Αρχική
Ξέρεις κάτι η Ελλάδα πεθαίνει !
26/1/2012
Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης
Απευθύνω αυτόν μου το λόγο σήμερα , σε όσους αγαπούν την Ελλάδα και τον λαό της όσο εγώ . Απευθύνομαι μόνο σε αυτούς , έχοντας όμως πλήρη επίγνωση του ότι , εκείνοι που θα σπεύσουν να σχολιάσουν για να απαξιώσουν το λόγο μου , θα είναι οι κομματικοί οπαδοί . Αυτοί όλοι είναι για εμένα σαν τυφλοί και κουφοί , συχνά και με αναπηρικές συντάξεις μαϊμού που......
αντιπαραθέτουν τον φανατισμό τους απέναντι στην ορθότητα των λεγομένων μου, για αυτό και δεν τους υπολογίζω . Μπορεί επίσης να παρέμβουν για να πουν το κάτι τι τους και οι έμμισθοι των κομμάτων και των κομματαρχών . Αυτοί τον τελευταίο καιρό , επώνυμα και κυρίως ανώνυμα , κατακλύζουν το διαδίκτυο . Δεν απευθύνομαι ούτε σε αυτούς !! Απευθύνομαι μόνο σε εκείνους που ενώ με συντριβή βλέπουν να καταστρέφεται η πατρίδα , παράλληλα πιστεύουν όσα οι παπαγάλοι των ΜΜΕ , σερβίρουν για τα αίτια και την αντιμετώπιση της κρίσης . Πιστεύουν εκείνους οι οποίοι επιμελώς συγκαλύπτουν την ευθύνη αυτών που έχουν την κύρια ευθύνη για τα προβλήματα μας . Εννοώ εδώ πως αποσιωπούν την ευθύνη του εθνικού ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ το οποίο ΥΠΕΡΑΝΩ και των πολιτικών , ελέω του ξένου παράγοντα , μετά τον Β! πόλεμο κυβερνά σαν δυναστεία την Ελλάδα ! Οι ίδιοι αυτοί παπαγάλοι των ΜΜΕ , προπαγανδίζουν , συχνά πιστικιά και συνταγές για την δήθεν σωτηρία του τόπου . Συνταγές όμως που είναι οφθαλμοφανές ότι μόνο τους αίτιους της κρίσης επιχειρούν να διασώσουν . Και δεν είναι μόνο αυτό , παράλληλα βοηθούν τους πιστούς υπηρέτες του εθνικού; κατεστημένου να διατηρούνται στην εξουσία και προετοιμάζουν το έδαφος για την επανεκλογή όλων των πιστών στο κατεστημένο πολιτικών . Θέλω να απευθύνω αυτό το μήνυμα σε κάθε καλοπροαίρετο Έλληνα και να του πω , μην τους πιστεύεις ! Δεν σου λένε την αλήθεια ! Τα συμφέροντα των αφεντικών τους υπηρετούν , αυτό άλλωστε έγραψε πρόσφατα , με ειλικρίνεια , ένας μεγαλοεκδότης σε άρθρο του . Μάθε να ακούς και να διαβάζεις τις ειδήσεις στα ψιλά ή και ανάποδα από το όπως σου τις παρουσιάζουν . Έτσι έμαθα να κάνω και εγώ στη διάρκεια της χούντας και το χούι μου έμεινε και με ωφελεί μέχρι σήμερα . Την αφορμή να γράψω αυτό το άρθρο μου την έδωσε ο αδόκητος χαμός του μεγάλου Έλληνα δημιουργού του Θεόδωρου Αγγελόπουλου . Σκέφτηκα έτσι σαν μνημόσυνο να παραθέσω τα λόγια του όπως τα εξέφρασε δια στόματος του άλλου μεγάλου εργάτη της τέχνης του Θανάση Βέγγου το 1995 στο έργο του (Το βλέμμα του Οδυσσέα !) Έλεγε από τότε , το 1995 , ο Αγγελόπουλος :
« Ξέρεις κάτι … η Ελλάδα πεθαίνει ! Πεθαίνουμε σαν λαός ... Κάναμε τον κύκλο μας ... Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια , ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα … και πεθαίνει πια !..... αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα , να πεθάνει γρήγορα γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο!» !
αντιπαραθέτουν τον φανατισμό τους απέναντι στην ορθότητα των λεγομένων μου, για αυτό και δεν τους υπολογίζω . Μπορεί επίσης να παρέμβουν για να πουν το κάτι τι τους και οι έμμισθοι των κομμάτων και των κομματαρχών . Αυτοί τον τελευταίο καιρό , επώνυμα και κυρίως ανώνυμα , κατακλύζουν το διαδίκτυο . Δεν απευθύνομαι ούτε σε αυτούς !! Απευθύνομαι μόνο σε εκείνους που ενώ με συντριβή βλέπουν να καταστρέφεται η πατρίδα , παράλληλα πιστεύουν όσα οι παπαγάλοι των ΜΜΕ , σερβίρουν για τα αίτια και την αντιμετώπιση της κρίσης . Πιστεύουν εκείνους οι οποίοι επιμελώς συγκαλύπτουν την ευθύνη αυτών που έχουν την κύρια ευθύνη για τα προβλήματα μας . Εννοώ εδώ πως αποσιωπούν την ευθύνη του εθνικού ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ το οποίο ΥΠΕΡΑΝΩ και των πολιτικών , ελέω του ξένου παράγοντα , μετά τον Β! πόλεμο κυβερνά σαν δυναστεία την Ελλάδα ! Οι ίδιοι αυτοί παπαγάλοι των ΜΜΕ , προπαγανδίζουν , συχνά πιστικιά και συνταγές για την δήθεν σωτηρία του τόπου . Συνταγές όμως που είναι οφθαλμοφανές ότι μόνο τους αίτιους της κρίσης επιχειρούν να διασώσουν . Και δεν είναι μόνο αυτό , παράλληλα βοηθούν τους πιστούς υπηρέτες του εθνικού; κατεστημένου να διατηρούνται στην εξουσία και προετοιμάζουν το έδαφος για την επανεκλογή όλων των πιστών στο κατεστημένο πολιτικών . Θέλω να απευθύνω αυτό το μήνυμα σε κάθε καλοπροαίρετο Έλληνα και να του πω , μην τους πιστεύεις ! Δεν σου λένε την αλήθεια ! Τα συμφέροντα των αφεντικών τους υπηρετούν , αυτό άλλωστε έγραψε πρόσφατα , με ειλικρίνεια , ένας μεγαλοεκδότης σε άρθρο του . Μάθε να ακούς και να διαβάζεις τις ειδήσεις στα ψιλά ή και ανάποδα από το όπως σου τις παρουσιάζουν . Έτσι έμαθα να κάνω και εγώ στη διάρκεια της χούντας και το χούι μου έμεινε και με ωφελεί μέχρι σήμερα . Την αφορμή να γράψω αυτό το άρθρο μου την έδωσε ο αδόκητος χαμός του μεγάλου Έλληνα δημιουργού του Θεόδωρου Αγγελόπουλου . Σκέφτηκα έτσι σαν μνημόσυνο να παραθέσω τα λόγια του όπως τα εξέφρασε δια στόματος του άλλου μεγάλου εργάτη της τέχνης του Θανάση Βέγγου το 1995 στο έργο του (Το βλέμμα του Οδυσσέα !) Έλεγε από τότε , το 1995 , ο Αγγελόπουλος :
« Ξέρεις κάτι … η Ελλάδα πεθαίνει ! Πεθαίνουμε σαν λαός ... Κάναμε τον κύκλο μας ... Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια , ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα … και πεθαίνει πια !..... αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα , να πεθάνει γρήγορα γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο!» !
Μην πιστεύετε εκείνους που σας λένε ότι η Ελλάδα καταστράφηκε τα δύο τελευταία χρόνια . Δείτε ή ξαναδείτε (Το βλέμμα του Οδυσσέα ) και επικεντρώσετε την προσοχή σας στην αγωνιώδη διαπίστωση του δημιουργού …. « Ξέρεις κάτι η Ελλάδα πεθαίνει ...» . Πέθαινε λοιπόν από το 95 η Ελλάδα , στο συγκεκριμένο έργο του Αγγελόπουλου και πολύ ποιο πριν θα έλεγα εγώ και είμαι βέβαιος πως θα συμφωνούσε μαζί μου . Το νέο-Ελληνικό κράτος γεννήθηκε θνησιγενές και επιβίωσε λάθρα μέχρι σήμερα . Η προσωπική μου άποψη είναι αντίθετη από την γνώμη των πολιτικών και των παπαγάλων των ΜΜΕ . Πιστεύω περισσότερο στην νεκρανάσταση της πατρίδας , στην αναγέννηση της Ελλάδας από την τέφρα της από όσο πιστεύω στην σωτηρία της με τον τρόπο που την επαγγέλλονται οι ντόπιοι και οι ξένοι σωτήρες της . Νομίζω πως αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα ας πεθάνει γρήγορα γιατί αν πάει παραπέρα όπως την προγραμματίζουν θα ζει σαν βαμπίρ πίνοντας το αίμα των παιδιών της .
27 Απριλίου 1935: Γεννιέται στην Αθήνα. Συμμαθητές και φίλοι καλοί στο Β΄ Γυμνάσιο Αχαρνών, ο Αλέκος Φασιανός, ο Χρήστος Γιανναράς, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.1953: Εισάγεται στη Νομική Σχολή Αθηνών την οποία εγκαταλείπει στο πτυχίο.
1961: Φεύγει για τη Γαλλία και γράφεται στη Σορβόννη όπου παρακολουθεί μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμολογίας, με καθηγητές τον Ζορζ Σαντούλ και τον Μιτρύ, τους οποίους ξανασυνάντησε αργότερα στην IDHEC. Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα εθνολογίας με το Λεβί Στρος. Για να αντεπεξέλθει στα έξοδα των σπουδών δουλεύει στη ρεσεψιόν της Cite Universitaire μαζί με τον γλύπτη Γεράσιμο Σκλάβο.
1962-63: Γίνεται δεκτός, ύστερα από εξετάσεις, στην περίφημη σχολή κινηματογράφου IDHEC. Η διαφωνία και σύγκρουσή του με τον καθηγητή της σκηνοθεσίας οδηγεί σε πρόωρη λήξη τις σπουδές του.
1963-64: Συνεχίζει τη φοιτητική του διαδρομή στο Musee de l'homme κοντά στον εθνολόγο - σκηνοθέτη Ζαν Ρους, όπου διδάσκεται το σινεμά-ντιρέκτ.
1964: Επιστροφή στην Ελλάδα. Η επάνοδος στην πατρίδα συνοδεύεται από ένα επεισόδιο με την αστυνομία καθώς βάδιζε ανύποπτος κατά τη διάρκεια διαδήλωσης. Επεισόδιο που τον επηρέασε και άλλαξε την διάθεση και τα σχέδιά του. Τότε η σκηνοθέτις Τώνια Μαρκετάκη του προτείνει να συνεργαστεί σαν κριτικός με την εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή». Προς μεγάλη έκπληξη όλων έμεινε στην Ελλάδα και εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου.
1965: Οι Φόρμινξ (ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και ο αδελφός του και μάνατζερ του συγκροτήματος), του προτείνουν να γυρίσει μια ταινία Αμερικανικής παραγωγής που θα προωθούσε την περιοδεία τους στην Αμερική. Τότε, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, κάνει και το πρώτο του γύρισμα στη Θεσσαλονίκη, στο Παλαί ντε Σπόρ, στη διάρκεια συναυλίας του συγκροτήματος, με 8.000 θεατές. Η περιοδεία ματαιώθηκε και οι «Φόρμινξ» δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.
1968: «Εκπομπή» πρώτη ταινία μικρού μήκους. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο κριτικών.
1969: Την 1η Σεπτεμβρίου κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του ιστορικού περιοδικού «Σύγχρονος κινηματογράφος». Συνιδρυτές ο Θ. Αγγελόπουλος με τον Β. Ραφαηλίδη. Οι δυο τους συνέλαβαν την ιδέα της οργάνωσης και εκτέλεσης ενός θεωρητικού περιοδικού για τον κινηματογράφο που θα παρακολουθούσε και θα σχολίαζε την σύγχρονη πρωτοπορία. Στη συντακτική επιτροπή οι : Τώνης Λυκουρέσης, Γιώργος Κόρρας, Λάκης Παπαστάθης, Κώστας Σφήκας, Ρούλα Μητροπούλου, Ρίτσα Ντάκου. Οργάνωση και διεκπεραίωση : Παντελής Βούλγαρης.
1970: «Αναπαράσταση». Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία. Σαρώνει τα βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο Ζώρζ Σαντούλ για την καλύτερη ταινία που προβλήθηκε στη Γαλλία το 1971. Καλύτερη ξένη ταινία στο Φεστιβάλ του Hyeres (1971). Ειδική μνεία της FIPRESCI (Διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) στο Φεστιβάλ Βερολίνου (1971).
1972: «Μέρες του '36» Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο της FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου (1972).
1974-75: «Ο Θίασος». Εικοσιπέντε διεθνή βραβεία.
Κάννες (1975) από τη FIPRESCI., Ταορμίνα Βερολίνο (Βραβείο ΙΝΤΕΡΦΙΛΜ), Λονδίνο (1979,Καλύτερη ταινία της χρονιάς), Ιαπωνία (Καλύτερη ταινία της χρονιάς), Θεσσαλονίκη (1975, Βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α αντρικού και Α γυναικείου ρόλου, ΠΕΚΚ).
Καλύτερη ταινία της δεκαετίας 1970 - 1980 από την Ένωση Ιταλών κριτικών.
Βραβείο BFΙ, καλύτερη ταινία της χρονιάς.
Ανάμεσα στις 100 καλύτερες ταινίες στην Ιστορία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου από μια Διεθνή επιτροπή κριτικών και ιστορικών του Κινηματογράφου
1977: «Κυνηγοί». Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών.
Βραβείο Καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο.
Βραβείο της Ένωσης Τούρκων Κριτικών.
1979: Στη διάρκεια των γυρισμάτων του «Μεγαλέξανδρου» γνωρίζει τη Φοίβη Οικονομοπούλου, διευθύντρια παραγωγής, η οποία είναι από τότε η σύντροφος της ζωής του.
1980: «Ο Μεγαλέξανδρος». Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας,
Βραβεία της FIPRESCI και Cinema Nuovo στο ίδιο φεστιβάλ.
Βραβείο της ΠΕΚΚ στη Θεσσαλονίκη.
1980: Γεννιέται η πρώτη του κόρη Άννα.
1981: «Χωριό ένα, κάτοικος ένας» (διάρκεια 20').
Τηλεοπτική παραγωγή της ΥΕΝΕΔ. Αναφέρεται στην εγκατάλειψη του χωριού Νέα Σεβάστεια του νομού Θεσσαλονίκης από τον τελευταίο του κάτοικο.
1982: Γεννιέται η Κατερίνα, δεύτερη κόρη.
1983: «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη».
Μια διαφορετική Αθήνα. Της ιστορίας και του προσωπικού μύθου του σκηνοθέτη (διάρκεια 43'). Ποίηση : Σεφέρη, Λειβαδίτη. Μουσική : Χατζηδάκη, Κηλαηδόνη, Σαββόπουλου.
1984: «Ταξίδι στα Κύθηρα».
Βραβείο σεναρίου στις Κάννες. Βραβείο FIPRESCI καλύτερης ταινίας. Κρατικά βραβεία Καλύτερης ταινίας, Σεναρίου, Α' ανδρικού ρόλου, Α' γυναικείου ρόλου, Σκηνογραφίας, Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ Ρίο ντε Τζανέϊρο (1984).
1985: Γεννιέται η Τρίτη κόρη, η Ελένη.
1985: Chevalier dans l’ordre des Arts et des Letrres από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλικής Δημοκρατίας.
1986: «Ο Μελισσοκόμος». Επίσημη συμμετοχή στο φεστιβάλ Βενετίας.
1988: «Τοπίο στην ομίχλη». Αργυρό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
Βραβείο FELIX Καλύτερης Ευρωπαϊκής ταινίας από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου.
1991: «Το μετέωρο βήμα του πελαργού».
Επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών.
1992: Του απονέμεται το παράσημο του «Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής» από την Γαλλική Δημοκρατία.
1995: «Το βλέμμα του Οδυσσέα».
Grand Prix της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών καθώς και το βραβείο της FIPRESCI. Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, βραβείο FELIX (των κριτικών) καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας . Καλύτερη ταινία της χρονιάς
1995: Επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου των Βρυξελλών.
1997: Του απονέμεται το παράσημο «Officier dans l'Ordre des Arts et des Lettres», από το Centre National de la Cinematographie στη Γαλλία.
1998: «Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα».
Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών, και το Prix Ecumenique.
Κρατικό βραβείο καλύτερης Ελληνικής ταινίας για το 1998.
Βραβείο σκηνοθεσίας. Βραβείο σεναρίου.
1999: Officier de la legion d'honneur, από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.
1999: Επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου «Universite Paris X Nanterre».
2001:Επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Essex στην Αγγλία
2004: Επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου "Stendhal-Grenoble3" στη Γαλλία
2004: «Τριλογία Ι: Το λιβάδι που δακρύζει» Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Καλύτερη Ευρωπαϊκή ταινία για το 2004.
2005: Του απονέμεται το παράσημο «Grande Officiale del Ordine al Merito della Repubblica Italiana»
2007: Eπίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου «Sheffield» στην Αγγλία
2008: Επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Ρώμης, Ιταλία
2008: Επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Δυτικής Μακεδονίας , Ελλάδα
2009: Τριλογία 2 , «Η Σκόνη του Χρόνου», Επίσημη Συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Βερολίνου
2009: Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
2010: Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Ισμίρ, Τουρκία
2012: «Η Άλλη Θάλασσα», Μεγάλου μήκους ταινία σε παραγωγή με πρωταγωνιστή τον Τόνι Σερβίλλο.
- Eπώνυμο, Όνομα:
Βέγγος, Θανάσης
- Φύλο: Aνδρας
- Hμερομηνία Γέννησης: 29 Μαϊου 1927
- Τόπος Γέννησης: Νέο Φάληρο, Πειραιάς
- Hμερομηνία Θανάτου: 03 Μαϊου 2011
- Σύζυγος: Βέγγου, Ασημίνα
- Hμερομηνία Γέννησης: 29 Μαϊου 1927
- Τόπος Γέννησης: Νέο Φάληρο, Πειραιάς
- Hμερομηνία Θανάτου: 03 Μαϊου 2011
- Σύζυγος: Βέγγου, Ασημίνα
- Βιογραφία:
Γεννηθηκε στο Νεο Φαληρο το 1927. Πρωτοεμφανιστηκες στην ταινια Μαγικη Πολη το 1955. Ακολουθησαν πολλοι ρολοι αναμεσα τους κι αυτος της ταινιας "Μητρος και Μητρουσης στην Αθηνα" και της πρωτης μεγαλης επιτυχιας "Ψηλα τα Χερια Χιτλερ" το 1961. Η συνεργασια ομως που τον καθιερωσε ως κορυφαιο κωμικο του κινηματογραφου ηταν με τον Πανο Γλυκοφρυδη (Ζητω η Τρελα). Το 1965 απο την εταιρεια παραγωγης που ο ιδιος ιδρυσε εγινε η ταινια "Ειναι ενας τρελος τρελος Βεγγος". Στη συνεχεια σκηνοθετουσε ο ιδιος μερκες απο τις ταινιες στις οποιες πρωταγωνιστουσε. Το 1968 αρχισε η συνεργασια μεταξυ της εταιρειας του και της Φινος Φιλμ. Δυο χρονια μετα το 1970 συνεργαστηκε με τον Ντινο Κατσουριδη και το 1971 πρωταγωνιστησε στις ταινιες Τι εκανες στον Πολεμο Θαναση και "Θαναση παρε τ` Οπλο σου", που του χαρισαν το βραβειο ερμηνειας στο Φ.Ε.Κ.Θ. Δυο δεκαετιες αργοτερα, το 1993, τιμηθηκε απο το Φ.Ε.Κ.Θ. για τη συνολικη προσφορα του. Μαλιστα, εκδοθηκε βιβλιο για το εργο του.
Και στο θεατρο σημειωσε επιτυχια. Το 1995 εμφανιστηκε στο Θεατρο της Επιδαυρου για πρωτη φορα υποδυμομενος τον Τρυγαιο στην "Ειρηνη" του Αριστοφανη και το κοινο τον αποθεωσε. Ασχοληθηκε και με την τηλεοραση, στο σιριαλ "Θανασης Παπαθανασης" και σκηνοθετησε τα Βεγγαλικα. Εμφανιζεται ακομη σε τηλεοπτικες σειρες.
