ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ!

Να τσακίσουμε τους μοντέρνους Πινοτσέτ 31 Ιανουαρίου 2013 Ανακοίνωση της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε για τις συλλήψεις συνδικαλιστών στο Υπουργείο Εργασίας Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία – ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ καταδικάζει κατηγορηματικά τη βίαιη σύλληψη των 35 συνδικαλιστών εργαζομένων του ΠΑΜΕ που συμμετείχαν στον ακτιβισμό στα γραφεία του υπουργού Εργασίας Βρούτση, ζητεί την άμεση απελευθέρωσή τους και την οριστική παύση κάθε δίωξης και εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη της σε αυτούς, αλλά και σε όσους εργαζόμενους διώκονται από την κρατική πολιτική της φτώχειας, της τρομοκρατίας και της καταστολής κατ’ επιταγή του Κεφαλαίου . Η πολιτική του «νόμου και της τάξης» που λάνσαρε η κυβέρνηση υπό την εποπτεία του ακροδεξιού υπουργού Αστυνομίας Δένδια, με την επίθεση στις καταλήψεις και τους κοινωνικούς χώρους, ήταν βέβαιο ότι θα κατέληγε πολύ σύντομα στην οργανωμένη εργατική τάξη, το μεγαλύτερο και κύριο εχθρό κάθε εκκολαπτόμενου ή ενεργού φασισμού. Η καταστολή αυτή θα είναι ακόμα πιο οξεία σε περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι ξεπερνούν τα γραφειοκρατικά προσκόμματα του κρατικού και του κομματικού συνδικαλισμού και κάνουν δική τους υπόθεση τον αγώνα για την απελευθέρωσή τους. Ο ξυλοδαρμός και η σύλληψη των συνδικαλιστών, έρχεται να ακολουθήσει τη φασιστικής εμπνεύσεως επίταξη των εργαζομένων του μετρό και τη δήλωση Σαμαρά «θα τσακίσω τους συνδικαλιστές», αλλά και το σύνολο του κρατικού αυταρχισμού που χαρακτήρισε την προηγούμενη περίοδο. Οσοι ανέχτηκαν τις επιθέσεις στους χώρους κοινωνικής αντίστασης και τη στοχοποίηση πολιτικών χώρων είναι συνυπεύθυνοι για ο,τι συμβαίνει σήμερα. Οσοι ανεχτούν αυτό που συμβαίνει σήμερα θα είναι συνυπεύθυνοι για ό,τι θα συμβεί από εδώ και μπρος. Η ρότα πρέπει άμεσα να αλλάξει: Να τσακίσουμε τους μοντέρνους Πινοτσέτ που επιχειρούν να συνδυάσουν την πιο βαθιά φτώχεια με την πιο σκληρή καταστολή. Απέναντι σε κάθε επίθεση στην οργανωμένη εργατική τάξη, απέναντι στην κοινωνία που παλεύει για να ανασάνει, πρέπει να μας βρουν αποφασισμένους. Τώρα που κάθε χώρος βιώνει στο πετσί του την κρατική καταστολή και κάθε φετιχισμός για τη νομιμότητα και τους θεσμούς καταρρέει, ας δεσμευτούμε ότι στην πραγματική εξέγερση δεν θα σπάσει ούτε ένας κρίκος στην αλυσίδα της αλληλεγγύης. -ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ -ΠΑΥΣΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ -ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΑΞΕΙΣ, ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ -ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Η ΤΑΞΗ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΥΒΕΡΝΑ 13 Ιανουαρίου 2013 ΟΛΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ! Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία – ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ χαιρετίζει τους 10.000 και πλέον αγωνιστές και τις αγωνίστριες που κατέλαβαν την Αθήνα το μεσημέρι της Τετάρτης, έσπασαν τη βιτρίνα της κοινωνικής σιωπής και επέβαλαν την απόσυρση των κακουργηματικών κατηγοριών του σαθρού κατηγορητηρίου και την σχεδόν άνευ όρων απελευθέρωση των συλληφθέντων της Villa Amalia και της Κατάληψης Σκαραμαγκά, ξεφτιλίζοντας για άλλη μία φορά μέσα σε λίγες μέρες την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει μια πολιτική «νόμου και τάξης» ως αναλγητικό όπιο στη βάρβαρη επίθεση που έχει εξαπολυθεί ενάντια στην κοινωνία από το Κεφάλαιο και τα πολιτικά του τσιράκια. Ένας σωρός από τηλεοπτικά και κρατικά ψεύδη απέτυχε να σκεπάσει το ποτάμι της οργής και της αλληλεγγύης που ξεχύθηκε στον δρόμο και κουρέλιασε τον σχεδιασμό των κυρίαρχων να παρουσιάσουν μια συντετριμμένη και αποχαυνωμένη κοινωνία να συναινεί μαζί τους στο σενάριο της καταστολής. Έχοντας πρώτα υποστεί από το Κεφάλαιο την επίθεση του ληστή Σκίρωνα, το κοινωνικό σώμα θεωρήθηκε έτοιμο να μπει και στο κρεβάτι του Προκρούστη ή απλά να παρακολουθήσει ικανοποιημένο τον ισοσκελισμό των θυμάτων. Δυστυχώς για την εξουσία, όλοι οι πεινασμένοι δεν τρέφονται με μύθους. Η χτεσινή διαδήλωση, αλλά και συνολικά η πορεία των γεγονότων της τελευταίας εβδομάδας, δεν γελοιοποίησαν μόνο την κατασταλτική πολιτική του Κράτους. Ηταν επίσης και ένα ηχηρό χαστούκι σε όλους τους κατατρομαγμένους κατά φαντασία διαμεσολαβητές της κοινωνικής δυσαρέσκειας, που η μόνη τους σχέση με την κοινωνία είναι ο φόβος που νιώθουν ακόμα και για τον ίσκιο της. Για τους εργατοπατέρες του κρατικού συνδικαλισμού που ιδροκοπούν προκειμένου να καταστείλουν τη ζωή των συνδικάτων και την αντίδραση των εργαζομένων και για τους πολιτικάντηδες που ανακαλύπτουν την γοητεία των «νοικοκυραίων» και της «μηδενικής ανοχής», στην προσπάθειά τους να γράψουν το όνομά τους στην λίστα των ερήμην της κοινωνίας κυβερνώντων. Ο ευρύτερος ελευθεριακός χώρος συνιστά αυτή τη στιγμή εξ αντικειμένου την κοινωνική αντιπολίτευση εκείνη που έχει και τη βούληση και τη δυνατότητα να αντιπαραταχθεί με τον κρατικό τσαμπουκά. Για να νικήσουμε, χρειάζεται την ίδια ορμή και βούληση να τη δείξουμε παντού: σε κάθε εργασιακό και κοινωνικό χώρο, όπου οι κυρίαρχοι αναμετρούνται με τους καταπιεσμένους, όπου το Κεφάλαιο πολεμά με την Εργασία. Είμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των καταλήψεων, γιατί ό,τι υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο είναι δικό μας και μας το έχουν κλέψει: όχι μόνο τα κτίρια, αλλά και οι κόποι μας, ο πλούτος της Γης, τα έργα των ανθρώπων και είναι ώρα να τα πάρουμε πίσω, οργανώνοντας μια κοινωνία χωρίς τάξεις και χωρίς Κράτος. Από τη μεριά μας, από τη σκοπιά του αναρχοσυνδικαλισμού και του επαναστατικού συνδικαλισμού, θα συνεχίσουμε να είμαστε σταθερά αλληλέγγυοι σε κάθε δημόσιο κοινωνικό χώρο και σε κάθε πρωτοβουλία που ματαιώνει τους σχεδιασμούς του Κράτους και του Κεφαλαίου, άρα εναντιώνεται αντικειμενικά στον καπιταλισμό και όλες τις εκφράσεις του. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ VILLA AMALIA, ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΩΡΟ ΣΕ ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ -ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία – Ροσινάντε

φασίστες στη γκιλοτίνα

Κυβερνητική φασιστική απειλή Ξαναχτύπησαν οι ασφαλίτες νύχτα τα κουδούνια χιλιάδων σπιτιών – αυτή τη φορά για να επιδώσουν φύλλα πορείας πολιτικής επιστράτευσης απεργών στα μέσα μαζικής μεταφοράς και όχι για να συλλάβουν τους πολίτες που μένουν εκεί και να τους οδηγήσουν κρατούμενους στα γήπεδα κατ’ εντολήν κάποιας στρατιωτικής χούντας πραξικοπηματιών.   του Γιώργου Δελαστίκ   Η δημοκρατικότατα εκλεγμένη «χούντα» του δεξιού Σαμαρά και των δεκανέων Βενιζέλου και Κουβέλη αρκείται για την ώρα στην καταναγκαστική εργασία των εκατομμυρίων Ελλήνων εργαζομένων χωρίς σχεδόν αμοιβή. Άλλωστε, μέχρι τώρα τουλάχιστον, τους «ανυπότακτους» της πολιτικής επιστράτευσης τους δικάζουν και τους καταδικάζουν σε τουλάχιστον τρεις μήνες φυλακή τα πολιτικά δικαστήρια και όχι τα έκτακτα στρατοδικεία! Δεν είναι όμως μόνο ή κυρίως το εξόφθαλμα αντισυνταγματικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης απεργών (το Σύνταγμα το προβλέπει σε περιπτώσεις εθνικής άμυνας, φυσικών καταστροφών, κινδύνων για τη δημόσια υγεία) αυτό που μας προκαλεί ανησυχίες για τις προθέσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, των δοσίλογων πολιτικών κομμάτων που υλοποιούν τις εντολές των Γερμανών επικυρίαρχων και δρουν ως σύγχρονη εκδοχή της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου. Η συστηματική οικοδόμηση ενός όλο και πιο αυταρχικού κράτους που φλερτάρει με την ιδέα του ολοκληρωτισμού συνάγεται και από άλλα γεγονότα. Λιγότερο ίσως θεαματικά, αλλά πολύ σοβαρά σε πολιτικό συμβολισμό. Όταν ο ακροδεξιός υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας τολμάει με δημόσιες δηλώσεις του να κατηγορεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι …ενθαρρύνει την τρομοκρατία(!) και ισχυρίζεται πως ελπίζει «ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να στρέφεται προς τη νομιμότητα(!)», υπονοώντας ότι τώρα βρίσκεται εκτός του πλαισίου νομιμότητας, θα έπρεπε να σημάνει συναγερμός σε όλη την Αριστερά. Η ερμηνεία των αριστερών ότι ο Δένδιας με τη «στροφή προς τη νομιμότητα» του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει απλώς πως ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί δεξιότερη πολιτική και σταδιακά ενσωματώνεται στο σύστημα παραβλέπει το γεγονός ότι στη συνείδηση του κόσμου που δεν είναι αριστερός, η διατύπωση «συνέχιση της στροφής προς τη νομιμότητα» δρα εντελώς διαφορετικά. Παγιώνει την αντίληψη ότι ακόμη και η πιο μετριοπαθής δύναμη της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται εκτός νόμου, άρα κάθε αριστερό κόμμα είναι εκτός νομιμότητας! Αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται εκτός νομιμότητας, πού βρίσκεται το ΝΑΡ, η νΚΑ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Δεν είναι το μοναδικό περιστατικό. Όταν το μέγαρο Μαξίμου στήνει τόσο χοντροκομμένη προβοκάτσια μοντάροντας βίντεο με ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Β. Διαμαντόπουλου ώστε να εμφανίζεται ότι λέει τα αντίθετα από αυτά που είπε στην πραγματικότητα και στη συνέχεια βγαίνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και καλεί τη δικαιοσύνη να τον …συλλάβει ως ηθικό αυτουργό της τοποθέτησης βόμβας στο Mall (!!!) και ως υποκινητή …ένοπλης εξέγερσης (!) δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή προσπάθεια δυσφήμησης της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν δείχνει απλώς πόσο αηδιαστικά ακροδεξιοί είναι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος ή πόσο προσκυνημένος πολιτικός δούλος της Δεξιάς είναι ο Κουβέλης. Εδώ έχουμε να κάνουμε με προβοκάτσια σαν εκείνες που έκαναν ο Παπαδόπουλος και οι άλλοι πράκτορες των Αμερικανών τη δεκαετία του 1960, πριν από το πραξικόπημα που έφερε τη χούντα στην εξουσία! Αν υπάρχουν δε αριστεροί που θεωρούν τον Δένδια απλώς ως έναν ακροδεξιό αστό δημοκράτη, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Αμετανόητος νοσταλγός της χούντας είναι, αν κρίνει κανείς από τη δήλωσή του «Είναι μεγάλο στοίχημα να καθαρίσουμε τα προβλήματα του ’74 είτε αυτά είναι στην κοινωνία είτε στην οικονομία είτε στην έννομη τάξη»! Τα «προβλήματα» δηλαδή που δημιούργησε στον Δένδια η αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας μετά την κατάρρευση της χούντας! Λίγο ακόμη δηλαδή και ο Σαμαράς και οι υπουργοί του θα συνελάμβαναν ένοχο μέχρι και τον …Κωνσταντίνο Καραμανλή που επί πρωθυπουργίας του δημιουργήθηκαν «τα προβλήματα του ’74»! Δεν πρόκειται περί υπερβολής. Εδώ η κυβέρνηση Σαμαρά κατηγόρησε διά στόματος του υπουργού Δημόσιας Τάξης όποιον δικαστή δεν φυλακίζει ως «ένοχο για τρομοκρατία» κάθε άτομο που του στέλνει η Ασφάλεια, ότι «επιλέγει να εθελοτυφλεί» και ότι είναι «εντεταλμένο όργανο που φοβάται» και έτσι «εξαναγκάζει την πολιτεία να παραιτηθεί από την εφαρμογή του νόμου»!!! Φανταστείτε πόσο επικίνδυνα ακροδεξιά είναι μια κυβέρνηση που έρχεται σε ολομέτωπη σύγκρουση με ένα τόσο συντηρητικό σώμα όπως είναι οι δικαστές, τους οποίους ουσιαστικά κατηγορεί ως …«φοβισμένα όργανα των τρομοκρατών»! Όχι αριστεροί οποιασδήποτε απόχρωσης, αλλά η συντηρητικότατη Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων είναι αυτή που καταγγέλλει χωρίς περιστροφές σε ανακοίνωσή της ότι δηλώσεις σαν αυτές του Δένδια «αποτελούν πλήγματα στο κράτος δικαίου και στην ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος»! Μήπως όταν οι δικαστές και οι εισαγγελείς καταγγέλλουν τη συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ ως απειλή για τη δημοκρατία πρέπει να ανησυχήσει και η Αριστερά;

ΤροϊκομΜΑΤισμός «Ουδείς εξαιρείται» από την γκιλοτίνα! Ακούστε τους, ακούστε πώς ουρλιάζουν: «Ουδείς εξαιρείται του νόμου»! Αλλά όλοι αυτοί του «μαύρου μετώπου» που μιλούν για το «νόμο που άπαξ και ψηφίστηκε ουδεμία αντίρρησις νοείται» (!), νομίζετε ότι απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Λάθος! Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία που... «πρέπει να συμμορφωθεί»! Τι λένε: Οτι αφού τα μνημόνια τα έκαναν νόμους, αφού τις φορολεηλασίες τις έκαναν νόμους, αφού τη λαϊκή χρεοκοπία την έκαναν νόμο, αφού τις μειώσεις μισθών τις έκαναν νόμους, ακόμα κι αν αύριο ψηφίσουν με νόμο πως κάθε οικογένεια, εκτός από τους φόρους, τα εισοδήματα, τη σύνταξη θα καταβάλλει στο ΔΝΤ και τα πρωτότοκα τέκνα της, τότε ουδείς θα πρέπει να αντιδρά, διότι θα... «το λέει ο νόμος»! Οταν όλα αυτά τα επίλεκτα μέλη του κλαμπ της πιο παρασιτικής συντεχνίας, της συντεχνίας των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των «νταβατζήδων», μιλούν για τις «συντεχνίες» όπως έπραξε προχτές ο κ. Σαμαράς, και όπως πριν είχε πράξει ο Παπανδρέου, και όπως πριν είχε πράξει ο Σημίτης, και όπως πριν είχε πράξει ο Μητσοτάκης, δεν απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ. Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία, στην κοινωνία των καταπιεσμένων, στην κοινωνία της φτώχειας και της απελπισίας, την οποία θέλουν να συκοφαντήσουν. Να την «παθητικοποιήσουν». Να την «κομματιάσουν». Να την καταστήσουν έρμαιο του «διαίρει και βασίλευε». Να «ξεμοναχιάσουν» το κάθε τμήμα της. Να το απομονώσουν και αφού θα του έχουν στερήσει τις εφεδρείες της κοινωνικής αλληλεγγύης να το τσακίσουν. Ετσι, με την ίδια μέθοδο, θέλουν να καθυποτάξουν, τελικά, όλη την «κατατεμαχισμένη»κοινωνία. Οταν όλα τα φερέφωνα των «αφεντικών», αυτοί που δε δίνουν δεκάρα για την «ταλαιπωρία» της ανεργίας, για την «ταλαιπωρία» της ανέχειας, για την «ταλαιπωρία» των χαρατσιών, για την «ταλαιπωρία» της πείνας, μιλούν για την «ταλαιπωρία της κοινωνίας» από τους απεργούς και αντιπαραθέτουν στο «δικαίωμα της απεργίας» το... «δικαίωμα στην εργασία» - ποιοι; αυτοί που έφτασαν την ανεργία στο 30%! - δεν απευθύνονται στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ. Απευθύνονται στην ταλαίπωρη κοινωνία, η οποία πάνω από έναν αιώνα μετά την εξέγερση στο Σικάγο θα πρέπει να «ρυθμίσει» τη συνείδησή της, ώστε να μη θεωρεί πια ότι «η δουλειά είναι δικαίωμα». Να ξεχάσει ότι ο αξιοπρεπής μισθός είναι δικαίωμα. Να μάθει ότι «δικαίωμα» είναι η απεργοσπασία (!), να μάθει να βλέπει την εργασία σαν... «προνόμιο». Σαν... «παραχώρηση». Σαν... φιλάνθρωπη «προσφορά». Να μάθει να δέχεται αδιαμαρτύρητα κάθε νέα περικοπή του μισθού της, για την οποία οφείλει κιόλας να δοξολογεί τον καλοκάγαθο καπιταλιστή που από το ξεροκόμματο της αφαίρεσε «μόνο» το... μισό. Και φυσικά: Οταν έμβλημα της πολιτικής τους έφτασαν να καθιστούν τις νυχτόβιες επιδρομές των ΜΑΤ, την απειλή της ... φυλάκισης(!), όταν ποινικοποιούν ως «κακούργημα» τις κινητοποιήσεις, όταν ομολογούν πως οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και οι επιστρατεύσεις κατά των απεργών αποτελούν έναν εκσυγχρονισμό των... γραφειοκρατικών διατάξεων της χούντας (!), σίγουρα δε μιλούν στους εργαζόμενους των ΜΜΜ. Απευθύνονται σε όλο το λαό, του κουνούν ως «γκαουλάιτερ» του κεφαλαίου το δάκτυλο της καταστολής, τον απειλούν με τον πιο χυδαίο, τον πιο ιταμό, τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, ότι ή θα γίνει ραγιάς να τους προσκυνάει ή θα τον... ξεκάνουν! *** Ο πόλεμος, επομένως, που έχουν εξαπολύσει είναι καθολικός. Τα «νταϊλίκια» του Σαμαρά θα ήταν ανάξια να γίνουν ακόμα και γελοιογραφία, αν δεν επρόκειτο για τον γραβατοφορεμένο «τσαμπουκά» μιας πρωτοφανούς πολιτικής αγριότητας που αφορά τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ, όπως χτες αφορούσε τους ναυτεργάτες, όπως προχτές αφορούσε τους δημόσιους υπάλληλους, όπως αντιπροχτές αφορούσε τους αγρότες, όπως κάθε μέρα αφορά τους εργάτες. * Αν αυτός ο καθολικός πόλεμος ενάντια σε κάθε τμήμα της κοινωνίας δεν πάρει καθολική απάντηση μέσα από ένα κοινό μέτωπο εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχής αγροτιάς, βιοτεχνών, μικρεμπόρων, που σημαίνει λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση, συστράτευση και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλα τα στρώματα που υφίστανται την εκμετάλλευση και τη φτωχοποίηση, αν κόντρα στο «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω» δεν πάρει σάρκα και οστά το «ο ένας για όλους και όλοι για έναν», τότε, τα υποκινούμενα της πλουτοκρατίας μπορεί κι αυτά να φύγουν νύχτα, όπως οι προηγούμενοι, αλλά προηγουμένως θα έχουν αφανίσει έναν ολόκληρο λαό κάτω από τις «ερπύστριες» των «νόμων του κεφαλαίου», που πράγματι από τις «γκιλοτίνες» του «δεν εξαιρείται κανείς».     Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

αυτοδύναμοι ή δούλοι

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

---

Παγκοσμιοποίηση-ΕΕ-καταστροφή ή Αυτοδυναμία;

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ενώ οι συνέπειες της συντελούμενης καταστροφής όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και, συνακόλουθα, στην απασχόληση, τις  εργασιακές σχέσεις, τα εισοδήματα και τις κοινωνικές υπηρεσίες, συνειδητοποιούνται καθημερινά και περισσότερο από τη μεγάλη πλειοψηφία των ελληνικού λαού, η παράλληλη ριζοσπαστικοποίηση της συλλογικής συνείδησης είναι το μόνο θετικό στοιχείο σε όλη αυτή την ολέθρια διαδικασία.

Ποιος θα το φανταζόταν πριν λίγα χρόνια ότι ο Ελληνικός λαός που, μέσα στην άγνοια που τον είχαν καταδικάσει οι ελίτ και τα ελεγχόμενα από αυτές ΜΜΕ, είχε ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά επιδοκιμασίας της καταστροφικής ένταξης της χώρας μας στην ΕΕ, τώρα έχει ένα από τα χαμηλότερα; Και ποιος θα πίστευε τότε  ότι ένα μαζικό, αλλά άμορφο ακόμη, κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης γενικά (η οποία στην καπιταλιστική οικονομία της αγοράς μόνο νεοφιλελεύθερη μπορεί να είναι παρά τα παραμύθια της ρεφορμιστικής «αριστεράς») και της ΕΕ ειδικότερα, θα άνθιζε «από κάτω»; Και αυτό,  παρά το γεγονός ότι ακόμη και η κομουνιστική Αριστερά στην Ελλάδα (αλλά όχι και σε χώρες όπως η Ρωσία) δεν έχει πάρει είδηση για την πρωταρχική σημασία της παγκοσμιοποίησης στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) που σήμερα επιβάλλεται είτε με οικονομικούς πολέμους κατά των λαϊκών στρωμάτων, είτε με σφαγές λαών, που τις μεταμφιέζουν σε «επαναστάσεις»; Έτσι, αδυνατούν να αντιληφθούν ότι οι σημερινές έμμεσες συγκρούσεις μεταξύ π.χ. Ρωσίας και υπερεθνικής ελίτ που διαχειρίζεται την ΝΔΤ, οι οποίες αύριο μπορεί να γίνουν ανοικτές στη περιοχή μας, δεν έχουν σχέση με «ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις» όπως προσπαθούν να τις ερμηνεύσουν με θεωρητικά εργαλεία που αναπτυχθήκαν πολλές δεκαετίες πριν να αναδυθεί το νέο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης.

Δεν θα αναφερθώ στις καταστροφικές συνέπειες της ένταξης στην παραγωγική δομή της χώρας που ανέπτυξα συστηματικά αλλού.[1] Αρκεί να αναφέρω ότι οι χώρες που εντάσσονται στους θεσμούς της παγκοσμιοποίησης (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), ΕΕ, NAFTA κ.λπ.) χαρακτηρίζονται από πολύ διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης, όπως εκφράζονται για παράδειγμα από τις πελώριες διαφορές στην παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα που έχει καθιερώσει η ανισόμερη καπιταλιστική ανάπτυξη. Όταν όμως ενσωματώνονται στην ΝΔΤ  υποχρεώνονται να εφαρμόσουν τους ίδιους κανόνες για το άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών τους (ιδιαίτερα κεφαλαίου και εμπορευμάτων). Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα είναι ότι χώρες όπως η Γερμανία, με υψηλά επίπεδα ανταγωνιστικότητας λόγω παραγωγικότητας (εξαιτίας των προχωρημένων επιπέδων ανάπτυξης στην έρευνα και τεχνολογία) και χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα με υψηλά επίπεδα ανταγωνιστικότητας, λόγω του πολύ χαμηλού κόστους παραγωγής και των άθλιων μισθών και εργασιακών συνθηκών, επιβάλλουν τα πρότυπα τους στη διαδικασία αυτή.

Αυτή είναι η βασική αιτία για την οποία όταν μια χώρα εντάσσεται στον ΠΟΕ, ή ακόμη χειρότερα σε οικονομικές ενώσεις όπως η ΕΕ, και συνακόλουθα ανοίγει και απελευθερώνει τις αγορές της, ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει στον εξοντωτικό ανταγωνισμό, εάν δεν ανήκει ήδη στις μητροπολιτικές χώρες με τα υψηλά επίπεδα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας, είναι να ελαχιστοποιήσει το κόστος παραγωγής, βασικά εξαθλιώνοντας τους μισθούς και τις εργασιακές συνθήκες, αλλά και  μειώνοντας στο έπακρο τους φόρους πάνω στο κεφάλαιο, στις εργοδοτικές εισφορές κ.λπ. Και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα στην Ελλάδα!

Το αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι η μόνη επιλογή σήμερα για τους λαούς, που δεν θέλουν να συντριβούν μέσα σε αυτή τη διαδικασία και να αναγκαστούν να παραδώσουν την οικονομική και επομένως την εθνική τους κυριαρχία, είναι να αποκόψουν τους δεσμούς τους με τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και να υιοθετήσουν πολιτικές οικονομικής αυτοδυναμίας (όχι αυτάρκειας), καθώς και να σχηματίσουν οικονομικές ενώσεις χωρών στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί σήμερα μόνο μέσα από Λαϊκά Μέτωπα που θα ένωναν τα λαϊκά στρώματα, τα οποία υποστηρίζουν όλο το φάσμα απο την αντισυστημική αριστερά μέχρι τον πατριωτικό χώρο, που είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης - πάνω σε συγκεκριμένο πρόγραμμα με βραχύ/μέσο/μάκρο/πρόθεσμους στόχους για την ριζική αλλαγή της παραγωγικής και της καταναλωτικής δομής της κάθε χώρας. Ο απώτερος στόχος θα ήταν να ικανοποιούνται οι βασικές (τουλάχιστον) ανάγκες όλων των πολιτών και όχι, όπως σήμερα, όλες οι ανάγκες των ελίτ και των προνομιούχων κοινωνικών στρωμάτων, σε βάρος ακόμη και των βασικών αναγκών των λοιπών.  Αυτή είναι η αναγκαία προϋπόθεση και για οποιαδήποτε συστημική αλλαγή στο μέλλον, εφόσον θα δημιουργούσε τόσο τις αντικειμενικές όσο και τις υποκειμενικές συνθήκες για αυτήν. Αντίστροφα, εάν περιμέναμε τη συστημική αλλαγή για να βγούμε από την ΕΕ και να αποκοπούμε από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, τα λαϊκά στρώματα θα είχαν οδηγηθεί στο μεταξύ στην ολοκληρωτική καταστροφή. Αλλά θα χρειαστεί να επανέλθουμε.

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

---

[1] Η Ελλάδα σαν προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ (Γόρδιος 2010) που για ευνόητους λόγους θάβεται κανονικά από την «Αριστερά» (Βλ. π.χ. The Press Project , Κυριακάτικη «Ε», 13/1/2013).

χουντάρες θα πεθάνετε!

Οι άθλιοι χουντικοί λένε ότι οι φτωχοί και άστεγοι ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τους κατηγορούμενους, λένε ότι είναι ένοχοι κι αυτοί όπως οι δολοφόνοι και οι κλέφτες. Προτρέπουν το λαό να γυρίσει στη γη να ξεκινήσει πάλι από την αρχή.

Ο λαός πρέπει να τους στείλει κυριολεκτικά στη γη, πρέπει να πάρει την τύχη του στα χέρια του και να εξολοθρεύσει και τον τελευταίο σπόρο αυτού του συστήματος και αυτής της πολιτικής αλήτικης κάστας που έχει καταλάβει την εξουσία στη χώρα. Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι μόνο η εξαφάνιση όλων των οργάνων του κυκλώματος που αποτελεί την πολιτική ελίτ θα καταστήσει δυνατή μια άλλη κατεύθυνση για το λαό και τη χώρα.

 

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ

- κ. Νίκο Σπανίδη, αγρότη-γεωπόνο από την Ξάνθη, 1ος ΑΓΡΟΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2012, - κ. Ανδρέα Καραφύλλη, κτηνοτρόφο από τη Λάρισα, 2ος ΑΓΡΟΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2012, και - κ. Αντώνη Αρετουλάκη, αγρότη Ελαφονησίου Κρήτης, 3ος ΑΓΡΟΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2012. Στη συνάντηση παρίστατο και ο κ. Α.Μαρακάκης, Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ομαδικής Παραγωγής Πρώϊμων Κηπευτικών και Κηπευτικών Θερμοκηπίου Ελαφονησίου Κρήτης. ΠΡΟΕΔΡΟΣ:  Συγχαρητήρια. Έλεγα προηγουμένως εδώ, στους κυρίους δημοσιογράφους, ότι ένα σύνθημα που βγαίνει από τη δικιά μας συνάντηση είναι ‘πίσω στη γη’ για να σωθούμε.  Και το λέγω γιατί αγαπάω και εγώ τη γη, μεγάλωσα σε κτηνοτροφικό χωριό και ξέρω πάρα πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι κοντά σε αυτή την προσπάθεια που κάνετε εσείς. Και γι’ αυτό σας φώναξα: για να σας συγχαρώ και να σας πω ότι κάνετε μια θαυμάσια προσπάθεια. Μακάρι να βρείτε περισσότερους μιμητές, αν και νομίζω ότι σιγά-σιγά εκτιμούν πολλοί αυτό που κάνετε και υπάρχουν αρκετά νέα παιδιά που ασχολούνται με τη γη, την οποία είχαμε εγκαταλείψει τελείως.  Πρώτη φορά είδα τόσα χέρσα εδάφη στην Ελλάδα. Για πέστε μου τις δικές σας εμπειρίες. Ν. ΣΠΑΝΙΔΗΣ: Αυτά που είπατε, κύριε Πρόεδρε, εμένα με καλύπτουν. Απλά για να ασχολείσαι με τη γη θέλει γερό στομάχι και υπομονή. Γιατί δεν έρχονται πάντα τα πράγματα όπως τα περιμένεις, γιατί έχεις να κάνεις με τον Θεό.  Για μένα, με την οικονομική κρίση που έχουμε, η γη είναι αυτή που θα μας δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή. ΠΡΟΕΔΡΟΣ:  Σωστά, και όταν τα αγροτικά προϊόντα είναι πρώτα στη σειρά στις εξαγωγές, αυτό δείχνει ακριβώς αυτό: ότι η χώρα μπορεί να βασίζεται σε μια παραγωγή αγροτική, που έχει πολύ καλές προϋποθέσεις.  Είναι το κλίμα, οι συνθήκες, το περιβάλλον, όλα αυτά.  Ποια άλλη χώρα τα έχει όλα αυτά; Α. ΚΑΡΑΦΥΛΛΗΣ: Να προσθέσω και εγώ, κύριε Πρόεδρε, γιατί εγώ είμαι σε άλλο τομέα, είμαι στην παραγωγή αγελαδινού γάλακτος. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το γάλα έχει και καλύτερη τιμή τώρα, έτσι δεν είναι; Α. ΚΑΡΑΦΥΛΛΗΣ: Πράγματι, έχει ανεβεί λίγο η τιμή. ΠΡΟΕΔΡΟΣ:  Δεν θα είναι καλύτερη η χρονιά για σας; Α. ΚΑΡΑΦΥΛΛΗΣ: Θα το δούμε πώς θα εξελιχθεί.  Στον δικό μου τομέα παίζει βέβαια ρόλο ατομικά η κάθε μονάδα, αλλά παίζουν μεγάλο ρόλο και οι συλλογικές δράσεις, που στη δικιά μου περιοχή, τη Λάρισα, έχουμε μια μεγάλη επιτυχία. Γιατί έχουμε κάνει έναν Συνεταιρισμό εδώ και δυο χρόνια, ο οποίος ουσιαστικά έχει ενοποιήσει πολλούς παραγωγούς μαζί και δρούμε πλέον συλλογικά: δηλαδή, πωλούν μαζί το γάλα τους, πετυχαίνουν καλά συμβόλαια και έχουν ανεβάσει και την ποιότητα και την παραγωγή. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για το γάλα έχω μεγάλο ενδιαφέρον γιατί εμείς έχουμε μια μεγάλη βιομηχανία στην Ήπειρο. Ο δικός σας Συνεταιρισμός σας λοιπόν  φαίνεται ότι είναι υγιής. Α. ΚΑΡΑΦΥΛΛΗΣ:  Ακριβώς, καμία σχέση με τους παλαιούς Συνεταιρισμούς. Είναι νέος, υγιής Συνεταιρισμός που έχει γίνει με καθαρά ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, ο ισολογισμός του που δημοσιεύτηκε πρόσφατα ήταν άψογος και πιστεύω ότι το μέλλον του διαγράφεται λαμπρό. ΠΡΟΕΔΡΟΣ:  Μπράβο, αυτό είναι σπουδαίο.-

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΥΠΟΔΕΙΞΗ Αριθμ. 1/22.01.2013 Σήμερα ημέρα Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013 και ώρα 11:00 το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης συνήλθε σε συνεδρίαση, στην οποία παρέστησαν ο Πρόεδρος του Ε.Σ.Ρ. Ιωάννης Λασκαρίδης, η Αντιπρόεδρος Ορσαλία (Λίνα) Αλεξίου, και τα µέλη Εύη Δεμίρη, Γιάννης Παπακώστας, Κωνσταντίνος Αποστολάς, Γεώργιος Στεφανάκης και Άρης Σταθάκης. ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ Έχοντας υπόψη: α) Το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος, κατά το οποίο ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. β) Το άρθρο 11 παρ. 1 του Π.Δ. 77/2003, κατά το οποίο ο κατηγορούμενος τεκμαίρεται αθώος μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη του και ο φερόμενος ως δράστης δεν πρέπει να αναφέρεται με απαξιωτικούς για το πρόσωπό του χαρακτηρισμούς. γ) Το άρθρο 8 παρ. 2 του Ν. 3090/2002, κατά το οποίο η μετάδοση από την τηλεόραση των προσώπων που οδηγούνται ενώπιον των δικαστικών ή εισαγγελικών ή αστυνομικών και λοιπών αρχών απαγορεύεται. δ) Το άρθρο 2 στοιχ. β του Ν. 2472/1997, κατά το οποίο ειδικά για σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες, δύναται να επιτραπεί η δημοσιοποίηση μόνον από την εισαγγελική αρχή για τα αδικήματα που αναφέρονται το άρθρο 3, παρ. 2, εδαφ. β αυτού του νόμου, με διάταξη του αρμοδίου εισαγγελέα ενώ η δημοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωση της πολιτείας για τον κολασμό των παρανόμων αδικημάτων. ε) Το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 2863/2000, κατά το οποίο το ΕΣΡ στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του μπορεί να απευθύνει σε κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα ή αρχή υποδείξεις. στ) Το υπ’ αριθ. πρωτ 157/10.01.2013 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών, Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων.  Αιτιολογικό Στοιχείο της προσωπικότητας του ανθρώπου που προστατεύεται από την ως άνω διάταξη του Συντάγματος είναι και η εικόνα αυτού. Η έκταση αυτής της προστασίας καθορίζεται κυρίως από τον ίδιο τον φορέα του δικαιώματος στον οποίο επαφίεται η περιχάραξη της κοινωνικής του παρουσίας. Η εξουσία αυτοπροσδιορισμού, δηλαδή της ελεύθερης επιλογής κάθε ατόμου του βαθμού αποκάλυψης στους τρίτους πτυχών της προσωπικότητάς του και της έκθεσής του στη δημοσιότητα, υπόκειται σε περιορισμούς. Πρόσωπα που ασκούν δημόσιο λειτούργημα ή συμμετέχουν στην πολιτική ζωή ή ανήκουν στην απόλυτη ή σχετική επικαιρότητα οφείλουν να ανέχονται επεμβάσεις στην προσωπικότητα τους οι οποίες συνδέονται με τον τρόπο ζωής που επέλεξαν. Η προβολή της εικόνας προσώπου ευρισκομένου σε κατάσταση κοινωνικής εξαθλίωσης ή ενδείας συγχωρείται μόνον κατόπιν σιωπηρής ή ρητής συναινέσεώς του. Εξάλλου η προβολή της εικόνας προσώπου που οδηγείται ενώπιον των δικαστικών ή εισαγγελικών ή αστυνομικών και λοιπών αρχών συνιστά ποινικώς κολάσιμη πράξη και δεν συγχωρείται η προβολή της δια της τηλεοράσεως παρά μόνο κατόπιν ρητής ή σιωπηράς συναινέσεώς του. Παρά ταύτα, παρατηρείται προβολή εικόνος προσώπων α)ευρισκομένων σε κατάσταση κοινωνικής εξαθλίωσης ή ενδείας άνευ ρητής ή σιωπηράς συναινέσεως αυτών, και β) προσώπων οδηγουμένων ενώπιον των δικαστικών ή εισαγγελικών ή αστυνομικών και λοιπών αρχών άνευ ρητής ή σιωπηράς συναινέσεώς αυτών. Για τους λόγους αυτούς το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης Υποδεικνύει προς όλους τους τηλεοπτικούς και σταθμούς της χώρας όπως: Μη προβάλουν την εικόνα α) προσώπων ευρισκομένων σε κατάσταση κοινωνικής εξαθλίωσης ή ενδείας άνευ ρητής ή σιωπηράς συναινέσεώς αυτών, και β) προσώπων οδηγουμένων ενώπιον των δικαστικών ή εισαγγελικών ή αστυνομικών και λοιπών αρχών άνευ ρητής ή σιωπηράς συναινέσεώς αυτών. Ο Πρόεδρος του ΕΣΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ

φωτεινό μονοπάτι

Fuck TheM all

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ 1999-2010

Η υπόθεση του Mall είναι ένα διαρκές σκάνδαλο. Κρατάει ήδη 10 χρόνια! Ακολουθεί ένα αναλυτικό χρονολόγιο της υπόθεσης, το οποίο φτιάξαμε βασιζόμενοι σε δημόσιες πηγές ή μετά από ρεπορτάζ με πρωταγωνιστές της.  Κάθε διόρθωση, αλλαγή ή προσθήκη είναι ευπρόσδεκτη.

1999

1999 = Το ΣτΕ με την απόφαση 1027/1999 κρίνει αντισυνταγματική την τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου για αλλαγή χρήσης από αμιγή σε γενική. Εξακολουθεί να ισχύει το Π.Δ. του 1995 που όρισε τις χρήσεις γης στο Μαρούσι.

2000

30.10.2000 = Ο Δήμος Αμαρουσίου, με πρόσχημα το «Χωριό Τύπου» (που πρέπει να κατασκευαστεί για τη φιλοξενία των δημοσιογράφων), παρουσιάζει μαζί με την ολλανδική εταιρεία MDC μελέτη για εμπορικό κέντρο 75.000 τ.μ..

2001

07.02.2001 = Σύσταση από τον Δήμο Αμαρουσίου της δημοτικής εταιρείας ΔΗΜΕΠΑ για την αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας του.

20.03. 2001 = Μνημόνιο συνεργασίας Δήμου Αμαρουσίου – Οργανισμού «Αθήνα 2004».

07.05.2001 = Ο Δήμος Αμαρουσίου παίρνει δάνειο 8 δισ. δρχ. για αγορά από ιδιώτες οικοπέδων στον Άγιο Θωμά. Το δάνειο δίνουν το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και η Γενική Τράπεζα.

09.10.2001 = Νόμος 2947/2001 από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Κώστα Λαλιώτη, περί «Ολυμπιακής Φιλοξενίας». Προβλέπει τον καθορισμό ορίων «Χωριού Τύπου» στο Μαρούσι, ένταξη στο σχέδιο των 43 στρεμμάτων του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και λειτουργία μετά τους Ολυμπιακούς «χώρου υποδοχής πολεοδομικού κέντρου» (του Mall δηλαδή) σε χώρο αμιγούς κατοικίας. Έκταση 16.000 τ.μ.Ο συντελεστής δόμησης καθορίζεται στο 1 (από κλιμακούμενος 0,6 ως 0,8) για τον ΟΕΚ και τους ιδιώτες.

07.2001-08.2001 = Πάγωμα διαδικασιών από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και νέο δάνειο από τη Γενική Τράπεζα.

13.11.01 = Επιστολή Όσβαλντ (αντιπροέδρου ΔΟΕ): «Τα σχεδιαζόμενα έργα υπερβαίνουν τις προδιαγραφές της ΔΟΕ».

20.11.2001 = Προγραμματική συμφωνία Δήμου Αμαρουσίου – ΟΕΚ για την παραχώρηση των 43 στρεμμάτων με αντάλλαγμα την κατασκευή γραφείων για τον ΟΕΚ. Η συμφωνία προβλέπει εμπορικό κέντρο 16.000 τ.μ και γραφεία 12.000 τ.μ. για τον ΟΕΚ. (Τα γραφεία ποτέ δεν κατασκευάστηκαν γιατί αργότερα, όταν η Lamda αντικατέστησε τον Δήμο ως ανάδοχος του έργου, άλλαξε τη συμφωνία με τον ΟΕΚ. Στα 43 στρέμματα, χτίστηκε τελικά το… Mall).

25.11.2001 = Στο Χωριό Τύπου θα φιλοξενηθούν ως 5.000 δημοσιογράφοι, σύμφωνα με την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Παράλληλα σχεδιάζονται 4.000 θέσεις πάρκινγκ σε υπόγειο χώρο και πάρκο 80 στρεμμάτων.

Δεκέμβριος 2001 = Κυκλοφορεί η φήμη ότι Έλληνας επιχειρηματίας βγάζει από τη μέση την ολλανδική εταιρεία. Ο Ολλανδός πρωθυπουργός εκφράζει τη δυσφορία του στον Κώστα Σημίτη.

13.12.2001 = Υπογραφή σύμβασης για την κατασκευή του Ολυμπιακού Χωριού Τύπου μεταξύ της Α.Ε. του Δήμου και του «Αθήνα 2004».

2002

04.02.2002 = Ο δήμαρχος Τζανίκος προτείνει να πουληθεί ολόκληρη η δημοτική επιχείρηση σε ιδιώτη και ο δήμος να πάρει μετρητά σε αντάλλαγμα. Αναιρεί την αρχική συμφωνία του Δήμου με την ολλανδική MDC και αποφασίζει τη διενέργεια διαγωνισμού με αντικείμενο την αγορά της δημοτικής εταιρείας που θα κατασκευάσει το Χωριό Τύπου.

22.02.2002 = Αναταραχή με τον επικείμενο διαγωνισμό του Δήμου Αμαρουσίου για το Χωριό Τύπου. Οι υποψήφιοι διαμαρτύρονται ότι οι προθεσμίες είναι ασφυκτικές και οι όροι ασαφείς. Ενδιαφέρον εκφράζουν οι Mπάμπης Bωβός – Διεθνής Τεχνική, ο όμιλος Ελληνική Tεχνοδομική – AKTΩP – TEB, ο όμιλος ABAΞ-J&P (Ελλάς) – ETEΘ, ο όμιλος Kοπελούζου και η ολλανδική MDC. Για την ώρα, επισήμως ο όμιλος Λάτση δεν έχει εκφράσει ενδιαφέρον.

01.03.02 = Προσφυγές του Κώστα Μπιτσάνη (συζύγου της Σοφίας Σακοράφα) και του Δορύλαου Κλαπάκη στο ΣτΕ εναντίον της απόφασης του δήμου για κατασκευή του Χωριού Τύπου.

04.03.02 = Διαγωνισμός του Δήμου Αμαρουσίου για την εξαγορά του 95% της ΔΗΜΕΠΑ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, κατατίθενται 4 προσφορές από: MDC (την ολλανδική εταιρεία, Ελληνική Tεχνοδομική – AKTΩP, AEΓEK-Ευκλείδης-EKTEP και από τη Lamda Development του ομίλου Λάτση.

05.03.2002 = Το ΣτΕ παγώνει τη διαδικασία του διαγωνισμού αποδεχόμενο τις δύο προσφυγές, Μπιτσάνη και Κλαπάκη.

26.03.2002 = Με τον νόμο 3010/2002 περί υδατορεμάτων και τροπολογία της ΥΠΕΧΩΔΕ Βάσως Παπανδρέου, (α) εντάσσονται τα 43 στρέμματα του ΟΕΚ στον Αγ. Θωμά στο Χωριό Τύπου, και (β) ο συντελεστής δόμησης από 1 πάει στο 2, με μέσο σ.δ. 1. Με βάση το νέο νόμο, το σχεδιαζόμενο Mall μπορεί να φτάσει τα 75.000 τ.μ..

27.03.2002 = Πρώτος γύρος σφοδρών κατηγοριών για «υπεραξίες» και «συμφέροντα» στη Βουλή εναντίον της υπουργού και της τροπολογίας της.

Επιστολή Σακοράφα (δημοτικής συμβούλου και πρώην βουλευτή) προς τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Τον προειδοποιεί για το ότι η τροπολογία επιτρέπει 6πλάσιο του επιτρεπτού όγκο δόμησης.

29.3.2002 = Η Γιάννα Αγγελοπούλου, πρόεδρος του «Αθήνα 2004″ με επιστολή της προς τη Βουλή, υπογραμμίζει την «αναγκαιότητα του Χωριού Τύπου» και θεωρεί την «αλλαγή του συντελεστή δόμησης απαραίτητη για την κατασκευή του».

30.3.2002 = Και ενώ μαίνεται η μάχη στη Βουλή, κατά την Καθημερινή , «η εταιρεία του ομίλου Λάτση εμφανίζεται να προηγείται στην οικονομική προσφορά για το Χωριό Τύπου». Επειδή όμως η πρότασή της είναι εκτός πλαισίου του διαγωνισμού, «δεν αποκλείεται να αποκλειστεί». Όμως η εφημερίδα εκτιμά πως «ο δήμος θα κάνει δεκτή την πρόταση, ένεκα του κατεπείγοντος του έργου, αφού, όπως εκτιμάται, θα υπάρξει και κυβερνητική παρέμβαση«.

03.04.2002 = Υπονοούμενα στη Βουλή για τη χρονική σύμπτωση μεταξύ της τροπολογίας Παπανδρέου και του διαγωνισμού. Βουλευτές της ΝΔ εκτιμούν τις υπεραξίες που θα κερδίσει ο πλειοδότης από την τροπολογία από 145 δισ. ως 370 δισ. δρχ. Ενδεικτικά, ο Κών. Μητσοτάκης διερωτάται για τα στρέμματα του ΟΕΚ και κάνει λόγο για «μεγάλα συμφέροντα» που «μπαίνουν στη μέση».

Επιτέλους ένας βουλευτής (ο Νίκος Γκατζής του ΚΚΕ) τολμάει να προφέρει το όνομα «Lamda».

29.04.2002 = Το ΣτΕ δηλώνει αναρμόδιο για την προσφυγή Μπιτσάνη και ορίζει ώς αρμόδια τα πολιτικά δικαστήρια.

30.04.2002 = Η Lamda πλειοδοτεί με διαφορά στο διαγωνισμό και αγοράζει το 95% της ΔΗΜΕΠΑ.

09.05.2002 = Στην ανακοίνωση για την ανάληψη του Χωριού Τύπου , η Lamda δεσμεύεται πως θα φτιάξει: (α) «Κέντρο πολλαπλών εμπορικών, ψυχαγωγικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων για την εξυπηρέτηση των δημοσιογράφων που θα καταλύσουν στο «Χωριό Τύπου»». (β) «Ενιαίο πάρκο 80 στρεμμάτων που δηµιουργείται εξ ολοκλήρου και διαμορφώνει «πνεύμονα πρασίνου»».

04.06.2002 = Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (με δικαστή τον Νικόλαο Τσαμούρη) δέχεται την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του Δορύλαου Κλαπάκη εναντίον του διαγωνισμού που έδωσε το έργο στη Lamda. (Εναντίον του Κλαπάκη παρεμβαίνουν ο «Αθήνα 2004″ και η Lamda. Υπέρ του Κλαπάκη παρεμβαίνουν 10 πολίτες του Μαρουσιού, μέλη ως επί το πλείστον της Παρέμβασης Πολιτών Αμαρουσίου).

06.2002-09.2002 = Προσωρινά παγώνουν τα έργα λόγω των ασφαλιστικών μέτρων. Ο Δήμος Αμαρουσίου υποβάλλει αγωγή κατά των 11 αιτούντων τα ασφαλιστικά μέτρα.

15.09.2002 = Επιστολή Κλαπάκη προς τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη.

18.09.2002 = Το δικαστήριο ακυρώνει τα ασφαλιστικά μέτρα για λόγους «εθνικού συμφέροντος». Η εταιρεία Lamda δεσμεύεται πως του έργου θα προηγηθεί έγκριση της αρχιτεκτονικής επιτροπής, κυκλοφοριακή μελέτη, μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ό,τι άλλο απαιτεί ο νόμος. Κατά τον Δορύλαο Κλαπάκη, δεν τήρησε καμία από τις δεσμεύσεις της.

05.11.2002 = Αρχίζουν τα έργα στο Χωριό Τύπου από τη Lamda μετά τις άδειες εκσκαφής και οικοδομής από το ΥΠΕΧΩΔΕ.

2003

04.02.2003 = Συζήτηση στη Βουλή με θέμα «τη σημερινή δομή και λειτουργία του κράτους». Κώστας Καραμανλής, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Ολυμπιακό Χωριό Τύπου: Περίπτωση αλλαγής όρων διαγωνισμού μετά το άνοιγμα των προσφορών. Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα υδατορέματα, το Μάρτιο του 2002, με τροπολογία της Υπουργού της τελευταίας ώρας, δόθηκε δώρο μια υπεραξία της τάξεως των 145 δισεκατομμυρίων περίπου στον ανάδοχο του έργου του Ολυμπιακού Χωριού στο Μαρούσι. Το θυμάστε;».

5.04.2003 = «Έτοιμο πριν από τους Oλυμπιακούς το εμπορικό κέντρο στο Mαρούσι» λέει η Lamda , λίγες μέρες πριν γίνει δημοσιοποιηθεί η απόφαση του ΣτΕ για το έργο. Το έργο τελικά έκανε εγκαίνια το Νοέμβριο του 2005. Επίσης: «το κέντρο θα διαθέτει περί τις 2.700 θέσεις στάθμευσης, οι οποίες θα είναι δωρεάν». (Οι θέσεις στάθμευσης είναι φυσικά επί πληρωμή.)

16/04.2003 = Διαρρέει η απόφαση του ΣτΕ με την οποία κηρύσσονται αντισυνταγματικοί οι νόμοι για το Mall. «Θα συμμορφωθούμε » δηλώνει ο υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος.

12.05.2003 = Η διυπουργική επιτροπή, υπό τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη αποφασίζει να παρακάμψει το «πρόβλημα» με το ΣτΕ  με νέα νομοθετική ρύθμιση. Είναι μια μέρα ιστορική για την Ολυμπιάδα και το»εθνικό συμφέρον»: Την ίδια μέρα υπογράφεται και η υπουργική απόφαση κατακύρωσης του διαγωνισμού στην αμερικανική SAIC.

07.06.2003 = Η Ολομέλεια του ΣτΕ με την ιστορική της απόφαση 1528/2003 ομόφωνα δέχεται την αίτηση Κλαπάκη, ακυρώνει τις σχετικές αποφάσεις υπουργών και κρίνει αντισυνταγματικό τον 2947/2001 (νόμο Λαλιώτη) και τις τροποποιήσεις του στο νόμο 3010/2002 (τροπολογία Β. Παπανδρέου).

07.09.2003 = Λήγει η προθεσμία «συμμόρφωσης της Διοίκησης με την απόφαση». Αλλά οι εργασίες στο εργοτάξιο συνεχίζονται κανονικά. Η Εισαγγελία ζητά από το αστυνομικό τμήμα να σταματήσουν οι εργασίες. H αστυνομία επικαλείται «οδηγία» υπηρεσίας (η οποία δεν κατονομάζεται) του ΥΠΕΧΩΔΕ να μη σταματήσουν. Το έργο συνεχίζεται.

09.2003 = Ο Δορύλαος Κλαπάκης επισκέπτεται τον Σωτήρη Μπάγια, προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών και του ζητάει την παρέμβαση της δικαιοσύνης ώστε να εφαρμοσθεί η απόφαση του ΣτΕ. Κατά τον Κλαπάκη, ο κ. Μπάγιας  αρνήθηκε να παρέμβει.

09.2003 = Νέα επιστολή Κλαπάκη προς τον πρωθυπουργό Σημίτη. «Επανειλημμένως, έχετε προτρέψει τους πολίτες να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη για μη νόμιμες ενέργειες μελών της κυβέρνησης. Τώρα, πιστός στα λόγια σας, θα πρέπει να δώσετε εντολή για εφαρμογή της δικαστικής απόφασης από τους υπεύθυνους υπουργούς, εκτός αν οι δικαστικές αποφάσεις εφαρμόζονται επιλεκτικά. [...] Περιμένοντας να πράξετε αμέσως τα δέοντα και να σταματήσει αμέσως αυτό το μη νόμιμο έργο».

1.10.2003 = Το ΚΚΕ καταθέτει ερώτηση στη Βουλή καταγγέλλοντας την «ολιγωρία» των αρμόδιων αρχών να διακόψουν τις παράνομες εργασίες κατασκευής του μεγαθηρίου μετά την ακύρωση από το ΣτΕ της Κοινής Υπουργικής Απόφασης µε βάση την οποία οικοδομούνταν.

10.2003 = Προσφυγή στο διοικητικό δικαστήριο ώστε να εφαρμοσθεί η απόφαση του ΣτΕ και να σταματήσει το έργο. Ο φάκελος παραδίδεται στον εφέτη κ. Ντένψια, ο οποίος όμως, κατά τον κ. Κλαπάκη, αρνείται να πράξει τα δέοντα ώστε να σταματήσει το έργο.

16.12.2003 = Διπλές βάρδιες στο εργοτάξιο της Lamda παρά την απαγόρευση του ΣτΕ. Σκοτώνεται στο εργοτάξιο του Χωριού Τύπου σε ατύχημα ο Αλβανός Νταλίπ Ντόκα.

17.12.2003 = Για να εξουδετερωθεί η απόφαση του ΣτΕ, ο υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος εισάγει ρύθμιση στο νόμο περί «Ολυμπιακής Προετοιμασίας»: Μειώνεται ο σ.δ. από 2,0 σε 1,9. Κατά τα άλλα, η δομήσιμη επιφάνεια του εμπορικού κέντρου φτάνει 70.255 τ.μ εμπορικού κέντρου. Επεκτείνεται η χρήση γραφείων (17.000 τ.μ.) και σε άλλο οικοδομικό τετράγωνο. (Εκεί τελικά, μετά τους Ολυμπιακούς, θα στεγαστεί η νέα έδρα των επιχειρήσεων της Γιάννας Αγγελοπούλου. Το κυριότερο: Μπαίνει σε εφαρμογή η πατέντα Βενιζέλου: Ο νόμος «επέχει θέση» αδείας ούτως ώστε να μην μπορεί να γίνει προσφυγή στο ΣτΕ.

12.2003 = Δύο διαδοχικές αιτήσεις ακύρωσης στο ΣτΕ από τον Δορύλαο Κλαπάκη και τον δικηγόρο Τάκη Θεοδωρόπουλο εναντίον (α) του νόμου Βενιζέλου και (β) εναντίον διοικητικής πράξης με την οποία εγκρίνεται η ανέγερση του Mall.

2004

03.2004 = Ο υπουργός Εργασίας Δημήτρης Ρέππας αρνείται να υπογράψει την παραχώρηση των 43 στρεμμάτων του ΟΕΚ στη Lamda, επικαλούμενος τις νέες υπεραξίες που έχουν δημιουργηθεί από τις νομοθετικές ρυθμίσεις στην περιοχή. 

07.04.2004 = Η ΝΔ κερδίζει τις εκλογές και γίνεται κυβέρνηση.

26.05.2004 = Η Lamda ανακοινώνει ότι θα προχωρήσει «σε λιγότερο από ένα μήνα» στην «παράδοση του έργου στην Οργανωτική Επιτροπή». Μικρή λεπτομέρεια: «Ημερομηνία ολοκλήρωσης των τελικών εργασιών και παράδοση στους μελλοντικούς ιδιοκτήτες: Πρώτο τρίμηνο 2005″, έξι δηλαδή μήνες ΜΕΤΑ τους Ολυμπιακούς Αγώνες…

21.07.2004 = Η Lamda ανακοινώνει την παράδοση του Ολυμπιακού Χωριού Τύπου στον Αθήνα 2004. Εκταση 202 στρέμματα, 241 κατοικίες, ιδιοχρηματοδοτούμενο, 400 εκατ. ευρώ. (Δεν αναφέρει όμως λέξη για το Mall, το οποίο υποτίθεται ότι κατασκευάσθηκε για τις ανάγκες του Χωριού Τύπου!)

13.08.2004 = Στους Ολυμπιακούς Αγώνες το Mall είναι γιαπί και δεν χρησιμοποιείται για τη φιλοξενία των δημοσιογράφων. Κατά το δήμαρχο Τζανίκο, μέρος του χρησιμοποιείται ως χώρος στάθμευσης και αποθήκευσης. Από τους 5.000 δημοσιογράφους που θα διέμεναν αρχικά στο Χωριό Τύπου, τελικά μένουν γύρω στους χίλιους.

2005

06.2005 = Ο υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος, φέρνει το νόμο 3342/2005 για τα Ολυμπιακά Ακίνητα, με τον οποίο απαλλάσσει τον Υπουργό Απασχόλησης από την ευθύνη για την παραχώρηση των 43 στρεμμάτων του ΟΕΚ στη Lamda. Εξάλλου, το επίμαχο άρθρο δίνει τη δυνατότητα στον ΟΕΚ να πουλήσει απευθείας (χωρίς διαγωνισμό) την έκταση του στη Lamda.

09.2005 = Διαφημιστική καμπάνια της Lamda και διαφημιστικά… δημοσιεύματα των ΜΜΕ για τα εγκαίνια του Mall.

15.11.2005 =15.11.2005 = Ο Δήμος Αμαρουσίου δίνει προέγκριση για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος του Mall μετά από έγγραφο του ΥΠΕΧΩΔΕ σύμφωνα με το οποίο δεν απαιτείται η άδεια της πολεοδομίας αλλά αρκεί η υπογραφή του μηχανικού του έργου, δηλ. του μηχανικού της Lamda.

17.11.2005 = Η Νομική Υπηρεσία του ΟΕΚ γνωμοδοτεί πως ο ΟΕΚ δεν είναι υποχρεωμένος να προβεί «στη µεταβίβαση των στρεμμάτων [στη Lamda], αλλιώς δηλαδή η θέσπιση υποχρεωτικής εκποίησης θα ήταν ενδεχομένως αντισυνταγματική». Αντ’ αυτού προτείνει δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό.

25.11.2005 = Εγκαίνια του Mall. Την κορδέλα κόβει ο Δημήτρης Σιούφας, υπουργός Ανάπτυξης, συνεπικουρούμενος από τον υφυπουργό Γιάννη Παπαθανασίου.

Κανένα κατάστημα δεν έχει τη νόμιμη άδεια. Η Lamda μισθώνει καταστήματα παρότι το ακίνητο δεν της ανήκει – ανήκει ακόμα στον ΟΕΚ.

12.2005 = Παραιτείται ο πρόεδρος του ΟΕΚ Άγγελος Οικονομόπουλος επειδή φέρεται ότι ζήτησε μίζα από τον επιχειρηματία Εμφιετζόγλου της Μηχανικής. Ουδεμία αναφορά από τον Τύπο στο ότι ο Οικονομόπουλος δεν έχει υπογράψει την πώληση της έκτασης 43 στρεμμάτων στη Lamda.

2006

24.01.2006 = Λίγες µέρες µετά το ρεπορτάζ της ΓΑΛΕΡΑΣ, η Lamda αλλάζει το site της για το Χωριό Τύπου και το Mall. Ως δια μαγείας, εξαφανίζονται οι χάρτες που δείχνουν το πάρκο για το οποίο είχε δεσμευτεί (αλλά ουδέποτε έφτιαξε). Αλλάζουν επίσης τα κείμενα.

31.01.2006 = Συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο Αμαρουσίου και παραχωρεί άδειες λειτουργίας στα σινεμά Village, σχεδόν δυόμισι μήνες μετά τη λειτουργία τους. Πάνω από 20 καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος εξακολουθούν να λειτουργούν χωρίς άδεια, παρά τις μηνύσεις της Αστυνομίας.

2.2.2006 = Την απευθείας (χωρίς διαγωνισμό) πώληση των 43 στρεμμάτων του ΟΕΚ στη Lamda υπογράφει τελικά ο προεδρεύων Φώτης Αγαδάκος, εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ (!) στο δ.σ. του ΟΕΚ. (Την ίδια μέρα συμβαίνουν δύο ακόμα ιστορικά γεγονότα: Αποκαλύπτεται η υπόθεση των υποκλοπών. Και κυκλοφορεί η ΓΑΛΕΡΑ με εξώφυλλο «FuckThemAll»).

10.02.2006 = Στη Βουλή, οι βουλευτές του ΣΥΝ Γιάννης Δραγασάκης και Ασηµίνα Ξηροτύρη καταθέτουν ερωτήσεις για τις παρανομίες στο Mall και για τις διαδικασίες παραχώρησης του οικοπέδου στον ΟΕΚ. Ακόμα αναμένουµε τις απαντήσεις.

12.02.2006 = Η πρώτη ληστεία. Στόχος το εστιατόριο Ruby Tuesday, λεία 50.000 ευρώ. Απορία: Πώς ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου να ζητήσει από την αστυνομία να συλλάβει τους δράστες, τη στιγμή που η ίδια η αστυνομία του έχει υποβάλει μήνυση επειδή λειτουργεί χωρίς άδεια;

8.2006 = Ο πρώην δήμαρχος Π. Τζανίκος διορίζεται από τον υπουργό Εσωτερικών, Προκόπη Παυλόπουλο εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ε.Ε. για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

23.10.2006 = Δημοτικές Εκλογές. Ο Γιώργος Πατούλης, υποστηριζόμενος από τη ΝΔ, εκλέγεται δήμαρχος Αμαρουσίου, δίνοντας τέλος στην 16ετή θητεία του πρώην δημάρχου Π. Τζανίκου.

07.11.2006 = Η Lamda Development ανακοινώνει στον Τύπο την πώληση του μισού μεριδίου της στο Mall στην τράπεζα HSBC με τη μέθοδο sale and leaseback. Στο εξής οι δύο εταίροι κατέχουν από 49,2% ενώ το υπόλοιπο ανήκει στον Δήμο Αμαρουσίου.

2007

18.6.2007 = Λήγει η προθεσμία για την υποβολή προσφορών στο διαγωνισμό της δημοτικής εταιρείας του Δήμου Αμαρουσίου «Άθμονο». Πρόκειται για την πώληση 57 διαμερισμάτων στην «Ήλιδα» (έτσι ονομάστηκε το συγκρότημα κατοικιών της Lamda στο πρώην Χωριό Τύπου) που πέρασαν στην κυριότητα του Δήμου όταν συμφωνήθηκε η Lamda να πληρώσει τον Δήμο σε είδος (διαμερίσματα) και όχι σε χρήματα, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.

11. 2007 = Αγωγή από τον Δορύλαο Κλαπάκη εναντίον της Lamda για το ποσό των 600.000.000 ευρώ ως αποζημίωση για τις βλάβες που προκάλεσε η εταιρεία στον Δήμο Αμαρουσίου.

2008

2.2.2008 = Απόφαση 391/2008 από το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ υπέρ της αποδοχής της προσφυγής του κατοίκου Αμαρουσίου Τάκη Θεοδωρόπουλου για την υπόθεση του Mall. Για πρώτη φορά γίνεται δεκτό το δικαίωμα  ευθείας προσβολής εναντίον νόμου. Επειδή η υπόθεση κρίνεται πολύ σημαντική, παραπέμπεται στην Ολομέλεια.

2.2.2008 = Την ίδια μέρα με την απόφαση του ΣτΕ, ο υπουργός Δικαιοσύνης Σωτήρης Χατζηγάκης καταφέρεται εναντίον του ΣτΕ, αναφερόμενος «φάντασμα του Κράτους των Δικαστών, το οποίο μερικές φορές επανέρχεται με ιδιαίτερα αιχμηρό τρόπο, όπως είναι για παράδειγμα η επιχείρηση ελέγχου της Συνταγματικότητας των νόμων από τα δικαστήρια». Είναι η μία από τις πέντε επιθέσεις του υπουργού Δικαιοσύνης εναντίον του ΣτΕ μέσα σε ένα μήνα.

4.2.2008 = Με ανακοίνωση της η Lamda Development επισημαίνει ότι «το Ε’ Τμήμα δεν ερεύνησε ούτε αποφάνθηκε αναφορικά με τη συνταγματικότητα του Ν. 3207/2003, ο οποίος ρύθμισε τους όρους και προϋποθέσεις κατασκευής του «THE MALL ATHENS» και ο οποίος συνεπώς εξακολουθεί να είναι σε πλήρη ισχύ».

27.11.2008 = Το Golden Hall, το νέο Mall του Ομίλου Λάτση, κάνει εγκαίνια στο χώρο του IBC (Διεθνούς Κέντρου Ραδιοτηλεόρασης). Στα εγκαίνια παρίσταται και η Γιάννα Αγγελοπούλου.

2009

19.01.2009 = Ο πρώην δήμαρχος Αμαρουσίου Παναγιώτης Tζανίκος καταδικάζεται τελεσίδικα σε 12 μήνες φυλάκιση από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών για συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος του Δορύλαου Κλαπάκη.

8.5.2009 = Η εκδίκαση της υπόθεσης του Mall από την Ολομέλεια του ΣτΕ αναβάλλεται και πάλι για την 9η Οκτωβρίου 2009.

06.2009 = Ο 6ος Τακτικός Ανακριτής ασκεί δίωξη εναντίον του πρώην ΔΣ του ΟΕΚ για απιστία σε βαθμό κακουργήματος σε σχέση με την παραχώρησης της έκτασης των 43 στρεμμάτων στη Lamda. Ο ανακριτής εκτιμά τη ζημιά του Δημοσίου στα 294.000.000 ευρώ.

20.02.09 = Εκτενές δημοσίευμα του Damian Mac Con Uladh στην εφημερίδα Athens News αφηγείται για πρώτη φορά στα αγγλικά όλη την υπόθεση.

14.07.09 = Ο Δήμος Αμαρουσίου κηρύσσει το Μαρούσι τουριστική πόλη. H απόφαση προκαλεί σενάρια πως έτσι ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας από το Mall, παρότι ο δήμαρχοςΓιώργος Πατούλης αρνείται κάτι τέτοιο. Μέχρι σήμερα, δεν έχει γίνει κάποια κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση.

08.09 = Το Δικαστικό Συμβούλιο διαφωνεί με τον Ανακριτή και θέτει στο αρχείο την υπόθεση του ΟΕΚ.

18.09.09 = Στο νομικό συμπόσιο που διοργάνωσε ο Επιστημονικός Όμιλος Μάνεση στη Σύρο, νομικοί (δικαστές, δικηγόροι, πανεπιστημιακοί) μίλησαν δημοσίως για το νομικό σκάνδαλο της υπόθεσης.

8.10.09 = Αναβολή (λόγω βουλευτικών εκλογών) της εκδίκασης της υπόθεσης από την Ολομέλεια του ΣτΕ για την 5^η Φεβρουαρίου 2010.

09.10.09 = Δύο μέλη της συντακτικής ομάδας του Facthemall ανεβάζουν στην ελεύθερη ιντερνετική εγυκλοπαίδεια Wikipedia δύο λήμματα για το Mall, στα ελληνικά και τα αγγλικά.

03.11.09 = Η εταιρεία Lamda Development αποστέλλει επιστολή στους διαχειριστές της Wikipedia με την οποία ζητεί την απόσυρση των λημμάτων. Οι διαχειριστές της (ελληνόφωνης) Βικιπαίδειας αποφασίζουντην άμεση απόσυρση, υποστηρίζοντας όμως ότι η απόφασή τους δεν έχει καμία σχέση με την επιστολή της Lamda αλλά ελήφθη λόγω του ότι δεν τηρούνται οι προδιαγραφές της εγκυκλοπαίδειας. Τελικά, το λήμμα της Βικιπαίδειας επανεμφάνιζεται αλλά με αποκοπή των ενοτήτων που αναφέρονται στο σκάνδαλο, εκτός μίας σειράς.

Οι διαχειριστές της αγγλόφωνης Wikipedia, αντιθέτως, ούτε αλλάζουν το λήμμα, ούτε το αποσύρουν.

2010

05.02.10 = Αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης από την Ολομέλεια του ΣτΕ για την 5^η Μαρτίου 2010.

01.03.10 = Με εισήγηση του ο Σύμβουλος Επικρατείας Νίκος Ρόζος ζητεί από την Ολομέλεια του ΣτΕ να κηρύξει αντισυνταγματικό το νόμο βάσει του οποίου αναγέρθηκε το Mall.

05.03. 10 = Εκδικάζεται από την Ολομέλεια του ΣτΕ η υπόθεση. Το δικαστήριο αναμένει ως τα τέλη Μαρτίου τα γραπτά υπομνήματα των διαδίκων. Η απόφαση αναμένεται μετά από μήνες.

07.03.10 = Ολοσέλιδο ρεπορτάζ στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία σχετικά με την υπόθεση σπάει τη σχεδόν 8ετή σιωπή της εφημερίδας επί του θέματος. Ρεπορτάζ για την εισήγηση Ρόζου δημοσιεύονται επίσης στις εφημερίδες Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, Αυγή, Ημερησία, Ναυτεμπορική.

07.11.10 = Ξαναεκλέγεται Δήμαρχος Αμαρουσίου, και μάλιστα από την πρώτη Κυριακή, ο Γιώργος Πατούλης. Ο συνδυασμός του, προσκείμενος στη ΝΔ, όπως και ο συνδυασμός του Ηλία Γιαννακάκου (ΠΑΣΟΚ), αρνήθηκαν να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο του Facthemall σχετικά με την υπόθεση του Mall.

Δημοτικοί σύμβουλοι εκλέγονται τρεις φίλοι του  Facthemall: ο Δορύλαος Κλαπάκης (επικεφαλής του συνδυασμού «Για ένα Νέο Μαρούσι»), η Κατερίνα Ψάλτη (με το συνδυασμό του κ. Κλαπάκη) και ο Πέτρος Κούκουζας (με το συνδυασμό «Κόντρα στον Καιρό», υποστηριζόμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ).

17.11.10 = Περνά στη Βουλή ο νέος νόμος για τις επενδύσεις, γνωστός και ως νόμος Παμπούκη ή fast-track. Προβλέπει διαδικασίες που προσπερνούν το συνταγματικό έλεγχο από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

25.11.10 = Γεννιέται ο Mallzilla, η μασκώτ του Facthemall! Τον σχεδίασε και τον ζωγράφισε στον τοίχο έξω από το Mall η graffiti artist Joad. Σαν σήμερα πριν από πέντε χρόνια το αυθαίρετο εμπορικό κέντρο έκανε εγκαίνια, και όμως ακόμα αναμένουμε την τελική απόφαση του ΣτΕ…