ανοιχτή επιστολή προς τους εργαζόμενους της ΕΡΤ: οι περιστάσεις είναι ψηλά, ας σκαρφαλώσουμε μαζί
Εδώ και δύο μέρες η “ζωντανή ΕΡΤ” -τουλάχιστον το κοντρόλ της παραγωγής και οι παρουσιαστές- παρουσιάζει μια εξεζητημένη αυτοαναφορικότητα χωρίς να δίνει δεκάρα τσακιστή για το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ των εκπομπών που βγαίνουν.
Αγαπητοί φίλοι-ες της ΕΡΤ, δεν μας αφορά καθόλου αν η ΕΡΤ ως εταιρία μπορεί να είναι “ανταγωνιστική” με τα ιδιωτικά κανάλια, όπως ακριβώς δεν μας αφορά αν τα δημόσια νοσοκομεία είναι “ανταγωνιστικά” απέναντι στα ιδιωτικά. Μας αφορά το περιεχόμενο των εκπομπών της να αφορά την πραγματικότητα που βιώνουμε κάθε μέρα σε όλη τη χώρα. Μας αφορούν τα ρεπορτάζ που μπορείτε να κάνετε για την υπόθεση της διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών, για τις υποθέσεις των πολιτικών κρατουμένων, για τα σχολεία που κλείνουν, για τα υπολειτουργούντα νοσοκομεία, για την υπόθεση της κρατικής τρομοκρατίας στις Σκουριές και τα μεταλλεία, για χιλιάδες ενεχυροδανειστήρια και τους γνωστούς-άγνωστους ιδιοκτήτες τους, για τις υποθέσεις που θάφτηκαν από τα στελέχη της εταιρίας ΕΡΤ και δεν μεταδόθηκαν ποτέ, για τους χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής, για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τον κόσμο που πεθαίνει και τρελαίνεται εκεί, για τα βασανιστήρια -πλέον και σε τουρίστες- των μπάτσων σε όλη τη χώρα, για τη μαφία των νυχτερινών κέντρων που προσπαθεί να βάλει χέρι και στα θέατρα της Αθήνας και τόσα πολλά άλλα. Είναι τόσα πολλά που είναι να αισθάνεται ενοχές κανένας που μπορεί να ξεχνά κάποια υπόθεση …
Δεν μας ενδιαφέρει να ξεφτιλίσετε τον κάθε Άδωνη και τον κάθε Ντινόπουλο, πολύ απλά γιατί αυτό είναι το εύκολο. Τηλεμετριότητες είναι. Αυτό που θα ενδιέφερε τους ακροατές και τηλεθεατές σας είναι το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ και η ποιότητα της ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ σας, τα οποία έχουν ως ελάχιστο μέτρο και εγγύηση τον κατακαημένο κώδικα δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ.
Δεν περιμένουμε και τόσα πολλά γιατί όλοι μας ξέρουμε τι εστί “δημοσιογραφία” στον καπιταλισμό και τις εταιρίες του. Επίσης δεν περιμένουμε τόσα πολλά γιατί ξέρουμε τι θηλιά μπορεί να σου περάσει στο λαιμό όχι μόνο το αφεντικό αλλά και η “συνδικαλιστική” γραφειοκρατία -που μόνο συνδικαλιστική δεν είναι.
Αυτό που περιμένουμε -και χωρίς αυταπάτες- είναι να αποδείξετε ότι δεν είστε “στελέχη εταιριών” σαν αυτά που κατασπατάλησαν τους μισθούς των εργαζομένων τόσα χρόνια, αλλά ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ.
Για αυτό, όσοι εδώ και δύο μέρες βρισκόμαστε στο πλάι σας, περιμένοντας να υπερασπιστούμε τον κοινωνικό χαρακτήρα της ΕΡΤ όσο και τα τσιμέντα του κτηρίου της , από τα ΜΑΤ του Σαμαρά και του Δένδια, είμαστε εκεί. Δεν παρακαλάμε για οτιδήποτε, αλλά απαιτούμε να μην κλείσει η ΕΡΤ, να μην μείνουν οι εργαζόμενοι στο δρόμο. Είμαστε εκεί μαζί σας.
Οι περιστάσεις είναι ψηλά… ας σκαρφαλώσουμε μαζί.
risinggalaxy, αλληλέγγυος εργαζόμενος
υ.γ. Αν η ΕΡΤ είναι δημόσια -προσωπικά προτιμώ τον όρο “κοινωνική”- τότε τα μικρόφωνα ανήκουν σε όλους και πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτά, ΟΛΟΙ.