοντας, ενώ το 2012 ήταν η πέμπτη (!) συνεχής χρονιά που το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε!

Το τσεκούρι της μείωσης των μισθών και συντάξεων έχει παραλύσει την ελληνική οικονομία, καθώς τα εισοδήματα των περισσότερων ελληνικών οικογενειών έχουν μειωθεί κατά 20% ή 30% ή 40%, σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ακόμη περισσότερο, όταν υπεισέρχεται και ο παράγοντας της καλπάζουσας ανεργίας.

Η τραγωδία των Ελλήνων συμπληρώνεται όταν με αυτά τα μειωμένα εισοδήματα καλούνται να πληρώσουν πρόσθετους φόρους -αυτούς δηλαδή που έρχονται με τα εκκαθαριστική, όχι αυτούς που έχουν ήδη κρατηθεί στην πηγή από μισθούς, συντάξεις κ.λπ - αυξημένους κατά το εφιαλτικό ποσοστό του ...500%!!! Από 1,1 δισεκατομμύριο ευρώ που ήταν πέρυσι, οι πρόσθετοι φόροι φέτος θα φτάσουν στα ...6,5 δισεκατομμύρια!

Ο πρόσθετος φόρος ανά φορολογούμενο ανήλθε έτσι κατά μέσον όρο στα 1.635 ευρώ και αναμένεται να ξεπεράσει και τα 1.700 ευρώ, όταν συμπεριληφθούν και οι περίπου 1.000.000 δηλώσεις που ακόμη εκκρεμούσαν να υποβληθούν ένα 24ωρο πριν από τη λήξη της προθεσμίας. Επιστροφή φόρου φέτος θα έχει μόνο ένας στους δέκα (!) φορολογούμενους. Αντιθέτως, οι περισσότεροι θα κληθούν να καταβάλουν ...δυο έως και τρεις ολόκληρους σημερινούς μισθούς για πρόσθετους φόρους!

Παράλληλα, η κυβέρνηση των πολιτικών απατεώνων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ έχει «φεσώσει» οποιονδήποτε επιχειρηματία έρχεται σε επαφή με το κράτος, συνεχίζοντας έτσι τη ...«μπαταξίδικη» πολιτική των «τζαμπατζήδων» των κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου και του Λουκά Παπαδήμου που δεν πλήρωναν ποτέ κανέναν προμηθευτή του Δημοσίου, κανένα από τα δημόσια έργα που τελείωναν και που δεν επέστρεψαν ούτε καν τον ΦΠΑ που ήταν από το νόμο υποχρεωμένοι να επιστρέψουν. Στα τέλη του Ιουνίου λοιπόν τα «φέσια» της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη εκτινάχθηκαν αισίως στα 6,62 δισεκατομμύρια ευρώ! Αυξήθηκαν δηλαδή τα χρέη της κυβέρνησης προς ιδιώτες κατά 900 εκατομμύρια ευρώ από την αρχή του 2012 και κατά 173 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το Μάιο. Σε απλά Ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι ο υπ' αριθμόν ένα εξολοθρευτής των ελληνικών ιδιωτικοί επιχειρήσεων είναι η άθλια συγκυβέρνηση του «τρίο της συμφοράς» Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη!

Για να αντιληφθούμε καλύτερα πόσο καταστροφικά για τον κρατικό προϋπολογισμό είναι τα δάνεια με εξοντωτικούς όρους που φόρτωσαν στη χώρα μας τα μνημόνια που μας επέβαλαν οι Γερμανοί, η ΕΕ και το ΔΝΤ με τη συνενοχή των πολιτικά δοσίλογων κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά με προεξάρχοντα ρόλο του Βενιζέλου και του Παπακωνσταντίνου, αρκεί να κάνουμε μια απλούστατη σύγκριση. Το πρώτο εξάμηνο του 2012 το έλλειμμα της κυβέρνησης διαμορφώθηκε στα 9,9 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα οποία τα ...9,4 δισ. ευρώ πήγαν για την πληρωμή τόκων!!! Όλο το έλλειμμα δηλαδή είναι τα λεφτά που δίνει η Ελλάδα στους τοκογλύφους!

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο μεν Σαμαράς ως πρωθυπουργός δεν έχει περιθώρια να ελιχθεί και έχει εξελιχθεί σε αποκρουστικό μνημονιακό υποστηρικτή χειρότερο ακόμη κι από τον Γιώργο Παπανδρέου και εφάμιλλο μόνο με τον Στουρνάρα, τον Λοβέρδο, τη Διαμαντοπούλου και τον Χρυσοχοίδη. Τον έχει σιχαθεί βαθιά όλη η χώρα και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν βλέπει την ώρα να απαλλαγεί από δαύτον.

Σε απωθητικό πολιτικό καραγκιόζη έχει εξελιχθεί και ο Βενιζέλος, πιεζόμενος και από την κατάσταση στο αποσυνθέμενο ΠΑΣΟΚ το οποίο μοιάζει με ...οίκο ανοχής που έχει διατηρήσει όλους τους νταβατζήδες, αλλά έχει χάσει όλες πς πόρνες που έφερναν στο μαγαζί την πελατεία!

«Μπουρδέλο» και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ «Φύγε από δω. ρε! Βγες έξω τώρα! Είσαι υπονομευτής!» ούρλιαζε την Τετάρτη στη διάρκεια ενημέρωσης των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος απευθυνόμενος στον ...κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο (!) του κόμματος Μιχάλη Χρυσοχοίδη. ο οποίος μαζί με τον Γιωργάκη και τον Λοβέρδο είχε αρνηθεί να ψηφίσουν τις αλλαγές στον επαίσχυντο νόμο για τα ΑΕΙ της Διαμαντοπούλου, επικρίνοντας τον ακραία μνημονιακό Βενιζέλο από ...ακόμη πιο ακραίες μνημονιακές θέσεις!

Φτύνει με αηδία ο κόσμος βλέποντας τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ να προσπαθεί να υποκριθεί ότι διαφωνεί με όσα έχει ...υπογράψει!
Όσο για τον κατάπτυστο Κουβέλη και τη χαμερπή ΔΗ-ΜΑΡ, αυτούς πρέπει να παρατηρούν διαρκώς οι αριστεροί για να συνειδητοποιήσουν με τον πιο επώδυνο τρόπο πόσο απέραντος είναι ο εξευτελισμός τους, όταν προδίδουν τις ιδέες τους και γίνονται παράσιτα της εξουσίας.