2010 - 2022
El pueblo unido jamás será vencido Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος

φτωχοί στα όπλα !

Αντι-ΛΜΑΤ | Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014 | | | | |

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (26 Ιανουαρίου 2014)


Ταξική και εθνική φτωχοποίηση στην ΕΕ

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ                                 fotopoulos

 

Ενώ η επιθετικότητα της Υπερεθνικής Ελίτ (ΗΠΑ, ΕΕ) εντείνεται, από Ουκρανία μέχρι Συρία, και παράλληλα εντείνεται η αποπροσανατολιστική προπαγάνδα τους ότι δήθεν δεν παίζουν πια τον ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα(!), οι ακριβοπληρωμένοι κηφήνες της Ευρωβουλής οδύρονται για την φτωχοποίηση των λαών του Ευρωπαϊκού «Νότου» (δηλ. της περιφέρειας της ΕΕ) και αποδίδουν όλες τις ευθύνες στα «κακά» Μνημόνια! Ετσι, αγνοούν βολικότατα, τους μηχανισμούς που οδηγούν όχι μόνο στην προφανη ταξική φτωχοποίηση (την μόνη που καταλαβαίνουν οι «Μαρξιστές» της συμφοράς) αλλά και σε εθνική φτωχοποίηση που αφορά την μεγάλη πλειοψηφία των λαών του «Νότου» της ΕΕ, σε σχέση με την αντίστοιχη πλειοψηφία των λαών στον «Βορρά». Με άλλα λόγια,  η εθνική φτωχοποίηση των λαών του «Νότου» δεν οφείλεται σε κάποια συνωμοσία των Ευρω-ελίτ ή δόγμα (π.χ. ανοητολογίες Ναόμι Κλάιν κ.α.), αλλά στους ίδιους τους οικονομικούς μηχανισμούς που καθιέρωσε η ΕΕ και η ΟΝΕ.

Όταν θεσμοποιόταν η Ευρωζώνη, η Γερμανία, για παράδειγμα, ήδη διέθετε υψηλό επίπεδο παραγωγικότητας (που κάποιοι «οικονομολόγοι» συγχέουν με τα ποσοστά αύξησης της παραγωγικότητας!), καθώς και υψηλή ανταγωνιστικότητα σε σχέση με τις χώρες του Ευρωπαϊκού «Νότου». Με την εισαγωγή όμως του Ευρώ, οι μεγάλες αποκλίσεις στα επίπεδα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας μεταξύ «Βορρά» και «Νότου» παγιώθηκαν, αν δεν διευρύνθηκαν παραπέρα, για τους εξής λόγους:

  • πρώτον, η Ενιαία Αγορά, σε συνθήκες κοινού νομίσματος, επέφερε σχετική εξίσωση των τιμών στην Ευρωζώνη και κάποια άνοδο των ονομαστικών μισθών στον Νότο (όχι βέβαια εξίσωση με τους μισθούς του Βορρά!), όπου οι εργαζόμενοι αγωνιζόντουσαν να προστατεύσουν τους «πραγματικούς» μισθούς τους.

  • δεύτερον, οι Γερμανοί εργοδότες ήταν σε πολύ καλύτερη θέση να συμπιέσουν τους μισθούς, λόγω των διαφορών στην παραγωγικότητα (εξαιτίας της προηγμένης τεχνολογίας κ.λπ.), αλλά και των διαφορών στην ανταγωνιστικότητα ―λόγω του ότι η Γερμανία εισήλθε στην Ευρωζώνη με υποτιμημένο νόμισμα, σε σχέση με τις χώρες του Νότου όπου ίσχυε το αντίθετο.

  • τρίτον. οι χώρες του Νότου δεν είχαν πια την δυνατότητα να υποτιμήσουν το νόμισμά τους, ενώ η Γερμανία δεν είχε ανάγκη υποτίμησης, αρκεί να συγκρατούσε τις αυξήσεις των μισθών σε επίπεδα αύξησης της παραγωγικότητας.

  • τέταρτον, παρά το γεγονός ότι η αιτία των αποκλίσεων στην παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα ήταν διαφορετική για τις χώρες του Βορρά σε σχέση με τις χώρες του Νότου, ο τρόπος αντιμετώπισης των αποκλίσεων αυτών μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη ήταν κοινός! Έτσι, για τις χώρες του Βορρά η ανταγωνιστικότητα είναι, βασικά, θέμα καθήλωσης των μισθών στα επίπεδα αύξησης της παραγωγικότητας. Αντίθετα, γα τις χώρες του Νότου, η ανταγωνιστικότητα είναι αναπτυξιακό πρόβλημα, οφείλεται δηλαδή στις σχετικά χαμηλές (αν όχι ανύπαρκτες) επενδύσεις στην έρευνα και τεχνολογία. Επομένως, για τις χώρες αυτές το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας αφορά την ανυπαρξία ισχυρής παραγωγικής βάσης, η οποία όμως δεν μπορεί να δημιουργηθεί μέσα από την διαδικασία της ανισομερής καπιταλιστικής ανάπτυξης που επιβάλλουν οι ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αλλά μόνο μέσα από μια διαδικασία κοινωνικού ελέγχου της οικονομίας, με στόχο την δημιουργία μιας αυτοδύναμης οικονομίας. (βλ. πχ Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης -ΜΕΚΕΑ).

Το άνοιγμα όμως και η απελευθέρωση των αγορών που επέβαλλε η ΕΕ και η ΟΝΕ σήμαιναν κοινή πολιτική για την αντιμετώπιση των αποκλίσεων, μέσω των «δυνάμεων της αγοράς». Η κατάργηση των κοινωνικών ελέγχων πάνω σε αυτές συνεπαγόταν ότι οι μη ανταγωνιστικοί κλάδοι παραγωγής (λόγω π.χ. υψηλού κόστους παραγωγής) έπρεπε να εξαλειφθούν για χάρη...του καταναλωτού. Έτσι, θεσμοποιήθηκε στην ΕΕ η βασική αρχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης: η μεγιστοποίηση της ελευθερίας του οργανωμένου κεφαλαίου, του οποίου η συγκέντρωση διευκολύνεται παντοιοτρόπως, και η ελαχιστοποίηση της ελευθερίας της οργανωμένης εργασίας, της οποίας ο συντονισμός περιορίζεται παρόμοια, και κυρίως μέσω της απειλής της ανεργίας.

Συμπερασματικά, η αναπόφευκτη μέσα στην ΕΕ και την ΟΝΕ διαιώνιση των αποκλίσεων συνεπάγεται ότι η ΕΕ λειτουργεί ουσιαστικά σαν ένας οικονομικός μηχανισμός μεταφοράς οικονομικού πλεονάσματος από τις χώρες του Νότου προς τον Βορρά και, κυρίως, την Γερμανία. Είναι περίεργο ότι, ιστορικά, καμιά μητροπολιτική χώρα δεν άνοιξε τις αγορές της πριν ανδρωθεί η εγχώρια βιομηχανία της;

 

 



Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (19 Ιανουαρίου 2014)


Η φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων στην ΕΕ

 

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

 

Ενώ τα μίντια οργίασαν με τις δηλώσεις Φάρατζ στην Ευρωβουλή —κάποιοι μάλιστα καλοταϊσμένοι δημοσιογράφοι «προσβλήθηκαν» κιόλας για λογαριασμό μας! ο οποίος απλά είπε το αυτονόητο που γνωρίζει όλος ο Ελληνικός λαός, η εκφυλισμένη Ευρώ-«Αριστερά» και η Πράσινη ουρά της (Κον Μπεντίτ κ.λπ.) συντάσσονται βέβαια με το Ευρωπαϊκό κατεστημένο από όπου και τελικά τρέφονται. Παράλληλα, η εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων εντείνεται ενόψει Ευρωεκλογών και δημοτικών εκλογών. Ο στόχος είναι να μειώσουν το αντί-ΕΕ ρεύμα που φουντώνει καθημερινά και απειλεί να συμπαρασύρει στο προβλεπτό μέλλον το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα που έχει οδηγήσει στη μαζική φτωχοποίηση τα θύματα της παγκοσμιοποίησης στην Ευρώπη. Οι Ευρώ-ελίτ, μάλιστα, δεν διστάζουν τώρα να προτείνουν την πλήρη κατεδάφιση των υπολειμμάτων του κράτους πρόνοιας που είχε κτιστεί στην διάρκεια της σοσιαλδημοκρατικής συναίνεσης, χάρη στους λαϊκούς αγώνες, αλλά και την άμεση γειτνίαση της Ευρώπης με τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» που, (ανεξάρτητα από τα όποια προβλήματά του), είχε αναμφισβήτητα λύσει σημαντικά προβλήματα στην κάλυψη βασικών αναγκών και την κοινωνική πρόνοια.

Όμως, αυτό συνέβαινε στην εποχή που δεν είχαν εξαπλωθεί οι πολυεθνικές, ούτε είχαν επιβάλλει ακόμη το άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Δηλαδή, στην εποχή του «κράτους-έθνους», πριν την ανάδυση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, όταν ακόμη η ΕΟΚ δεν είχε καν συμπληρώσει τη διαδικασία ενοποίησής της μέσα στην Ενιαία Αγορά, που σήμαινε την πλήρη ενσωμάτωσή της στην ΝΔΤ. Τότε, ήταν εφικτή η βαρύτερη φορολόγηση των προνομιούχων κοινωνικών στρωμάτων για την καλύτερη κάλυψη των βασικών αναγκών όλων. Προφανώς, παρόμοια πολιτική σήμερα, με ανοικτές τις αγορές κεφαλαίου, θα σήμαινε την μαζική έξοδο του σε άλλους παραδείσους που δεν πάσχουν από παρόμοια «ελαττώματα» (Ινδία, Κίνα κ.λπ.). Αυτήν τη θεμελιακή αλήθεια της παγκοσμιοποίησης η εκφυλισμένη «Αριστερά» προσποιείται ότι δεν την καταλαβαίνει για να μπορεί να πουλά «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» στους οπαδούς της. Τώρα μαθαίνουμε ότι η Γερμανική καγκελαρία (με την αγαστή σύμπνοια της Βρετανικής συντηρητικής κυβέρνησης) διαπίστωσε ότι βασικός λόγος που η ΕΕ δεν είναι το ίδιο ανταγωνιστική με τα άλλα μπλοκ (κυρίως Αμερικανικό και Ανατολικής Ασίας) είναι ότι ξοδεύει συγκριτικά πάρα πολλά για την κοινωνική πρόνοια. Όπως δηλώνουν, ενώ στην ΕΕ αναλογεί μόνο το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού που ελέγχει το 25% του παγκόσμιου προϊόντος, η κοινωνική πρόνοια ακόμη απορροφά το 50% των παγκόσμιων σχετικών δαπανών .

Φυσικά, κράτη-έθνη, τυπικά, υπάρχουν και σήμερα αλλά, όπως απέδειξε περίτρανα και η κοινοβουλευτική Χούντα μας, αποτελούν απλά τους τοποτηρητές και εκτελεστές των αποφάσεων μιας Υπερεθνικής Ελίτ, η οποία ελέγχει τους διεθνείς οικονομικούς μηχανισμούς, όπως τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Στην περίπτωση της Ευρωζώνης, μάλιστα, έχει καταργήσει την οικονομική κυριαρχία των εξαρτημένων χωρών–μελών της Ευρωζώνης που δεν ελέγχουν πια ούτε το ίδιο το νόμισμά «τους» και επομένως την οικονομική πολιτική τους. Σήμερα, οι Ευρώ-ελίτ ξέρουν πολύ καλά ότι για να ανταγωνιστούν τις χώρες των άλλων μπλοκ θα πρέπει να προσφέρουν παρόμοια πλεονεκτήματα στους επενδυτές των πολυεθνικών. Και αυτή είναι και η πεμπτουσία της παγκοσμιοποίησης: οι ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές φέρνουν εξίσωση των όρων ανταγωνισμού, εξισώνοντας προς τα κάτω μέχρι μηδενικού επιπέδου κάθε μη «επικερδή» δραστηριότητα, όπως η Κοινωνική Πρόνοια.

Αποτελούν, επομένως, ανέκδοτα για αφελείς αυτά που ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι αρκεί να νικήσει η «Ευρώ-Αριστερά» με αρχηγό… τον Τσίπρα για να αλλάξουν οι πολιτικές αυτές. Και είναι ανέκδοτα, όχι μόνο γιατί αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας ότι η εκφυλισμένη Ευρώ-Αριστερά που είναι από καιρό «τελειωμένη» στην Ευρώπη (ακριβώς γιατί δεν προσφέρει κανένα ρεαλιστικό πρόγραμμα εξόδου των λαϊκών στρωμάτων από την αθλιότητα) θα μπορούσε ποτέ να νικήσει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αλλά και γιατί η Μέρκελ, από την ταξική σκοπιά των βολεμένων της παγκοσμιοποίησης την οποία υποστηρίζει, έχει απόλυτα δίκιο. Πράγματι, αυτοί που επιβιώνουν σε μια άκρως ανταγωνιστική διεθνοποιημένη οικονομία είναι αυτοί με την μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα. Και η Ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα φθίνει συνεχώς και ασταμάτητα, παρόλο που η βασική αιτία για την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, την δεκαετία του 80, ήταν ακριβώς η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της. Ήταν τη δεκαετία 1979-1989, όταν άρχιζε να φουντώνει η παγκοσμιοποίηση, που οι Ευρώ-ελίτ διαπίστωναν πανικόβλητες ότι το Ευρωπαϊκό μερίδιο στις παγκόσμιες εξαγωγές παρέμενε στάσιμο, την στιγμή που το Αμερικανικό αυξανόταν κατά 3,5% και αυτό της Άπω Ανατολής κατά 48%! Όμως, οι τάσεις αυτές μείωσης της Ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας δεν αντιστράφηκαν ούτε με την Ενιαία Αγορά, ούτε με την Ευρωζώνη αφού, (σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας), το Ευρωπαϊκό μερίδιο στις παγκόσμιες εξαγωγές έπεσε από 35.8% το 1990, σε 29.7% το 2000, και το 2010 είχε πέσει παραπέρα στο 26.3% (βλ. TF, The Real Causes of the Catastrophic Crisis in Greece and the “Left”, Global Research, 16/1/2014) .

Με δεδομένο, επομένως, ότι οι αγορές θα μείνουν ανοικτές και απελευθερωμένες και μετά τυχόν νίκη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν θέτει καν παρόμοιο θέμα, οι μισθοί και συντάξεις θα μείνουν καθηλωμένοι στα σημερινά άθλια επίπεδα (έτσι πετύχαμε το πλεόνασμα που παίρνουν δεδομένο οι οικονομικοί «εγκέφαλοι» του κόμματος) και θα χρησιμοποιούνται σαν βάση για τυχόν μικρό-αυξήσεις στο μέλλον, (πάντα σε σχέση με αύξηση της παραγωγικότητας). Ακόμη, η δημόσια Υγεία και Εκπαίδευση δεν πρόκειται ποτέ να επανέλθουν στα προ-κρίσης επίπεδα αφού θα πρέπει να διατηρούμε «υγιή» τον προϋπολογισμό, ενώ οι τιμές βασικών αγαθών θα αυξάνουν συνεχώς γιατί δεν πρόκειται βέβαια να επανα-κοινωνικοποιηθούν το ηλεκτρικό, το νερό, οι συγκοινωνίες κ.λπ. Τέλος, οι νέοι θα συνεχίσουν να φεύγουν μαζικά στο εξωτερικό, αφού και η μείωση της ανεργίας θα είναι οριακή και εξαρτώμενη από τον βαθμό που τα άθλια ημερομίσθια θα προσελκύσουν κάποιες πολυεθνικές, στην Ιρλανδικού τύπου «ανάπτυξη της μαζικής μετανάστευσης», η οποία θα ακολουθήσει...

 

ΟΧΙ άλλη σκλαβιά !

Αντι-ΛΜΑΤ | | | |

Ο λαβών δικαίαν αφορμήν και μη οργιζόμενος, ανήθικος εστί.

Αριστοτέλης

 

 

Εβάλθηκαν όλοι τούτοι οι 'αρχοντολαοί' να δημιουργήσουν 'νέα τάξη' πραγμάτων, που είναι τόσο παλιά όσο και ο κόσμος και είναι γνωστή με την αληθινή της λέξη: σκλαβιά.

Δ. Γληνός Τι είναι και τι θέλει το Ε.Α.Μ.

 

 kola_sumplokh1

Α. Η κατάσταση στη χώρα και παγκόσμια.

Τρία είναι σήμερα τα κύρια χαρακτηριστικά της παγκόσμιας κατάστασης:

 

1.      Μοίρασμα ενεργειακών πόρων,

2.      Σύγκρουση για παγκόσμια κυριαρχία,

3.      Κατάρρευση παλιών συμμαχιών δημιουργία νέων.

 

Ένας νέος μεγάλος πόλεμος βρίσκεται στα τελευταία στάδια της προετοιμασίας του. Στη δίνη αυτών των διεργασιών και ανακατατάξεων βρίσκεται και η χώρα μας.

Η Ελλάδα αλλά και η Ευρωπαϊκή περιφέρεια μετατρέπονται σε νεοποικίες. Μια ιδιότυπη Γερμανική κατοχή με ταυτόχρονη παρουσία του Αμερικάνου επικυρίαρχου. Οι Αμερικάνοι προσβλέπουν κυρίως στον έλεγχο των Αιγαιακών Κυπριακών υδρογονανθράκων και οι Γερμανοί στην υπόλοιπη χώρα (οικόπεδα υποδομές δουλοπάροικοι). Μια κατοχή  που έγινε εφικτή με οικονομικό στραγγαλισμό και αποσκοπεί στη μετατροπή μας σε ΕΟΖ (Ελεύθερη Οικονομική Ζώνη).

Η Λ.Μ.Α.Τ. όπως και σε όλη την ιστορία, ενδοτική και δοσίλογη: Οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι συνδικαλιστές, οι 'διανοούμενοι', είναι εξαγορασμένοι και πιστοί υπηρέτες του κατακτητή, απολογητές της υποτέλειας και της εθελοδουλίας. Μια κατοχή χωρίς Βέρμαχτ και Πάντσερ, μια άλωση της χώρας με τις ερπύστριες των καναλιών.

Το χρέος: Πρόσχημα πολιορκητικός κριός στην κυριολεξία για την άλωση της χώρας.

Τα μνημόνια: Με πιο βαρείς όρους από την συνθήκη της Λωζάνης τότε είχαμε χάσει πόλεμο,


τώρα;


Έτσι, με τρία μόνο χρόνια μνημονίου έχουμε:

Καταστροφή  της  μεσαίας  τάξης,  διάλυση  των  υποδομών,  υγεία-παιδεία-κοινωνικό  κράτος,


κατεδαφίζονται και παραδίδονται στο μεγάλο κεφάλαιο. Εργασιακή νομοθεσία και δικαιώματα δεν υφίστανται πλέον. Η κοινωνία καταρρέει. Χιλιάδες αυτόχειρες, εκατοντάδες χιλιάδες στα συσσίτια, ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι. Όλο και περισσότεροι δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται. Άνθρωποι πεθαίνουν δίπλα μας από την πείνα και το κρύο, κοιμούνται στα παγκάκια και τα πεζοδρόμια, σκουπιδοδίφιση, επαιτεία, εκπόρνευση, τα ναρκωτικά σε υπερπροσφορά καταστρέφουν τη νεολαία μηδενίζοντας την όποια διάθεση αντίστασης.

Λοιπόν τι περιμένουμε;

Αν δεν αντιδράσουμε άμεσα, τώρα, σήμερα, θα πάψουμε να υπάρχουμε σαν λαός και σαν πολιτισμός.

Η επίθεση στη χώρα μας, γίνεται στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής γεωπολιτικής σύγκρουσης. Δεν αποτελεί στοχευμένη ενέργεια κατά του Ελληνισμού (και Πορτογαλισμού και Ισπανισμού κ.ο.κ) όπως διατείνονται διάφορες ανερμάτιστες θεωρίες συνωμοσίας που κυκλοφορούν ευρύτατα σε κάθε εποχή και κατά κόρον σε περιόδους κρίσης. Βλέπουμε δε, ότι αρκετοί είναι διατεθειμένοι να χάψουν


οποιαδήποτε αρλούμπα (μας ψεκάζουν, μας χρωστάνε 600 δισ. από τράπεζα Ανατολής, θα μας σώσουν οι Ελ με διαστημόπλοια ή οι με υπερόπλα κ.ο.κ.) προκειμένου να επαναπαυθούν και να μην πράξουν το αυτονόητο: Να παλέψουν για τη ζωή τους και την ελευθερία.

 

Β. Πολιτική διαχείριση. Οι προδότες και οι χέστες.

Ν.Δ ΠΑΣΟΚ κυβέρνησαν σε όλη τη μεταπολίτευση. Καταστροφικές επιλογές αποβιομηχάνιση, καταστροφή της αγροτικής παραγωγής με “εργαλείο” τις “επιδοτήσεις”. Μετατροπή σε χώρα υπηρεσιών, πελατειακό κράτος/λάφυρο, έφτασαν στο σημερινό χάλι. Κορύφωση των δικών τους επιλογών, όχι λάθος. Προδοσία! Είναι η στοχευμένη τους πολιτική διάλυσης, κατεδάφισης και ανοιχτά πια σήμερα, ξεπουλήματος. Οι ίδιοι φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματαενδιαφέρονται μόνο για τον προσωπικό τους πλουτισμό, αδιαφορούν για την εξαθλίωση του λαού και την κατάρρευση της κοινωνίας που αυτοί προκάλεσαν.

Το τίμημα της προδοσίας τους, θάνατος!

Οι πτωχολάζαροι της αριστεράς όλο αυτό το διάστημα είχαν κλειστό το στόμα, απασχολημένο γαρ: Μασούλαγαν τα ψίχουλα. Έβλεπαν, δε μίλαγαν, εγκατέλειψαν τον λαό κράτησαν μόνο την δική τους πελατεία. Ακόμα και σήμερα, στην κορύφωση της κρίσης, “αγρόν αγοράζουν” για τα τραγικά αδιέξοδα της νεολαίας, των ανέργων και τα τρομακτικά προβλήματα του λαού. Θλιβεροί νάνοι, με μόνη τους έννοια την ψηφολαγνεία ψηφοθηρία, αρκούνται σε φραστικές “μάχες”, σε ανόητες και ανούσιες κοκορομαχίες με τους κυβερνητικούς. Αξιοθρήνητοι ευνούχοι που παριστάνουν την αντιπολίτευση, χωρίς καμιά επαφή με τα προβλήματα του λαού. Δεν έχουν καμιά πρόταση, ψελλίζουν μόνο “επαναδιαπραγμάτευση” με τον κατακτητή (Σύριζα) ή “η έξοδος από το Ευρώ είναι καταστροφή” (Παπαρήγα). Φοβερίζουν με “επερχόμενους” αγώνες και αρκούνται σε 24ωρες λιτανείες και περιφορά των εικόνων.

Οι δε “εξωκοινοβουλευτική” αριστερά (από ανικανότητα, όχι από επιλογή) και ο αναρχικός χώρος, παραδειγματικοί χέστες και μωρόλογοι, δέχονται οτιδήποτε, αρκεί να μη βγουν στο δρόμο. Άπραγοι και άκαπνοι, κριτικάρουν αφ' υψηλού, καταδικάζουν, διαφωνούν, κλαψουρίζουν. Αναλίσκονται σε ατέρμονες και ανόητες συζητήσεις για το αν έχουμε κατοχή ή όχι, για το αν το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο έχει τάδε ή δείνα χαρακτήρα, ή για το εκατοστό εικοστό τέταρτο κεφάλαιο εδάφιο 5 των απάντων του Λένιν.

Μωροί και τυφλοί τενεκέδες ξεγάνωτοι δεν πήρανε καν χαμπάρι ότι ο τρόπος ζωής που ξέραμε κατέρρευσε οριστικά και μαζί του και οι όποιες “σταθερές” που πορευόντουσαν όλοι τους τόσα χρόνια. Γιατί μια νέα κατάσταση θέλει απαραίτητα και καινούργια εργαλεία ανάλυσης. Τα παλιά αδυνατούν να την ξεκλειδώσουν.

Η απάντηση είναι μια και είναι τόσο απλή όσο ήτανε και η λύση του Γόρδιου Δεσμού!

Σύγκρουση και ανατροπή.

Όλοι αυτοί την ξέρουν φυσικά αλλά την αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι. Όμως δυστυχώς γι αυτούς, δεν είναι πλέον καιρός για πελαγοδρομίες και λεξιμαχίες. Όποιος δεν το καταλαβαίνει είναι τυφλός. Όποιος δεν την αποδέχεται απλώς θα καταλήξει ραγιάς με τη θέλησή του.

 

Γ. Για Νενέκους των ΜΜΕ

Τα ΜΜΕ δεν αποτελούν πλέον απλά διαπλεκόμενα συμφέροντα ή σκέτα λιβανιστήρια της εξουσίας. Καναλάρχες μεγαλοεκδότες μέλη της Λ.Μ.Α.Τ. καθορίζουν τις εξελίξεις, ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις (Παπα-νδρέου-δήμος κ.λ.π.) επιβάλλουν “αρχηγούς” κομμάτων (απέτυχαν μόνο στην κόρη του αποστάτη που τσίνισε ο κόσμος και φορτωθήκαμε άλλον αποτυχημένο). Η ευθύνη τους για τη σημερινή κατάσταση άμεση και μέγιστη, αφού πλέον είναι συνδιαχειριστές της εξουσίας με πολιτικούς τραπεζίτες.


Η επέλαση του Δ' Ράιχ δεν θα ήταν εφικτή χωρίς τους Νενέκους των ΜΜΕ. Πρετεντρέμης Χατζηνικολούλης Τραγκαφυλόφυλλος Βλαχοδημητρίου ακροδεξιός Πρωτοψάλτε και λοιπός συρφετός καλοταϊσμένων δημοσιογράφων, αλλά και οι ρέστοι, οι “μικροί” συνένοχοι, από φυλακής πρωΐας μέχρι νυκτός, όλοι συμφωνούν εν χορώ: “Μνημόνιο ή χρεοκοπία”.

Ακόμα και οι “αντιπολιτευόμενοι” σε ίδιο μήκος κύματος, κατηγορούν ότι δε γίνονται όσο γρήγορα πρέπει οι μεταρρυθμίσεις (κατεδάφιση) οι διαρθρωτικές αλλαγές (διάλυση) και οι αποκρατικοποιήσεις (ξεπούλημα). Βιάζονται κιόλας να μας γαμήσουν!

Όλοι συνένοχοι για κατεδάφιση δικαιωμάτων, για παραπλάνηση κουκούλωμα ευθυνών. Οι καθημερινές εκπομπές τους για τους γκαβούς της Ζακύνθου και τους επίορκους του ΙΚΑ, θυμίζουν τα “αισχροδικεία” του Τσολάκογλου. Δεν έφταιγε ο ίδιος και η δοσίλογη κυβέρνησή του για το λιμό, αλλά ορισμένοι μαυραγορίτες. Έτσι και σήμερα οι πολιτικοί και η παρέα τους λεηλάτησαν το σύμπαν, η κατοχική κυβέρνηση Παπαδήμου για παράδειγμα ρήμαξε τα ταμεία που έχασαν με το “κούρεμα” πάνω από 15 δισ. για χάρη των τραπεζών και τα “αισχροδικεία” των καναλιών κυνηγάνε τις πενταροδεκάρες των κατάπτυστων φυσικά μικρολαμογίων.

 

Δ. Για φασισμό παρακράτος

Τεράστιες είναι οι ευθύνες των απατεώνων των ΜΜΕ και για την άνοδο του φασιστικού παρακράτους. Με το προκλητικό και συνεχές αβαντάρισμα/υπερπροβολή (έκλασε ο Κασιδιάρης, φτερνίστηκε ο Λαγός κ.λ.π.) ή με τις κραυγαλέα στημένες “δημοσκοπήσεις” δώσανε υπόσταση σε ανύπαρκτους γιατί τους χρειαζότανε. Φανερός ο ρόλος τους, άλλαξαν την ατζέντα: 28 Οκτώβρη του '11 ο λαός ξυλοφορτώνει μαζικά τους πολιτικούς σε όλη τη χώρα. Σήμερα κυνηγάνε Πακιστανούς στα σοκάκια.

Χρυσή εφεδρεία του συστήματος, θα τους βρούμε απέναντί μας στον αγώνα για ανατροπή. Το βλέπουμε ήδη, δολοφόνησαν τον αγωνιστή Φύσσα, δεν άγγιξαν ούτε τρίχα πολιτικού του μνημονίου. Μεγάλες είναι και οι ευθύνες της αριστεράς. Η καραμέλα “για την άνοδο του φασισμού ευθύνεται η οικονομική κρίση” είναι μια απίστευτη βλακεία, με λίγα λόγια η θεωρία μας ακατάλληλη για κρίση, ενδείκνυται μόνο για τις εποχές της ευμάρειας!

Όταν απουσιάζουμε απ' το δρόμο και τις γειτονιές, όταν έχουμε ξεχάσει τη νεολαία και τους ανέργους, όταν έχουμε διαγράψει απ' το λεξιλόγιό μας τη σύγκρουση, όταν ασχολούμαστε μόνο με την πελατεία μας, τότε κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση μας.

Στη Βαϊμάρη δεκάδες χιλιάδες νεκροί σε διαδηλώσεις απεργίες συγκρούσεις οδομαχίες. Εκεί, οι αριστεροί πολέμησαν. Εδώ μόνο κλάψες και θεωρίες της πούτσας και όλα για να μη βγούνε στο δρόμο.

 

Ε. Τα ποντίκια εγκαταλείπουν το πλοίο

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στους γνωστούς λαδιάρηδες, την “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη.

Τόσα χρόνια κατάπιναν αμάσητα τα σκάνδαλα και τις λαμογιές των ισχυρών, εξαντλώντας την αυστηρότητά τους στους φτωχοδιάβολους, βγάζοντας παράλληλα παράνομη κάθε κινητοποίηση. Σήμερα που βλέπουν την κατάρρευση του συστήματος εξουσίας που τόσο πιστά υπηρέτησαν, προσπαθούν να παίξουν τους αδιάφθορους για να σώσουν το τομάρι τους.

Έτσι “καίνε” ορισμένους λεχρίτες προς εντυπωσιασμό του πλήθους, με τη σύμφωνη γνώμη των απατεώνων των ΜΜΕ. Και αυτό χωρίς να αγγίξουν το σκληρό πυρήνα της εγκληματικής οργάνωσης που κυβερνάει την χώρα και κυρίως χωρίς να δημεύσουν τα κλεμμένα για να μη δημιουργήσουν “κακό” προηγούμενο. Και φυσικά συνεχίζουν να νομιμοποιούν τα χαράτσια, τις απολύσεις και γενικά την επίθεση της δοσίλογης κυβέρνησης, δείχνοντας καθαρά ότι παραμένουν αμετακίνητα με το μέρος


της εξουσίας και απέναντί μας.

Η πρακτική αυτή είναι άλλη μια καθημερινή πλέον επιβεβαίωση της σαπίλας και της κατάρρευσης που δείχνει πεντακάθαρα ότι οι μέρες τους είναι μετρημένες.

Η δικαιοσύνη δεν αποδίδεται δι' αντιπροσώπου, πρέπει να πληρώσουν όλοι όσοι κατέστρεψαν και κατέκλεψαν τη χώρα, και να δημευθούν τα κλεμμένα. Αυτό μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να το κάνει πράξη.

Σε αυτήν την δύσκολη για την χώρα συγκυρία ακόμα και τα ένοπλα σώματα πρέπει να πάρουν τις αποφάσεις τους. Οφείλουν να πάψουν να υπηρετούν την προδοτική τάξη και να συντελούν έτσι στη διατήρηση της κατοχής και στον εξανδραποδισμό του λαού.

Τους καλούμε να περάσουν με το μέρος μας, είτε ανοιχτά εγκαταλείποντας τη θέση τους είτε συγκαλυμμένα βοηθώντας με έξυπνο τρόπο τους αυτοοργανωμένους πυρήνες και τις αντάρτικες ομάδες, διευκολύνοντας την διαφυγή τους, δίνοντας πληροφορίες ή παραπλανώντας τις έρευνες.

Προειδοποιούμε τους καραβανάδες, τους μπάτσους και τους κάθε λογής στρατόκαυλους που θα συνεχίσουν να υπηρετούν τις δυνάμεις κατοχής, ότι δεν θα φεισθούμε κανενός. Όποιος σηκώσει  χέρι σε διαδηλωτή, απεργό και κάθε αντιστεκόμενο πολίτη, θα του κόβεται από την ρίζα. Όποιος τολμήσει να συγκρουσθεί με αντάρτικη ομάδα να μην περιμένει κανένα έλεος.

Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τους διάφορους επίδοξους ρουφιάνους. Ζητάμε από τον λαό να καλύπτει τους αντάρτες, να παρέχει πληροφορίες και ότι άλλο χρειασθούν, να παραπλανεί τις αρχές και να περιφρονεί τους αληταράδες των ΜΜΕ. Να ξέρουν οι κάθε λογής ρουφιάνοι ότι δεν θα έχουν τόπο να κρυφτούν. Όπου και να πάνε, όσος καιρός και να περάσει, εμείς θα τους βρούμε και τότε θα πληρώσουν το τίμημα της προδοσίας τους.

 

ΣΤ. Έξοδος προοπτική

Η μόνη προοπτική για έξοδο απ' αυτήν την τραγική κατάσταση είναι σύγκρουση ανατροπή. Ποτέ και πουθενά καθ' όλη τη διάρκεια του ιστορικού γίγνεσθαι δε χαρίστηκε τίποτα. Όλα κατακτήθηκαν με αγώνες και ποταμούς αίματος.

Αντιθέτως, όποιος λαός απεμπόλησε τα αγωνιστικά αντανακλαστικά του, έχασε τα πάντα. Όποιος δεν αποδέχεται τον αγώνα, όποιος προσπαθεί να αποφύγει τη σύγκρουση που μας έχει επιβληθεί τότε απλά θα οδηγηθεί στη δουλεία με τη θέλησή του.

         Πρώτη προϋπόθεση φυσικά η εκδίωξη του πολιτικού προσωπικού - όλων. Ο αγώνας για την εκδίωξη των προδοτών θα αναδείξει νέα φυσική ηγεσία και νέους τρόπους πραγματικής δημοκρατίας, όχι κοινοβουλευτικά σκουπίδια.

         Παραδειγματική τιμωρία των ενόχων χρέος απέναντι στην ιστορία και απαραίτητο θεμέλιο για την κοινωνική αναγέννηση.

         Δήμευση περιουσίας τραπεζών, κλεφτών πολιτικών και συγγενών τους.

         Έξοδο από ΕΥΡΩ ΕΕ και λοιπές συμμαχίες.

         Αναζήτηση δημιουργία νέων συμμαχιών.

         Ολοκληρωτική διαγραφή του χρέους και άρνηση κάθε πληρωμής του.

         Ακύρωση όλων των “συμφωνιών” και “συμβάσεων” που έκαναν οι δοσίλογες κυβερνήσεις.

         Ανάπτυξη με ίδια μέσα, με νέους φορείς χρηματοδότησης και με κοινωνικό έλεγχο. Μπορεί να δυσκολευτούμε και να πεινάσουμε μερικά χρόνια, αλλά μόνο έτσι θα βγούμε νικητές και ανεξάρτητοι. Ενώ με τα δικά τους σχέδια, ούτε σε 50 χρόνια. Και τότε θα είμαστε ένας σωρός ερειπίων. Ήδη ζούμε τα αποτελέσματα της “πρότασής” τους. Χωρίς ανατροπή, υπάρχουν προοπτικές μόνο για τα χειρότερα!

         Οργάνωση εξαρχής υγείας-παιδείας-κοινωνικού κράτους.


 

 

 

Ζ. Για το χτίσιμο του Επαναστατικού Απελευθερωτικού Μετώπου

Δεν είμαστε οπαδοί της βίας, αλλά δεν δεχόμαστε με κανένα αντάλλαγμα τη σκλαβιά και θα παλέψουμε με κάθε τρόπο και με κάθε τίμημα για τη λευτεριά και για τη ζωή μας.

Η 17Ν αλλά και μετά απ' αυτήν ο Ε.Α., η Σ.Π.Φ., η Σέχτα Επαναστατών και οι νεότεροι, έδειξαν με παραδειγματικές ενέργειες τον τρόπο και κράτησαν αναμμένη τη φλόγα του επαναστατικού δρόμου. Έδειξαν επίσης ότι ο εχθρός σε καμιά περίπτωση δεν είναι παντοδύναμος και ανίκητος. Απλοί αγωνιστές, με απλά μέσα, του καταφέρνουν συντριπτικά χτυπήματα, αρκεί να υπάρχει απόφαση και θέληση.

Σήμερα είναι μια άλλη εποχή. Δεν αρκούν οι παραδειγματικές ενέργειες, χρειάζεται επίθεση και καταστροφή του εχθρού. Δεν είναι η ώρα να δείξουμε τον δρόμο, είναι η ώρα που θα τον πορευθούμε. Ήρθε η στιγμή για την οποία ετοιμαζόμασταν. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν, ας κάτσουν να παίξουν με τις λέξεις (και με το πουλί τους), να αραδιάζουν μπούρδες και να ψάχνουν διάφορους αθώους για να υπερασπιστούν μαζί με τους νερόβραστους Συριζαίους, την “καθωσπρέπει” αναρχία και λοιπούς συγγενείς!

Εμείς δεν είμαστε αθώοι, είμαστε αντάρτες και τέτοιοι θα παραμείνουμε μέχρι τέλους. Είμαστε η βία του πεινασμένου, του περιφρονημένου, του καταπιεσμένου. Η δική μας βία είναι επιβεβλημένη, είναι ο μονόδρομος που οδηγεί στην ελευθερία. Είμαστε η κόψη του σπαθιού η τρομερή.

Και τώρα που είναι η ώρα της επίθεσης, δεν θα ασχοληθούμε άλλο με τους ξοφλημένους επαγγελματίες και τις ξεπερασμένες άχρηστες και επικίνδυνες “θεωρίες” τους.

 

Η. Πολύμορφο διεκδικητικό κίνημα.

Το ζητούμενο της εποχής δεν είναι άλλη μια αναποτελεσματική πολιτική  οντότητα,  ούτε φυσικά καμιά λέσχη συζητήσεων. Οι άνεργοι, η νεολαία, οι άστεγοι, πρέπει να διεκδικήσουμε την ζωή μας από όλους όσους μας την κλέψανε, με τον μόνο τρόπο που μας έχει διδάξει μέχρι τώρα η ιστορία. Όχι άμυνα και κλάψες, επίθεση.

Δεν υπάρχουν πια ατομικές λύσεις και “ευκαιρίες”. Δεν υπάρχει φυγή στο εξωτερικό, οι μεταναστευτικοί παράδεισοι του '60 έχουν αποθάνει. Και στα βουνά να καταφύγουμε, αυτοί θα μας βρουν να μας φορολογήσουν υποδουλώσουν.

Ας λένε ότι θέλουν οι σειρήνες των καναλιών που προσπαθούν με κάθε τέχνασμα και με κάθε ψέμα να μας αποτρέψουν από τη μόνη επιλογή που θα μας δώσει πίσω τη ζωή μας: Σύγκρουση ανατροπή.

Αυτοοργανωμένοι πυρήνες σε βάση σύγκρουσης, επίθεσης και διεκδίκησης σε κάθε χώρο, σε κάθε περιοχή με μεταξύ τους συντονισμό και συνεργασία.

Η συγκρότηση των ομάδων πυρήνων θα ξεκινήσει φυσικά πάνω σε απλά και κατανοητά ζητήματα όπως: Περιφρούρηση ρολογιών, διώξιμο φορατζήδων / εισπρακτόρων, τσάκισμα εμπόρων ναρκωτικών κ.α.. Το βασικό είναι ο τρόπος σκέψης μας να είναι ο σωστός. Απαιτούμε, δεν επαιτούμε και θα βρούμε χίλιους τρόπους.

Τέσσερις είναι οι βασικοί άξονες που θα συγκροτηθούν αυτοί οι αυτόνομοι πυρήνες:

1.      Αντιπληροφόρηση,

2.      Λαϊκή Αλληλεγγύη,

3.      Λαϊκή Αντεπίθεση,

4.      Αντάρτικες Ομάδες.

 

1.      Αντιπληροφόρηση:   Ποτέ   στην   Ιστορία   δεν   υπήρξε   τέτοια   καθολική   και   μονομερής


προπαγάνδα. Όλα τα μέσα προπαγανδίζουν τις θέσεις του εχθρού και μόνο, χωρίς αντίλογο. Κάθε αντίθετη ή απλά διαφορετική άποψη απαγορεύεται ή απαξιώνεται έντεχνα. Πρώτο μας μέλημα η οργάνωση της αντιπληροφόρησης. Θα εκμεταλλευτούμε κάθε μέσο για την σωστή ενημέρωση και πληροφόρηση του λαού. Ραδιοσταθμούς, διαδίκτυο, κινητά κ.λ.π.. Το ΕΑΜ πάλευε με χωνιά και χειρόγραφες εφημερίδες τοίχου.

2.      Αλληλεγγύη: Σημαντικό καθήκον η στήριξη του λαού. Για να δώσουμε τη μάχη, πρέπει πρώτα να επιβιώσουμε. Αλληλεγγύη, όχι ελεημοσύνες. Να γίνει συνείδηση του καθενός ότι πλέον δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις, όλοι μαζί θα παλέψουμε και θα νικήσουμε!

3.      Μαζική Λαϊκή Αντεπίθεση: Πρώτα πρώτα, σταματάμε να τους πληρώνουμε. Ζούμε μια θλιβερή επανάληψη της Ιστορίας. Όπως το '41-'44 μας υποχρέωναν να χρηματοδοτήσουμε τους καταχτητές με τα αναγκαστικά δάνεια κ.λ.π., έτσι και τώρα χρηματοδοτούμε το Δ' Ράιχ με το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, με τις εισφορές, τους φόρους, τα χαράτσια, με το ξεπούλημα των υποδομών και της χώρας. Όλα για την “εξυπηρέτηση του χρέους”. Ούτε ένα ευρώ πλέον σε τράπεζες, εφορίες και λογαριασμούς. Δεν θ' αφήσουμε να πεθάνουν τα παιδιά μας για να πληρώνουμε τους δυνάστες μας.

Ομάδες Περιφρούρησης σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά, ενάντια σε κατασχέσεις, κόψιμο ρολογιών ηλεκτρικού, νερού κ.λ.π.. Με ειδοποίηση μέσω κινητών, διαδικτύου κ.α., να μαζευόμαστε ακαριαία, να τους ξυλοφορτώνουμε και να τους εκδιώκουμε όλοι μαζί.

Οργανωμένες μαζικές επιθέσεις με μπουλντόζες φορτηγά κ.λ.π. και κατασχέσεις σε Σούπερ Μάρκετ και καταστήματα πολυεθνικών,  να πάρουμε πίσω αυτά που μας ληστεύουν τόσα χρόνια. Άμεσο μοίρασμα στις γειτονιές.

Το κίνημά μας θα βρει χιλιάδες τρόπους, αρκεί η σκέψη μας να είναι στην σωστή κατεύθυνση. Μας ανήκει η ζωή μας και η ελευθερία. Παλεύουμε για αυτά με κάθε τρόπο και κάθε μέσο! Όχι διάλογο με εισπράκτορες του εχθρού, μόνο ξύλο και περιφρόνηση. Έχουμε δικαίωμα στη ζωή, δεν το ζητιανεύουμε σαν τους Συριζαίους και λοιπούς καναπεδόκωλους, το αρπάζουμε.

Ραβδί και φτύσιμο πρώτα-πρώτα σε υπουργούς-βουλευτές-πολιτευτές, σε συνδικαλιστές και δημοσιογράφους, όπου τους πετυχαίνουμε.

Ραβδί και φτύσιμο στους φορατζήδες, στους μπάτσους, στους σεκιουριτάδες, στους ελεγκτές, στους προπαγανδιστές του εχθρού, στους εμπόρους ναρκωτικών, στους εισπράκτορες και σε κάθε πληρωμένο τσανάκι των τραπεζών και του κράτους.

4.      Αντάρτικες Ομάδες: Δίνουμε πλέον την τελική μάχη, δεν φειδόμεθα ουδενός. Πραγματική καταστροφή των υποδομών του εχθρού με κάθε τρόπο και κάθε μέσο. Τσάκισμα των ενόχων που μας οδήγησαν στην κατάρρευση. Κανένα έλεος στους πολιτικούς, στους συνεργάτες και στους προπαγανδιστές του εχθρού, δημοσιογράφους, διανοούμενους και λοιπές σαπιοκοιλιές. Συνεχή χτυπήματα, πραγματικά, όχι θεωρίες και μπούρδες. Μέσα από την δράση θα βρούμε τον τρόπο ενοποίησης των αυτοοργανωμένων και αντάρτικων ομάδων και το ανέβασμα των δυνατοτήτων για πιο μεγάλα χτυπήματα. Θα χτίσουμε το Ε.Α.Μ. της εποχής μας, όχι με συζητήσεις και συσκέψεις ξοφλημένων “ειδικών”, αλλά επαναλαμβάνω, μέσα από την δράση. Κάνω έκκληση σε όλους τους συντρόφους που υιοθετούν την αντάρτικη δράση ελεύθερους και αιχμαλώτους έκκληση για ενότητα στην πράξη. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να διαφωνούμε. Έχουμε πόλεμο. Και στον πόλεμο δεν κάνεις ψιλή κουβέντα. Δίνεις μάχες! Άλλωστε, μεγαλύτερο δοκιμαστήριο των θεωριών είναι η πράξη.

Σύντροφοι της ένοπλης δράσης, ελεύθεροι και αιχμάλωτοι, στηρίξτε και πλαισιώστε το εγχείρημά μας. Βγάλτε ανακοινώσεις υποστήριξης. Βοηθήστε σε επίπεδο αναλύσεων και προτάσεων. Όλοι εμείς που είμαστε βαθιά δημοκράτες ξέρουμε ότι η δημιουργία ενός κινήματος δεν είναι έργο ενός ανδρός, είναι υπόθεση όλων. Κάνετε τις προτάσεις σας, ελάτε να


οργανώσουμε αναβαθμισμένα χτυπήματα, κάνετε τα αποφασιστικά βήματα που θα στείλουν το πολυπόθητο μήνυμα της ενότητας στην πράξη.

Πόση ακόμα καταστροφή και κατάρρευση πρέπει να βιώσουμε για να καταλάβουμε ότι απέναντι σε έναν πανίσχυρο εχθρό, πρέπει να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά;

Σύντροφοι της άκρας αριστεράς και της αναρχίας, όσοι έχετε ακόμα μέσα σας το μικρόβιο της επανάστασης ξεχάστε τις “διαφορές” και τις “οριοθετήσεις”. Δεν είναι καιρός για εσωστρέφεια και αυτοκατανάλωση, είναι η ώρα της μάχης, ο εχθρός είναι απέναντι και εκεί πρέπει να στραφούμε όλοι.

Ξεκινήστε σήμερα, τώρα, πόρτα-πόρτα, γειτονιά-γειτονιά. Δεν έχουμε πλέον καιρό για χάσιμο, δεν θα έρθει ο λαός να μας βρει στα γραφεία μας. Εμείς θα πάμε εκεί. Δική μας δουλειά είναι να ανάψουμε το φιτίλι!

Σύντροφοι της μαζικής και της ένοπλης δράσης, ελεύθεροι και αιχμάλωτοι πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι τώρα είναι η δική μας ώρα, όπως ήταν το '41 του Άρη και το '21 του Καραϊσκάκη. Πρέπει να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών, να σταθούμε περήφανοι απέναντι στην Ιστορία.

Αν όχι εμείς, τότε ποιός;

Ξέρω, είμαστε λίγοι, είμαστε σκόρπιοι με ελάχιστα μέσα. Αλλά μήπως πάντα έτσι δεν ήταν;

Ο Άρης βγήκε στο βουνό με άλλους οκτώ και με πέντε τουφέκια μόνο. Οι δυο γύρισαν πίσω την άλλη μέρα, δεν άντεξαν. Εμείς είμαστε περισσότεροι και το ίδιο παλαβοί με αυτούς για να τα βάλουμε με έναν εχθρό φαινομενικά παντοδύναμο αλλά και το ίδιο αποφασισμένοι για να νικήσουμε.

Καλή αντάμωση στα γουναράδικα.

 

31 Δεκ. '13                                                                                                      Φυλακές Κορυδαλλού.

 

 

Θ. “Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,

παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.”

Επειδή οι γνωστοί κροκόδειλοι των ΜΜΕ θ' αρχίσουν τις κλάψες για τα απολεσθέντα δικαιώματα, και θα ζητάνε όπως πάντα αίμα στην αρένα, έχω να πω τα εξής:

Καταρχάς, η δημοκρατία σας έχει αποθάνει προ πολλού και το εξάμβλωμα που έχει απομείνει είναι τόσο εξόφθαλμα φασιστικό που εξέχουν γύρω του οι αγκύλες της σβάστικας. Μην παριστάνετε λοιπόν τους τιμητές και τους προστάτες τη στιγμή που δολοφονείτε τους νέους για 1.40€ και δεν σας καίγεται και καρφί. Όχι σε εμάς, απατεώνες των ΜΜΕ, φερέφωνα των δανειστών, δωσίλογοι του Δ' Ράιχ.

Είναι φυσικό η έξοδός μου να προκαλεί πανικό και τρόμο σε σας και σ' αυτούς που υπηρετείτε!

Αλλά όχι στην κοινωνία και στον λαό.

Είστε απέναντί μας, είστε τσανάκια αυτών που μας καταστρέψανε και αυτό είναι πλέον συνείδηση όλων.

Δε μας ξεγελάτε πια.

Δε σας σώζει τίποτα, ούτε τα Νταχάου που σχεδιάζετε, ούτε οι στρατιές των μισθοφόρων. Ότι και να κάνετε πολύ σύντομα το ποτάμι της οργής θα φουντώσει και θα σας πνίξει!

Και σας προειδοποιώ:

Μην τολμήσετε να κανιβαλλίσετε τους συγγενείς μου και τα αγαπημένα μου πρόσωπα, μη φαντασθείτε ότι θα επαναλάβετε τα όργια του 2002, όταν μας είχατε όλους αιχμαλώτους. Τώρα θα λάβετε την απάντηση που σας αξίζει!


Για την ώρα τους αφιερώνω έναν στίχο απ' το τραγούδι του Β. Παπακωνσταντίνου “Καραϊσκάκης”.

“Όταν γυρίσω θα σας γαμήσω”

Το αν κατάφερα να πείσω τους δεσμώτες να μου χορηγήσουν άδεια, το θεωρώ προσωπική επιτυχία και θα τους απαντήσω με την φράση που είπε ο Τζαβέλας όταν έπεισε τον Αλή Πασά να τον αφήσει ελεύθερο: “Χαίρομαι που εγέλασα έναν δόλιο”. Πράξη βέβαια που πλήρωσε με την ζωή του παιδιού του, που ήταν όμηρος του Αλή Πασά.

Αν ήσασταν έξυπνοι θα μας είχατε δώσει όχι απλά άδειες αλλά και ελευθερία, όμως φυσικά δεν


είστε.


Τώρα την ύστατη ώρα αντί να φωνασκείτε υστερικά, να ετοιμάζετε πιο σκληρούς νόμους και


πιο σκληρή καταστολή που δείχνει και το μέτρο της δημοκρατίας σας καλύτερα να ετοιμάζετε την ντροπιαστική φυγή σας. Γιατί η βασιλεία σας τελείωσε και δεν το έχετε πάρει χαμπάρι!

Θα μπορούσα να επαναπαυτώ στις δάφνες της προηγούμενης δράσης μου και να επαναλαμβάνω την καραμέλα της εποχής “κάποιος πρέπει επιτέλους να κάνει κάτι”. Δεν το έπραξα.

Η επιλογή μου να παραβιάσω την άδεια καταστρέφει πρώτα-πρώτα την δική μου “πορεία”. Όμως τι προοπτικές μπορεί να έχει κανείς όταν βλέπει την κοινωνία να καταρρέει, τη χώρα να καταστρέφεται και τον λαό να οδηγείται στον εξανδραποδισμό; Μέχρι πότε θα βλέπουμε εν έτει 2014 ανθρώπους να πεθαίνουν απ' τα μαγκάλια και να μένουμε απαθείς; Εγώ πάντως όχι! Πήρα για άλλη μια φορά την απόφαση, να βροντήξω ξανά το αντάρτικο τουφέκι ενάντια σε αυτούς που μας κλέψαν την ζωή και πούλησαν τα όνειρά μας για να βγάλουν κέρδος.

Δεν θέλουμε τα ευεργετήματά σας, κρατείστε τα να φιλοδωρείτε κανέναν ρουφιάνο σας. Θέλουμε δικαιώματα και θα τα κατακτήσουμε με τ' όπλο στο χέρι. Δε ζητάμε χάρη από κανέναν και ειδικά από σας τους προσκυνημένους. Και καλά θα κάνετε αν ξανασυναντηθούμε που δεν το εύχομαι (ούτε σεις να το εύχεστε) να με σκοτώσετε γιατί αν με πιάσετε αιχμάλωτο πάλι θα ξαναφύγω για να σας πολεμήσω μέχρις εσχάτων.

 

Θα κλείσω με ένα κομμάτι από την πολιτική μου δήλωση αντί απολογίας στο εφετείο, τον Νοέμβρη του 2006: “Δεν είμαι σε καμιά περίπτωση αυτό που περιγράφετε, σίγουρα όμως είμαι αυτό που φοβάστε.

Και θα ξαναπώ τον ίδιο στίχο από τον Προμηθέα Δεσμώτη.

 

'Χτυπάτε, αλυσοδένετε το σώμα σκλάβοι του Δία

o νους η ψυχή παραμένει λεύτερη'.

 

 

 

14-1-14                                                                                                                     Χριστόδουλος Ξηρός,

Ελεύθερο μέλος της 17Ν.

1 2 3 4 5


ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ;

ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ;

:: 2 ::

:: 2 ::

:: 3 ::

:: 3 ::

:: 4 ::

:: 4 ::
TOP