Έξω (πολύ έξω!) οι κλέφτες

Έξω οι κλέφτες…

Τρίτη, 28 Φεβρουάριος 2012 10:30

Ο λαός τους λέει κλέφτες. Τους έχει δικάσει και τους έχει καταδικάσει.

Ε, όταν πια «σκάει» και επισήμως η είδηση για το...  μικροποσό του 1.000.000 ευρώ, τότε ο καθένας πια αντιλαμβάνεται. Αντιλαμβάνεται από την κορυφή του παγόβουνου την απίστευτης έκτασης ρεμούλα και σαπίλα που συγκαλύπτει στα σπλάχνα του το τερατώδες σύστημα της διαπλοκής και της διαφθοράς. 
Κι όμως, όλοι αυτοί διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους. Βαυκαλίζονται πως η αμαρτωλή κιβωτός τους θα διασωθεί μέσα στον όλεθρο. Έτσι, άλλωστε, δεν έχει γίνει μέχρι τώρα; Σε όλες τις στιγμές μεγάλης και τραγικής για το λαό εθνικής καταστροφής, ένας σκληρός πυρήνας της μεγαλοαστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, βρήκε σανίδα σωτηρίας, υπηρετώντας τόσο πρόθυμα και τόσο προδοτικά τους υψηλούς ξένους «συμμάχους» ή «εταίρους» - όπως τους λένε σήμερα. Τόση εμπιστοσύνη έχουν στις απαράμιλλες αρετές τους, το χαμαιλεοντισμό και το στρουθοκαμηλισμό τους, ώστε φαντασιώνονται πως -τάχατες- θα δουλέψει και πάλι η δοκιμασμένη μηχανή του οργανωμένου κοινοβουλευτικού κρετινισμού. Αλλά επειδή ο κόσμος, πολύ απλά, τους έχει πάρει πια χαμπάρι, αυτογελοιοποιούνται. 
Όλοι είχανε να πούνε από κάτι μέσα στο… ναό της Δημοκρατίας. «Να αποκαλυφθεί το όνομα», απαίτησαν οι περισσότεροι. «Δεν το επιτρέπει ο κανονισμός», αποφάνθηκε ο πρόεδρος της Βουλής, που στη διετία του Μνημονίου έχει σταθεί κέρβερος – φύλακας των κοινοβουλευτικών διαδικασιών. «Να το πει μόνος του το όνομα», επέμειναν οι «έντιμοι». Ακούσαμε ακόμη πως το πόρισμα του ΣΔΟΕ θεωρεί νόμιμο το πόθεν έσχες του ιλιγγιώδους ποσού! Σοβαρά; Έτσι, «νομίμως» γίνεται ένας βουλευτής εκατομμυριούχος και μάλιστα την ώρα που ο λαός υποφέρει στο όνομα πάντα του «εθνικού καθήκοντος», αυτός διασφαλίζει τις «οικονομίες» του στο εξωτερικό;
Από πού ν’ αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς; Siemens, Ολυμπιάδα, εξοπλιστικά, δομημένα ομόλογα, Βατοπέδι και πάει λέγοντας. Κι από ονοματεπώνυμα πολλά και εκλεκτά: Τσουκάτος και Μαντέλης, Τσοχατζόπουλος, Αλογοσκούφης και Βουλγαράκης. Θα μάθουμε κι άλλο ένα, που αυτοί ήδη το ξέρουν και το παίζουν στα ζάρια; Σιγά το θέμα. Η κλεπτοκρατία είναι σύμφυτη του συστήματος που έχει διαμορφωθεί και κάθε κρούσμα απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα. Και είναι δεδομένο ότι η ανακατάταξη στους συσχετισμούς ισχύος ανάμεσα στις πτέρυγες της πολιτικοοικονομικής μαφίας που λυμαίνεται τη χώρα, υπό τη σκέπη του κατοχικού καθεστώτος, δεν συντελείται «αναίμακτα». Θα υπάρξουν εξιλαστήρια θύματα. 
Όλοι τους έβαλαν όχι μία, αλλά πολλές φορές την υπογραφή τους στην καταλήστευση του τόπου, στην εξόντωση του λαού και τελικά στην παράδοση της χώρας. Αυτοί που δεν ψήφισαν το πρώτο Μνημόνιο για να ψηφίσουν το δεύτερο, αυτοί που τα ψήφισαν όλα, «αδιάβαστοι» και «διαβασμένοι»… Όλα νόμιμα και ηθικά... εγκλήματα. 
Αλλά τόση βρομιά και ψευτιά δεν αντέχεται πλέον. Και τι να πει κανείς, για διαφάνεια, για δικαιοσύνη, για δημοκρατία; Όχι πια, τέλος με όλους αυτούς. Τους «κλέφτες» και τους κλέφτες. Τους πολιτικάντηδες της σειράς, τα τσιράκια των ευρωκρατών, τους μισθοφόρους των τραπεζιτών και των καναλαρχών. Έξω οι κλέφτες -χωρίς εισαγωγικά μάλιστα...

The Rise of "ανωμαλία"

STRATFOR:"Η κρίση στην Ελλάδα είναι πια πολιτική". Ανάλυση με προβλέψεις "ταραχών"

Του Ν. Α

"Η κρίση στην Ελλάδα μετασχηματίζεται από οικονομική σε πολιτική", υποστηρίζει σε ανάλυσή του το αμερικανικό think tank Stratfor, προβλέποντας μεγάλες αλλαγές.

Σύμφωνα με τους συντάκτες της ανάλυσης από το 2008 οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν με κάθε κόστος να κρατήσουν την Ελλάδα ώστε να αποφύγουν κατάρρευση του Ευρώ και της Ευρωζώνης." Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε τώρα να αλλάξει, μαζί με τις σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη και μεταξύ των πολιτικών ελίτ στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό", υποστηρίζουν.

Η Ευρώπη είχε τον χρόνο να απομονώσει την Ελλάδα και να ενισχύσει τις άμυνές της. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει λάβει άνευ προηγουμένου μέτρα τα τελευταία δύο χρόνια για να τη μείωση της απειλής από την Ελλάδα. Μετά από τρία χρόνια δύσκολων μεταρρυθμίσεων, η ελληνική κατάσταση έχει επιδεινωθεί. Η Ελλάδα εισέρχεται στο πέμπτο έτος της ύφεσης, με περίπου 25% της ανεργίας. Τα οφέλη της αποφυγής χρεοκοπίας και της παραμονής στην ευρωζώνη είναι λιγότερο προφανή για τον μέσο Έλληνα, όπως και τα μακροπρόθεσμα οφέλη από την αύξηση λιτότητας. Οι συζητήσεις-ταμπού για μιας ελληνική χρεοκοπία είναι όλο και πιο συχνές στην Ελλάδα και στην Ευρώπη", γράφει το Stratfor.

Εκτίμηση του Stratfor για την ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική κρίση είναι ότι πρόκειται για πολιτική κρίση κι όχι για οικονομική.

"Η ευρωπαϊκή οικονομική κατάσταση θα επιδεινωθεί, και η διαφορά των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ θα συνδυαστεί με μια (θεωρητική ή πραγματική) απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, επιδεινώνοντας το εθνικιστικό συναίσθημα, φέρνοντας πιο ριζοσπαστικές ιδεολογίες και τελικά οδηγώντας σ’ ένα θεμελιώδες σπάσιμο του συστήματος που επέφερε πολιτικές κι όχι οικονομικές, διαφορές", αναφέρουν οι συντάκτες του Stratfor που αναμένουν κοινωνικές αλλαγές σε χώρες της Ευρώπης.Αλλαγές που έχουν ξεκινήσει από την Ελλάδα όπως γράφουν:

"Αυτές οι αλλαγές φαίνεται να αρχίζουν στην Ελλάδα: βία στην κοινωνική διαμαρτυρία, αύξηση υποστήριξης εναλλακτικών πολιτικών ιδεολογιών και μια φθίνουσα παρουσία των πιο μετριοπαθών στοιχείων της κοινωνίας, καθώς περισσότεροι άνθρωποι αφήνουν τις αστικές περιοχές ή μεταναστεύουν σε αναζήτηση της απασχόλησης. Αυτά τα γεγονότα θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν τη μετάβαση από μια κατά κύριο λόγο οικονομική σε πολιτική κρίση στην Ελλάδα, μια τάση που αναμένεται να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη".

Η ανάλυση του Stratfor κάνει δραματικές αναφορές στο κύμα βίας που υπήρξε στην Αθήνα κατά της διάρκεια της ψηφοφορίας στη Βουλή για το μνημόνιο και κάνει αναδρομή σ’ όλες τις διαδηλώσεις που έχουν γίνει αυτά τα δύο χρόνια,για να περάσει στο κεφάλαιο που οι συντάκτες της έχουν τιτλοφορήσει: "Η άνοδος της άκρας αριστεράς". Κάτι που χαρακτηρίζουν ως "ανωμαλία".

"Ιστορικά, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν κυριαρχήσει στην ελληνική πολιτική σκηνή, εναλλασσόμενα στην εξουσία κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αρκετών δεκαετιών. Στις τελευταίες εκλογές, το 2009, τα δύο κόμματα αντιπροσώπευαν το 77% του συνόλου των ψήφων, μια απόδειξη για τη σχετικά περιορισμένη επιρροή των μικρότερων, πιο ριζοσπαστικών κομμάτων.
Η δημόσια καταδίκη των νέων μέτρων λιτότητας από τη ΝΔ την τροφοδότησαν με μια δραματική αύξηση στην υποστήριξη του κόμματος, η οποία έφτασε μέχρι και 30% πριν από την έγκριση του πακέτου μέτρων στις 12 Φεβρουαρίου.

Ωστόσο, μόλις ψήφισαν το πακέτο λιτότητας, και τα δύο κόμματα είδαν τα ποσοστά τους στις σε ιστορικά χαμηλά νούμερα. Η ΝΔ φθάνει το 19% σε ορισμένες δημοσκοπήσεις . Οι ίδιες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι τα τρία αριστερά κόμματα,συγκεντρώνουν περίπου 37%".

Σύμφωνα με το Stratfor, μέχρι τώρα οι Έλληνες πολιτικοί που ήταν υπέρ των μέτρων λιτότητας που επέβαλαν ΔΝΤ και ΕΕ, είχαν την υποστήριξη των Ευρωπαίων που τους επέτρεπε να παρακάμπτουν την εσωτερική αντίδραση. Αυτή την υποστήριξη τώρα που οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να αισθάνονται πιο ασφαλείς σε μια πιθανή ελληνική χρεοκοπία, θα τη χάσουν, όπως και την όποια επιρροή τους έχει απομείνει.

Η ανάλυση του Stratfor επισημαίνει ακόμη ότι "μαζί με τις βίαιες διαμαρτυρίες και την αυξανόμενη δημοτικότητα των ελληνικών ακροαριστερών πολιτικών κομμάτων, η μετεγκατάσταση ελληνικών τμημάτων πληθυσμού έχει συμβάλει στην αλλαγή των αναδυόμενων κοινωνικών τάξεων στην Ελλάδα. Τα μετριοπαθή στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας εγκαταλείπουν την Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις, και κάποιοι φεύγουν από τη χώρα. Τρέχουσες εσωτερικές στατιστικές για τη μετανάστευση από την Ελλάδα είναι δύσκολο να βρεθούν, αλλά υπάρχει αφθονία ανεπίσημων στοιχείων που δείχνουν ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις πόλεις ή τη χώρα με όλο και πιο ταχείς ρυθμούς. Η Ελλάδα έχει ισχυρή παράδοση στη μετανάστευση σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας".

Τα στοιχεία που παραθέτει το Stratfor για το κύμα φυγής νέων ανθρώπων από την Ελλάδα είναι συγκλονιστικά:

"Έλληνες που έχουν τη δυνατότητα στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Δεδομένου ότι το ποσοστό ανεργίας για τα άτομα κάτω των 25 ετών στην Ελλάδα είναι σχεδόν 50%, φαίνεται ότι λίγοι νέοι άνθρωποι επιστρέφουν από το εξωτερικό. Τον Σεπτέμβριο του 2011, οι υπεύθυνοι ενός προγράμματος για μετανάστευση στην Αυστραλία, που είχε προσελκύσει μόνο 42 άτομα το 2010, συγκλονίστηκαν όταν περισσότεροι από 12.000 άνθρωποι εκδήλωσαν ενδιαφέρον".

Εξίσου ενδιαφέροντα είναι και τα στοιχεία για την επιστροφή στην επαρχία:

"Όσοι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τη χώρα έχουν αρχίσει να επιστρέφουν από τα αστικά κέντρα στην επαρχία. Ο πληθυσμός της Αθήνας είναι 4 εκατομμύρια. Σύμφωνα με την Ένωση Ελλήνων αγροτών, μεταξύ 2008 και 2010 - ακόμη και πριν από τις μεταρρυθμίσεις λιτότητας - περίπου 38.000 άνθρωποι που απολύθηκαν ή εγκατέλειψαν τις εργασίες τους επέστρεψαν στην ύπαιθρο.

Μετά από τέσσερα χρόνια από την ύφεση χωρίς ορατό τέλος και μια κυβέρνηση να χάνει τον έλεγχο όλο και περισσότερο οι Έλληνες που παραμένουν στις πόλεις είναι εκείνοι των οποίων οι επιλογές είναι περιορισμένες ...

Όλα αυτά δημιουργούν περισσότερο χώρο για τις εξτρεμιστικές απόψεις. Αυτό, σε συνδυασμό και με άλλες εγχώριες αλλαγές αλλά και με τις θεμελιώδεις αλλαγές που συμβαίνουν στη σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη,μετατρέπουν τη κρίση σε πολιτική".

Το πρωτότυπο κείμενο :

Greece's Crisis: Shifting from Financial to Political

δάσκαλοι

Η ελληνική τραγωδία

Της Σοφίας Ν. Αντωνοπούλου
Καθηγήτριας ΕΜΠ

Η Ελλάδα βιώνει σήμερα πρωτοφανείς συνθήκες, πρωτόγνωρες μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η εθνι­κή της κυριαρχία έχει φαλκιδευτεί, καθώς βρίσκεται υπό την ασφυκτική επιτροπεία της τρόικας και καλείται να συναινέσει στις επιταγές της με το πι­στόλι στον κρόταφο. Το δημοκρατικό μας πολίτευμα έχει και αυτό πλήρως φαλκιδευτεί, καθώς η χώρα κυβερ­νάται από δοτό πρωθυπουργό εκλε­κτό της τρόικας και μια συγκυβέρνηση η οποία βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με το εκλογικό σώμα. Αυτή η μη εκλεγμένη «πολιτική συμμαχία» δεσμεύει σήμερα τη χώρα με διεθνείς συμβάσεις που θα καθορίσουν την τύ­χη της για τις επόμενες 2 ή 3 γενιές.

Αυτό είναι το σκοτεινό πλαίσιο μέ­σα στο οποίο παίρνονται σήμερα μέ­τρα που θα οδηγήσουν, εφόσον δεν ανατραπούν, στη βίαιη καταπτώχευση και εξαθλίωση του ελληνικού λαού, θα καταστήσουν την Ελλάδα τριτοκο­σμική χώρα, με μισθούς πείνας, βο­ρά στις επενδύσεις των Γερμανών και των άλλων «εταίρων» μας. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, μεθοδεύουν τη μετατροπή μεγάλων περιοχών της χώρας σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ), που θα καταστήσουν την Ελλά­δα ένα ιδιότυπο Μπανγκλαντές της Ν. Ευρώπης.

Περικοπές - χαράτσια

Με τα νέα μέτρα, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα μειώνονται μέχρι και 50%. Σε αυτήν την εισοδηματική συρρίκνωση πρέπει να προστεθούν η αύξηση της άμεσης φορολογίας, τα χαράτσια, οι αυξήσεις των έμμε­σων φόρων (ΦΠΑ, κ.λπ.) που ανεβά­ζουν κατακόρυφα το κόστος ζωής, οι αυξήσεις των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, οι περικοπές στις κοινωνικές δαπά­νες (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λπ.). Παράλληλα έχουν ήδη μειω­θεί δραματικά οι συντάξεις των από­μαχων της ζωής, και τώρα περικόπτο­νται κι άλλο. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων έχουν και αυτοί περικο­πεί ήδη τουλάχιστον κατά 25% και πρόκειται να περικοπούν κι άλλο μέ­χρι τον Ιούνιο.

Ταυτόχρονα καταργείται το θεσμικό πλαίσιο προστασίας της εργασίας που οικοδομήθηκε ολόκληρη τη μεταπολε­μική περίοδο και το οποίο είναι βασική συνιστώσα του δημοκρατικού πολιτεύ­ματος και του «κοινωνικού συμβολαί­ου», που ίσχυσε και ισχύει ακόμη σε ολόκληρη την υπόλοιπη ανεπτυγμέ­νη Ευρώπη. Φυσικά η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων θα οδηγήσει σε νέα οριζόντια μείωση των αποδο­χών σε επίπεδα αναλογικά του νέου κατώτατου μισθού πείνας. Παράλληλα καταργείται η μονιμότητα στις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες, ενώ δρομολογούνται απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλ­λήλων μέχρι το 2015.

Όλοι ξέρουμε ότι η συνταγή της ακραίας λιτότητας που επέβαλε η τρό­ικα τα 2 προηγούμενα χρόνια, οδή­γησε ήδη σε διαρκώς επιδεινούμενο φαύλο κύκλο ύφεσης, η οποία συνε­πάγεται, μεταξύ άλλων, αδυναμία εί­σπραξης εσόδων για το κράτος, πάγωμα της αγοράς και λουκέτα, οδήγησε ουσιαστικά σε πάγωμα ολόκληρης της ελληνικής οικονομίας. Η δραματικότερη όμως έκφανση της ύφεσης είναι η εκτόξευση της ανεργίας ήδη στο 21% κατά τα επίσημα στοιχεία (ΕΛΣΤΑΤ), ενώ η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη. Τις συνέπειες της συντα­γής που σκοτώνει τις δείχνει η εκτό­ξευση της ανεργίας στην Ελλάδα από το 14% στο 21% μόλις σε έναν χρόνο (Νοέμβριος 2010 - Νοέμβριος 2011), πράγμα πρωτοφανές. Σε τι ύψη θα φθάσει η ανεργία με τα νέα μέτρα; Η χώρα θα μετατραπεί σε χώρα ανέρ­γων, εξαθλιωμένων και επαιτών.

Είναι απίστευτο πως κάποιοι παρα­νοϊκοί εγκέφαλοι πίστεψαν ότι είναι δυνατόν να συρρικνώσουν τόσο δρα­ματικά, τόσο βίαια και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα το βιοτικό επίπεδο ενός ολόκληρου λαού.

Οι υπογραφές της ντροπής

Και σαν να μην έφθανε η πλειοψη­φία της ντροπής στο ελληνικό Κοινο­βούλιο (12.2) και οι υπογραφές της ντροπής των δύο πολιτικών αρχηγών του δικομματισμού, οι ιθύνοντες της ευρωζώνης με επικεφαλής την κα­γκελαρία θέτουν συνέχεια νέους και εξευτελιστικούς όρους για τη χορήγη­ση του δανείου. Εκτός από την απαί­τηση (διά στόματος Σόιμπλε) να απο­φασίσουν αυτοί ποτέ και αν θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα, για να καταλύ­σουν και τα τελευταία ίχνη δημοκρα­τίας στη χώρα μας, απαιτούν τώρα μόνιμη παραμονή της τρόικας στην Ελλάδα, με αυξημένες εξουσίες και, το κυριότερο, τη δημιουργία του δια­βόητου «ειδικού ταμείου», στο οποίο θα δεσμεύονται ακόμα και έσοδα του ελληνικού κράτους για την αποπληρω­μή των δανείων, πράγμα το οποίο θα οδηγήσει σε πλήρη εξαθλίωση τον ελ­ληνικό λαό και, επιπλέον, ισοδυναμεί με την εισαγωγή του υπερεπιτρόπου (υπερ-πρωθυπουργού) από το παρά­θυρο και την πλήρη κατάλυση της ελ­ληνικής οικονομικής και πολιτικής κυ­ριαρχίας. Το τραγικό είναι ότι, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιογραφικές πληροφορίες, ακόμη και αυτό το δέ­χθηκαν τα κόμματα του χρεοκοπημέ­νου δικομματισμού με επικεφαλής τον εκλεκτό της τρόικας.

Το αδιέξοδο

Αλλά ο δρόμος καταστροφής της Ελλάδας και του ελληνικού λαού δεν καθιστά καν ορατή την επίτευξη του στόχου, για τον οποίο χορηγείται το «θανατηφόρο» φάρμακο. Τη βιωσιμό­τητα δηλαδή του ελληνικού χρέους. Σύμφωνα με την έκθεση βιωσιμότη­τας της ίδιας της τρόικας, το χρέος το 2020 θα φθάσει στο 129% του ΑΕΠ, όταν στον μηχανισμό στήριξης μπή­καμε με χρέος 120% του ΑΕΠ. Τώρα αναζητούνται επιπλέον δισ. ευρώ για να επιτευχθεί ο στόχος… του 120%, το οποίο το 2010 θεωρείτο μη βιώσι­μο, εξ ου και μπήκαμε στον μηχανισμό στήριξης. Κυριολεκτική παράνοια. Και πού θα βρεθούν τα επιπλέον δισ.; Το να ζητηθούν και πάλι από τον ελληνι­κό λαό είναι μάταιο. Δεν μπορείς να αποσπάσεις τίποτα από οικονομικά εξαθλιωμένους ανθρώπους.

Αλλά ο δρόμος αυτός ήταν προδια­γεγραμμένος. Η διαρκής συρρίκνωση του ελληνικού ΑΕΠ (το 2011 έφθασε στο πρωτοφανές 7%), η αδυναμία εί­σπραξης εσόδων από το κράτος λόγω της επιδεινούμενης ύφεσης και κατά συνέπεια η αύξηση και όχι η μείωση των ελλειμμάτων καθιστούν αδύνατη την επίτευξη του στόχου. Ακόμα πιο αδύνατη θα καταστεί με τα νέα μέτρα. Γιατί επιμένουν; Σε αυτό θα επανέλ­θουμε παρακάτω.

Ο δοτός πρωθυπουργός διατύπωσε και πάλι στο Υπουργικό Συμβούλιο της 10.2 και στο διάγγελμά του (11.2) το εκβιαστικό δίλημμα ότι, αν δεν συναι­νέσουμε στα νέα μέτρα, δεν θα υπάρ­ξει νέο δάνειο και θα οδηγηθούμε σε χαοτική χρεοκοπία. Εξέπεμψε επίσης τη φαιά προπαγάνδα ότι η ανεξέλε­γκτη χρεοκοπία (με αυτό εννοούν τη στάση πληρωμών) και η επιστροφή στη δραχμή θα είναι καταστροφή σε σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα. Ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι το κράτος δεν θα μπορεί να πληρώνει μι­σθούς, συντάξεις κ.λπ., ότι θα υπάρ­χουν μεγάλες ελλείψεις σε τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα. Αυτό είναι το πλαίσιο κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού, που εκπέμπεται εδώ και δύο χρόνια από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και τα έξωθεν ελεγχόμενα κέ­ντρα εξουσίας.

Εθνικό νόμισμα

Κατ’ αρχήν, αν κηρύξει στάση πλη­ρωμών η χώρα μας, όπως έχει κάθε δικαίωμα από το Διεθνές Δίκαιο, δη­λαδή αν πάψουμε να πληρώνουμε τα υπέρογκα τοκοχρεολύσια που πλη­ρώνουμε τώρα, το ελληνικό κράτος θα είναι σε θέση να εκπληρώσει όλες

τις υποχρεώσεις του προς τους πολί­τες (μισθούς, συντάξεις, νοσοκομεία, σχολεία κ.λπ.). Σημειωτέον ότι ο προ­ϋπολογισμός του 2011 έκλεισε με μό­λις 0,5% του ΑΕΠ πρωτογενές έλλειμ­μα. Είναι βέβαιο ότι, αν αντιστραφεί ο φαύλος κύκλος της ύφεσης, γρήγορα το ελληνικό κράτος θα μπορέσει να πραγματοποιήσει πρωτογενή πλεονάσματα*, εννοείται χωρίς την εφαρμογή μέτρων μνημονιακού τύπου.

Παράλληλα με την παύση πληρω­μών, το ελληνικό κράτος μπορεί να προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή του «επαχθούς» (ή «επαίσχυντου» κατά τη νομική ορολογία) μέρους του χρέους και να διαπραγματευθεί όρους αποπληρωμής του εναπομένοντος χρέους υπό καθεστώς κυρίαρχης χώ­ρας και όχι χώρας υπό κατοχή. Αλλά δεν αρκεί η παύση πληρωμών.

Οικονομική κυριαρχία

Αν δεν ανακτήσουμε την οικονομι­κή μας κυριαρχία, αν δηλαδή δεν δι­αθέτουμε νομισματική και συναλλαγ­ματική πολιτική, με άλλα λόγια αν δεν διαθέτουμε εθνικό νόμισμα, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε αργό θάνατο στο πλαίσιο της ευρωζώνης, καθώς το σκληρό νόμισμα και η νομισματική ένωση (ΟΝΕ) οδηγούν στην αποδιάρ­θρωση της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας (βιομηχανίας και γεωργίας). Αυτό ισχύει για ολό­κληρο τον ευρωπαϊκό Νότο προς όφε­λος του ευρωπαϊκού Βορρά και κυρί­ως της Γερμανίας. Επιστρέφοντας στη δραχμή θα είναι επιθυμητή μια σημα­ντική υποτίμηση, που θα δώσει μεγά­λη ώθηση στις ελληνικές εξαγωγές και θα οδηγήσει σε επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, αύξηση της βι­ομηχανικής και γεωργικής παραγωγής αλλά και του τουρισμού. Με την υπο­τίμηση, την οποία εφαρμόζουν κατά καιρούς και οι πλέον προηγμένες χώ­ρες, μεταφέρει κανείς το κόστος στο εξωτερικό, σε αντίθεση με την εσω­τερική υποτίμηση που εφαρμόζεται τώρα και η οποία οδηγεί σε εξαθλίω­ση τον ελληνικό λαό. Παράλληλα, τα εισαγόμενα προϊόντα θα ακριβύνουν κατά το μέτρο της υποτίμησης, πράγμα που επίσης θα βοηθήσει την ελλη­νική οικονομία, καθώς θα οδηγήσει σε υποκατάσταση των εισαγωγών.

Μέγας μύθος είναι επίσης ότι θα υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε τρό­φιμα, φάρμακα και καύσιμα. Μπορεί κανείς να μας εξηγήσει γιατί δεν είχα­με τέτοιες ελλείψεις πριν από μόλις 10 χρόνια επί δραχμής; Και μη μας πουν ότι τότε δανειζόταν το κράτος, για τον απλούστατο λόγο ότι τις εισαγωγές δεν τις κάνει το κράτος, αλλά ο ιδιωτικός τομέας. Βεβαίως σειρά εισαγομένων προϊόντων θα ακριβύνει κατά το μέτρο της υποτίμησης. Το πρόβλημα δεν εί­ναι τα τρόφιμα, στα οποία η Ελλάδα εί­ναι αυτάρκης κατά το 90%. Μάλιστα, τα τυχόν εισαγόμενα τρόφιμα μπο­ρούν να υποκατασταθούν αμέσως από αύξηση της ελληνικής γεωργικής πα­ραγωγής (έλλειψη αυτάρκειας έχουμε στο κρέας, το οποίο πάντως σήμερα υπερκαταναλώνουμε και το οποίο δεν είναι βασικό συστατικό της μεσογεια­κής διατροφής. Ας επιστρέψουμε λοι­πόν σε αυτήν). Φαιά προπαγάνδα είναι και η σχετική με τα φάρμακα. Η ελληνι­κή φαρμακοβιομηχανία είναι από τους ελάχιστους αναπτυγμένους τομείς της ελληνικής βιομηχανίας. (Έχει εξει­δικευθεί στον τομέα των φαρμάκων δεύτερης γενιάς [generica]). Μάλιστα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Spiegel» (14.2.2012), εάν οι βιομηχανίες αυτές συνεργαστούν καλύτερα στο μέλλον με ερευνητικά κέντρα πανεπιστημίων, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία έχει τη δυνατότητα να καταστεί μία από τις πιο ισχυρές στον κόσμο. Πρόβλημα θα αντιμετωπίσουμε όχι έλλειψης καυσί­μων, αλλά μεγάλης αύξησης της τιμής τους, που θα επιβαρύνει τον πληθωρι­σμό.

Είναι βέβαιο ότι για μια σύντομη με­ταβατική περίοδο θα αντιμετωπίσου­με σειρά δυσκολιών, με ορατή όμως την έξοδο από την κρίση και τη δια­σφάλιση της εθνικής κυριαρχίας και του μέλλοντος των Ελλήνων. Το σημα­ντικότερο πρόβλημα που θα αντιμετω­πίσουμε είναι η διασφάλιση της βιωσι­μότητας του τραπεζικού συστήματος, το οποίο πρέπει να περιέλθει για ένα διάστημα υπό κρατικό έλεγχο.

Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε θα είναι η μείω­ση της αξίας των καταθέσεων κατά το ποσοστό του πληθωρισμού, λόγω αύξησης των τιμών των εισαγομένων προϊόντων. Επειδή οι καταθέσεις κα­τά το μεγαλύτερο μέρος τους σήμερα αντιπροσωπεύουν αποταμιεύσεις ζω­ής του ελληνικού λαού (οι έχοντες και κατέχοντες έχουν ήδη βγάλει τα λε­φτά τους έξω), θα πρέπει να προστα­τευθεί πάση θυσία η αξία των κατα­θέσεων αυτών. Τεχνικοί τρόποι υπάρ­χουν, αλλά δεν είναι δυνατόν να επε­κταθούμε εδώ.

Τέλος, ένα άλλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε θα είναι ο πληθωρι­σμός. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβληθούν έλεγχοι τιμών σε βασικά είδη κατανάλωσης για ένα μικρότε­ρο, ή μεγαλύτερο, χρονικό διάστημα, μέχρι να τεθεί σε επανεκκίνηση η οι­κονομία και να απορροφηθεί ο πλη­θωρισμός. Αλλά από τη στιγμή που θα διαθέτουμε νομισματική πολιτική, θα καταφύγουμε και στον κλασικό τρόπο αντιμετώπισης του πληθωρισμού μέ­σω των βασικών επιτοκίων. Εξάλλου, μέσω των βασικών επιτοκίων ρυθμί­ζεται ολόκληρη η οικονομία. Με άλλα λόγια, η νομισματική και συναλλαγμα­τική πολιτική, το εθνικό νόμισμα θα επαναφέρουν την κυριαρχία επί της οικονομίας της χώρας μας.

Είναι σαφές ότι υπάρχει έξοδος από την κρίση. Το δίλημμα «ή υποτασσόμα­στε ή καταστρεφόμαστε» είναι ψευ­δές και τρομοκρατικό, είναι ένα δίλημ­μα γερμανικής κοπής, ένα δίλημμα κο­πής των διεθνών τοκογλύφων.

Ξεπούλημα του πλούτου

Αφήσαμε για το τέλος ένα άλλο με­γάλο έγκλημα που συντελείται σε βά­ρος της χώρας μας: Την καταλήστευση του εθνικού μας πλούτου. Η δανεια­κή σύμβαση που υπεγράφη και αυτή που θα υπογραφεί υποθηκεύουν προς όφελος των δανειστών τη δημόσια πε­ριουσία, καθώς προβλέπουν την «αμε­τάκλητη και άνευ όρων» παραίτηση της Ελλάδας από κάθε ένσταση λόγω εθνικής κυριαρχίας κατά οποιασδήπο­τε πράξης των δανειστών σε σχέση με τα δάνεια (συντηρητική και αναγκαστι­κή κατάσχεση, αναγκαστική εκτέλεση, πλειστηριασμό κ.λπ.). Όπως επισημαί­νουν οι συνταγματολόγοι, ο όρος πα­ραίτησης από τις ενστάσεις της εθνι­κής κυριαρχίας όχι μόνο αντίκειται στο ελληνικό σύνταγμα, αλλά είναι πρωτο­φανής, χωρίς προηγούμενο στην ιστο­ρία των διεθνών συμβάσεων.

Έτσι, υποθηκεύονται προς όφελος των διεθνών τοκογλύφων οι δημόσιες επιχειρήσεις, οι δημόσιες υποδομές, τα δημόσια κτήρια πάσης φύσεως, η δημόσια γη, αλλά και οποιαδήποτε άλλη μορφή πλούτου, όπως πετρέ­λαιο ή φυσικό αέριο (βλ. κοιτάσματα Κρήτης). Όταν κανείς διερωτάται για­τί εξωθούν την Ελλάδα σε ένα τέτοιο αδιέξοδο δρόμο διαρκούς υπερχρέω­σης, δεν μπορεί παρά να σκεφθεί ότι στόχος εντέλει είναι όχι μόνο η εξα­θλίωση μισθών και ημερομισθίων που θα καταστήσουν ολόκληρη τη χώρα Ειδική Οικονομική Ζώνη για τις γερ­μανικές επενδύσεις, αλλά και η κατα­λήστευση του συνολικού πλούτου της χώρας και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης.

Ο ασφυκτικός έλεγχος και οι εκβι­ασμοί της τρόικας έχουν καταστήσει ήδη τη χώρα μας άτυπο προτεκτοράτο των Βρυξελλών, δηλαδή της Γερμανί­ας. Αυτοί όμως που κυβερνούν σήμε­ρα τη Γερμανία έχουν κοντή μνήμη. Ξε­χνούν ότι κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πό­λεμο η σημαντικότερη αντίσταση που πραγματοποιήθηκε στην Ευρώπη ήταν αυτή στην Ελλάδα, έτσι που ο Τσώρτσιλ υποχρεώθηκε να πει: «Δεν πολε­μούν οι Έλληνες σαν ήρωες. Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Ο ελληνικός λαός μπορεί να αντλή­σει από τις αστείρευτες δυνάμεις που διαθέτει, να ανατρέψει τις πολιτικές καταδυνάστευσής του, να αποκατα­στήσει τη Δημοκρατία και την Εθνική Ανεξαρτησία και να διασφαλίσει το μέλλον, το δικό του και των επερχόμε­νων ελληνικών γενιών.

*Πρωτογενές έλλειμμα ή πλεόνασμα ονομάζεται το έλλειμμα ή το πλεόνα­σμα του προϋπολογισμού μετά την αφαίρεση από τα έξοδα του κράτους των τόκων εξυπηρέτησης του χρέους.

 

 

 

Διδάγματα από την Αργεντινή

Διδάγματα Ιστορίας: Στα τέλη της δεκαετί­ας του ’90 η Αργεντινή κάλεσε σε βοήθεια το ΔΝΤ, το οποίο της επέβαλε τόσο κτηνώδη μέτρα, ώστε προκλήθηκε κοινωνική έκρηξη (Δεκέμβριος 2001). Αίμα χύθηκε στους δρό­μους (30 διαδηλωτές νεκροί). Η χώρα άλλα­ξε πέντε προέδρους σε τρεις εβδομάδες. Ο Ντε λα Ρούα το έσκασε από το προεδρικό μέ­γαρο με ελικόπτερο για να μη λιντσαριστεί. Διέξοδος δόθηκε με την ανάδειξη νέας ηγεσίας της χώρας, η οποία κήρυξε στάση πλη­ρωμών, εγκατέλειψε τη σύνδεση του πέσο με το δολάριο (που είχε στραγγαλίσει την οικονομία της χώρας) και προχώρησε σε με­γάλη υποτίμηση και αναδιάρθρωση του χρέ­ους της. Η ανάκαμψη της Αργεντινής υπήρξε θεαματική, με ρυθμούς ανάπτυξης γύρω στο 9% την περίοδο 2003-2007. Το 2005 είχαν συσσωρευθεί τόσα πλεονάσματα στα ταμεία του κράτους, ώστε κάλεσαν το ΔΝΤ και αποπλήρωσαν πριν από τη λήξη τους όλα τα χρέη τους προς το ΔΝΤ και έστειλαν το τελευταίο στον διάβολο. Η ανεργία έπεσε κατακόρυ­φα. Από 25% στις αρχές της κρίσης στο 8,5% το 2006 και εξής. Οι μισθοί αυξήθηκαν κα­τά 17% ετησίως από το 2002, ένα ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από τον πληθωρισμό (12,5% το 2005, 10% το 2006, 15% το 2007 κ.λπ.). Η Αργεντινή εξακολουθεί και σήμερα να αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς, έχει

επανέλθει στις αγορές και είναι μέλος του G20. Αυτά, γιατί μεγάλη παραπληροφόρηση έχει υπάρξει και για την Αργεντινή. Όσο για τα τανκς έξω από τις τράπεζες, που μας είπε ο κ. Πάγκαλος και το διαδίδουν πάσης φύσε­ως παπαγάλοι, αυτό συνέβη επί κυβέρνησης Ντε λα Ρούα και Σία, όταν αυτοί οι προδότες της Αργεντινής που αιματοκύλησαν τη χώρα τους, δέσμευσαν καθ’ υπόδειξη του ΔΝΤ τις καταθέσεις των πολιτών.

μαύρες ψυχές

ταμίας του ΟΠΕΚ-Σημίτη

προπαγάνδα του ΝΑΙ στο προδοτικό σχέδιο Ανάν

αντιπρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ-Ανδρέας Παπανδρέου

Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας

1. USAID (CIA) προς ΟΠΕΚ Σημίτη :

Πηρε "μαύρα δολάρια" και ο ΟΠΕΚ του Σημίτη;

10 Αύγουστος 2008Δίπλα από τον τίτλο 6. Public Opinion and Public Information βλέπουμε να αντιστοιχεί το ποσό: 764 χιλιάδες και 528 δολάρια!!!!!Ανάμεσα στους αποδέκτες είναι και ο ΟΠΕΚ...Ποιός ΟΠΕΚ; Του Σημίτη με τον Πανταγιά;

Μπα, μπα...τα πουλάκια μου....Μήπως μπορεί ο συγκεκριμένος ΟΠΕΚ να μας απαντήσει εαν αφορούν αυτά τα χρήματα και αυτόν ή είναι κάποιος άλλος ΟΠΕΚ;

Αυτό είναι ένα "μικρό δείγμα" της έρευνας που γίνεται (αφού όλοι κόπτονται και ομνύουν τόσο πολύ για την διαφάνεια και τους πουλημένους πολιτικούς, δημοσιογράφους, καθηγητές κλπ ας συμβάλουμε και εμείς με τις μικρές μας δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση).

Μετά απο αυτό θα έχει ενδιαφέρον η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και του Α.Λοβέρδου.

Εμείς συνεχίζουμε την έρευνα....(και να συμπληρώσουμε οτι είναι απο τα έγγραφα που έδωσαν οι ίδιοι οι Αμερικανοί στον ΟΗΕ....και είναι απο την σελίδα 14...που αναφέρονται γενικά στον τρόπο διάθεσης των χρημάτων για να περάσουν το "σχέδιο Ανάν")

ΥΓ. Για τους υπόλοιπους τέσσερεις που μοιράστηκαν αυτό το ποσό θα τα πούμε αργότερα...(απλά ρίξτε μια προσεκτική ματιά, μόνο σε αυτό το μικρό "κομματάκι χαρτί" - και υπάρχουν αρκετές...σελίδες...).

2. αποκάλυψη Μιχάλη Ιγνατίου :

Τα μαύρα δολάρια

Συγκλονιστικά στοιχεία, μέσα από επίσημα ντοκουμέντα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που φέρνει στο φως το «Εθνος της Κυριακής», αποκαλύπτουν πώς οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν αδρά την επιχείρηση «ναι» στο Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο.

Από το 1997 και με περίπου 10 εκατ. δολάρια ετησίως, μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που εμφανίζονταν και εξαφανίζονταν με τρόπο... μαγικό, η Ουάσιγκτον προσπάθησε να αλλάξει τα δεδομένα στη Μεγαλόνησο. Το μέγεθος της αμερικανικής επιχείρησης δύσκολα μπορεί να υπολογιστεί. Οσα αποκαλύπτουμε σήμερα αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου, αφού πλήθος στοιχείων και επίσημων εγγράφων παραμένουν «δεσμευμένα» από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

«Η (Αμερικανική) Μόνιμη Αντιπροσωπεία (στον ΟΗΕ) θα πρέπει να εξηγήσει με σαφήνεια (στον κ. Πρέντεργκαστ) ότι το μεγάλο ποσό της ετήσιας χορηγίας (των ΗΠΑ) -10 εκατ. δολάρια ετησίως- αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό νέο εργαλείο άσκησης πολιτικής (στο νησί) για την προσπάθεια του ΟΗΕ και των Ην. Πολιτειών να προωθήσουν τη λύση του προβλήματος της Κύπρου».

Αυτό αναφέρεται σε εμπιστευτικό τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη στη Λευκωσία προς τον υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών και τις Μόνιμες Αντιπροσωπείες στα Ηνωμένα Εθνη (Νέα Υόρκη και Γενεύη) και με το οποίο περιγράφεται λεπτομερώς το σχέδιο που μετέτρεψε εκατομμύρια δολάρια της αμερικανικής βοήθειας σε μοχλό πολιτικής πίεσης -ο οποίος ανδρώθηκε ιδιαίτερα την περίοδο πριν από την τελική κατασκευή του σχεδίου Ανάν.

Οι ΗΠΑ με 10 εκατ. δολάρια κάθε χρόνο, από το 1997, απροκάλυπτα χρηματοδότησαν τις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένου του αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν. Μέσω ΜΚΟ, που ξεφύτρωναν «σαν μανιτάρια», έρρεαν τα τεράστια ποσά της «πολιτικής μίζας», προκειμένου να κυριαρχήσει στη Μεγαλόνησο το πολυπόθητο από τη Δύση «ναι».

Πήραν και δανεικά το 2004
Τέτοια ήταν η αμερικανική γαλαντομία, που λίγες εβδομάδες πριν από το δημοψήφισμα του Απριλίου 2004, το ποσό της βοήθειας εξαντλήθηκε και χρειάστηκε να δοθούν κι άλλα «δανεικά» από διάφορα αμερικανικά Προγράμματα Βοήθειας. Η αποκάλυψη σήμερα από το «Εθνος της Κυριακής» του συγκεκριμένου τηλεγραφήματος αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, καθώς αναμένεται κυριολεκτικά χιονοστιβάδα αποκαλύψεων αφ ης στιγμής η Ουάσιγκτον αποφασίσει να αποχαρακτηρίσει ογκώδεις φακέλους, από τους οποίους περιγράφεται η τρομακτική σε έκταση αμερικανική επιχείρηση υποστήριξης των προσπαθειών των Ην. Εθνών συμπεριλαμβανομένης της αποδοχής του σχεδίου Ανάν.

Το εμπιστευτικό τηλεγράφημα, που παραδόθηκε αποχαρακτηρισμένο (unclassified) στο «Εθνος της Κυριακής», είναι μέρος εκατοντάδων απόρρητων εγγράφων, τα οποία αναφέρονται με λεπτομέρειες στους στόχους του περίφημου Δικοινοτικού Προγράμματος Βοήθειας της αμερικανικής USAID, όπως και στους αποδέκτες των χρημάτων. Τα έγγραφα υπογράφονται από τους πρέσβεις Κένεθ Μπριλ και Μάικλ Κλόσον και παραμένουν και σήμερα απόρρητα. Σε ένα από αυτά ο κ. Κλόσον καταγράφει την ενδιαφέρουσα συζήτησή του με «αρχηγό Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης» (NGO leader). Ο κατάλογος των ατόμων που αποδέχθηκαν οικονομική ενίσχυση μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (MKO-NGO), οι οποίες από το 1997 ξεφυτρώνουν στην Κύπρο σαν τα μανιτάρια, παραμένει απόρρητος, αν και ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, που προσφέρει ακόμα ασυλία στην USAID, έχει δικαίωμα να τον δημοσιοποιήσει. Μέχρι σήμερα δεν το έχει πράξει. Η επιμονή των Αμερικανών να νομιμοποιηθεί ο απόρρητος χαρακτήρας της διανομής των κονδυλίων τους, προκάλεσε δικαιολογημένα ερωτήματα, τα οποία εξέφρασαν επίμονα και επανειλημμένα Ελληνοκύπριοι κρατικοί αξιωματούχοι στους Αμερικανούς, από το 1998, όταν άρχισε να λειτουργεί ο μηχανισμός, μέχρι σήμερα. Συγκεκριμένα, στις συζητήσεις με τους Αμερικανούς, όπως περιγράφονται σε έγγραφα, έθεσαν τα εξής δεδομένα:

Πρώτον: Η υπαγωγή του προγράμματος υπό τον ΟΗΕ δείχνει ότι η Ουάσιγκτον επιδιώκει ουσιαστικά να ξεπλύνει μέσω του Διεθνούς Οργανισμού τις όποιες οικονομικές ενισχύσεις στην Κύπρο. «Εάν», υποστήριξαν, «όλα ήταν τόσο αθώα, δεν υπήρχε κανένας λόγος παράκαμψης της επίσημης και νόμιμης κυβέρνησης» του νησιού.

Δεύτερον: Τόνισαν ότι συγχρόνως τίθεται το μεγάλο ερώτημα της οικονομικής ενίσχυσης MKO-NGO, οι οποίες εξαφανίζονταν το ίδιο ξαφνικά όπως εμφανίζονταν για προώθηση συγκεκριμένων στόχων. Υπογραμμίστηκε ως θέση-απάντηση στην αμερικανική άρνηση για διαφάνεια ότι «η επίλυση του Κυπριακού μπορεί να ακούγεται ως κοινά αποδεκτός στόχος, αλλά, όπως αποδείχθηκε (το 2004), είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα, όταν προωθείται συγκεκριμένη μορφή λύσης, με την οποία διαφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία στη μία πλευρά».

Τρίτον: Ισχυρίστηκαν ότι το ζήτημα των χρηματοδοτήσεων δημιουργεί έτσι προϋποθέσεις άμεσης και μη νόμιμης παρέμβασης διά της δημιουργίας μηχανισμών και επιρροής για την προώθηση του συγκεκριμένου στόχου και του συγκεκριμένου σχεδίου λύσης, όπως προέβλεπε το κείμενο του Κόφι Ανάν.

Πολιτικό όπλο τα παράνομα δολάρια

Η αμερικανική πρεσβεία έδρασε άμεσα για να εξασφαλίσει το απόρρητο μέσω του ΟΗΕ, όταν πληροφορήθηκε ότι μέλη της τότε κυβέρνησης του Γλαύκου Κληρίδη, που αποφάσισαν να δράσουν «εθνικά», έχοντας το μυαλό τους στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, ενημερώθηκαν ότι ο τρόπος διάθεσης των αμερικανικών χρημάτων ήταν παράνομος.

Στο τέλος Φεβρουαρίου του 1997, ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Αλέκος Μιχαηλίδης, ο οποίος λίγες ημέρες μετά παραιτήθηκε υπό την πίεση του Γλαύκου Κληρίδη, διαμαρτυρήθηκε επίσημα στον Αμερικανό πρέσβη.

Ο κ. Μπριλ, σε συνεννόηση με την Ουάσιγκτον και τον αντιπρόσωπο του ΟΗΕ, Γκουστάβ Φεϊσέλ, σχεδίασε τη νομιμοποίηση της αμερικανικής βοήθειας και τη μετατροπή της σε πολιτικό όπλο, θέτοντας όλο το ποσό υπό τη δικαιοδοσία του κ. Φεϊσέλ και στη συνέχεια υπό τον Αλβάρο ντε Σότο.

Η παράκαμψη της κυβέρνησης και τα... ψιλά του κου Πρέσβη

Στο τηλεγράφημα, που δημοσιεύει σήμερα το «Εθνος της Κυριακής» και υπογράφει ο πρέσβης Μπριλ, αποκαλύπτεται το παρασκήνιο της δημιουργίας ενός μηχανισμού, υπό την ομπρέλα του ΟΗΕ, έτσι ώστε να απαγορεύεται στην αρμόδια κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας να πληροφορείται τον τρόπο διάθεσης των χρημάτων και τους αποδέκτες των αμερικανικών δολαρίων.

Η λειτουργία του μηχανισμού διάθεσης της αμερικανικής οικονομικής βοήθειας ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1998 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, χωρίς να έχει απολύτως κανένα δικαίωμα η Λευκωσία να ζητήσει ενημέρωση, ένα γεγονός που ανάγκασε τον σημερινό Πρόεδρο του νησιού να ζητήσει τον περασμένο Ιούνιο να τερματιστεί πάραυτα η πρακτική αυτή. Παράλληλα με το πρόγραμμα αυτό αποδεικνύεται από αμερικανικά έγγραφα ότι συνεχίστηκε μέχρι και τον Ιούνιο του 2004 η διάθεση χρημάτων μέσω ενός άλλου ταμείου, που ελέγχεται αποκλειστικά από τον εκάστοτε Αμερικανό πρέσβη. Το ταμείο αυτό χορηγεί κονδύλια μέχρι του ποσού των 10 χιλιάδων δολαρίων, για να αποφεύγονται προβλήματα με την αμερικανική εφορία (IRS), αλλά και ο κίνδυνος αποκάλυψης των ονομάτων των αποδεκτών.

Το αποκαλυπτικό τηλεγράφημα για το σχέδιο των Αμερικανών Το κείμενο του τηλεγραφήματος ακολουθεί:

Από: Αμερικανική Πρεσβεία Λευκωσίας

Προς: Αμερικανική Μόνιμη Αντιπροσωπεία ΟΗΕ Νέα Υόρκη - Προτεραιότητα

Υπουργό Εξωτερικών Ουάσιγκτον - Προτεραιότητα 4092

Αμερικανική Μόνιμη Αντιπροσωπεία στη Γενεύη - Εμπιστευτικό

Κοινοποιείται στην USAID/ENI (στους Β. Turner-L. Libanati)

Επίσης: Στο τμήμα για την Ευρώπη/SΕ, στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία των ΗΠΑ στον ΟΗΕ για τους Palmer, Hume/Wood, στη Γενεύη για W.R. Brownfield

Θέμα: Αιτούμεθα βοηθείας για να πείσουμε τα Ηνωμένα Εθνη να αναλάβουν το Πρόγραμμα Αρωγής για την Κύπρο

1. Το παρόν έγγραφο είναι μήνυμα για δράση (This is an action message). Βλέπε Παραγράφους 3 και 7.

2. (C) Περίληψη και αίτηση για δράση: Ο ύπατος αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες (UNHCR), ο οποίος είναι και ο αποδέκτης (grantee) των 10 εκατομμυρίων δολαρίων της αμερικανικής εξωτερικής βοήθειας προς την Κύπρο επί 22 χρόνια, αποφάσισε να αποσυρθεί στα τέλη του 1997.

Για πολιτικούς λόγους, που αφορούν αποκλειστικά την Κύπρο, το Δικοινοτικό Πρόγραμμα Βοηθείας (Bicommunal Aid Program) δεν μπορεί να υπάρξει εκτός της ομπρέλας του ΟΗΕ. Η μοναδική υπηρεσία του ΟΗΕ, ικανή να αναλάβει αυτό το έργο είναι το Γραφείο Αποστολής Καλών Υπηρεσιών του γενικού γραμματέα στη Κύπρο, το οποίο δεν είναι διαπιστευμένο στην κυβέρνηση της Κύπρου και επομένως μπορεί να κινείται και να λειτουργεί ελεύθερα και στις δύο πλευρές του νησιού.

(Ακολουθεί λογοκριμένο κείμενο 11 γραμμών, το οποίο -σύμφωνα με διπλωματική πηγή που συνεργάστηκε με το «Εθνος της Κυριακής»- αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι τα αμερικανικά δολάρια πρέπει να διοχετεύονται στην Κύπρο μέσω των υπηρεσιών του ΟΗΕ, για να μη δικαιούται η τότε κυβέρνηση του Γλαύκου Κληρίδη να ελέγχει τον τρόπο διάθεσης και τους αποδέκτες. Παρά τις προσπάθειες ερευνητών και δημοσιογράφων, το κείμενο της παραγράφου παραμένει μέχρι σήμερα απόρρητο).

3. (C) Περίληψη του αιτήματος για δράση: Ζητούμε όπως η (Αμερικανική) Μόνιμη Αντιπροσωπεία (των ΗΠΑ στον ΟΗΕ) συναντηθεί με τον αναπληρωτή γενικό γραμματέα για Πολιτικές Υποθέσεις πρέσβη Prendergast ή με τον John Renniger, επικεφαλής της Διεύθυνσης Ευρώπης, την εβδομάδα τις 31ης Μαρτίου για να απαιτήσει τη σύμφωνη γνώμη τους, ούτως ώστε να μετατεθούν οι ευθύνες για την υλοποίηση του Προγράμματος Βοηθείας στο γραφείο του Φέισελ. Τα σημεία που θα χρησιμοποιήσουν (οι Αμερικανοί διπλωμάτες) στη συνομιλία μαζί τους (με τους αξιωματούχους του ΟΗΕ) θα τα βρείτε στην παράγραφο 7. Η (Αμερικανική) Μόνιμη Αντιπροσωπεία θα πρέπει να σημειώσει το μοναδικό ταίριασμα μεταξύ των στόχων του Δικοινοτικού Προγράμματος Βοηθείας -για να αναπτυχθούν δικοινοτικοί δεσμοί που θα βοηθήσουν την πολιτική διευθέτηση στο νησί- και της Αποστολής των Καλών Υπηρεσιών του ΟΗΕ στην Κύπρο.

Η (Αμερικανική) Μόνιμη Αντιπροσωπεία θα πρέπει επίσης να εξηγήσει με σαφήνεια ότι το μεγάλο ποσό της ετήσιας χορηγίας -10 εκατ. δολάρια ετησίως- αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό νέο εργαλείο άσκησης πολιτικής για την προσπάθεια του ΟΗΕ και των Ην. Πολιτειών να προωθήσουν τη λύση του προβλήματος της Κύπρου. Η Αμερικανική Μόνιμη Αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ θα πρέπει να έχει υπόψη της ότι πρέπει να έχει καταλήξει σε μια συμφωνία και να υπογραφεί η επιχορήγηση, μέχρι την 30ή Σεπτεμβρίου 1997 (τέλος Περίληψης και Αίτησης για Δράση).

4. (C) Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ στην Κύπρο (UNHCR) κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το Πρόγραμμα Βοηθείας στην Κύπρο, όταν αυτό πρωτοξεκίνησε ως ανθρωπιστική βοήθεια, το 1975. Παρόλο που το πρόγραμμα, εδώ και καιρό, δεν αναζητά τη συγκεκριμένη εξειδίκευση της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, γεγονός παραμένει ότι (η Αρμοστεία του ΟΗΕ) είναι εγκεκριμένη (αναγνωρισμένη) από τον τοπικό Ερυθρό Σταυρό και όχι από την κυβέρνηση της Κύπρου.

Εξαιτίας αυτής της ιδιαιτερότητας, μπορεί να διευκολύνει τις δικοινοτικές επαφές και να αναπτύξει δραστηριότητες, που είναι και ο πρώτος στόχος του Προγράμματος Βοηθείας σήμερα. Ετσι λοιπόν η Αρμοστεία του ΟΗΕ παρέμεινε στη Κύπρο για να αναλάβει μια ουσιώδη αναπτυξιακή δραστηριότητα (σχετικά με το περιβάλλον, την υγεία, την αστική επανένταξη), όχι με το πρόγραμμα για τους πρόσφυγες, κατόπιν αιτήσεώς μας (not refugee program at our request). Παραθέτοντας (ως δικαιολογία) την παγκόσμια μείωση των πόρων, την εξυγίανση των θεσμών και την έλλειψη γνώσεων σε ό,τι αφορά αναπτυξιακά θέματα, η Αρμοστεία του ΟΗΕ στην Κύπρο αποφάσισε να σταματήσει να διοικεί και να υλοποιεί το (αμερικανικό) Πρόγραμμα Βοηθείας, στο τέλος του 1997.

Τα «μυστικά» της λογοκρισίας
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προστατεύει προς το παρόν τους αποδέκτες, όμως έρχονται άλλα 577 έγγραφα

5. (C) Προκειμένου να συνεχίσουμε το Δικοινοτικό Πρόγραμμα Βοηθείας (στην Κύπρο), το οποίο χαίρει ισχυρής υποστήριξης από το Κογκρέσο, προσεγγίσαμε τον ειδικό αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα Γκουστάβ Φέισελ, για να διαπιστώσουμε κατά πόσο θα υποστήριζε τη μεταβίβαση από την UNHCR στην Αποστολή των Καλών Υπηρεσιών (του Γ.Γ. του ΟΗΕ), της υπευθυνότητας υλοποίησης (του Προγράμματος Βοηθείας). Το Γραφείο της Αποστολής Καλών Υπηρεσιών είναι ο μοναδικός οργανισμός που μπορεί να αναλάβει το Πρόγραμμα, δεδομένου ότι -όπως και η Υπατη Αρμοστεία στην Κύπρο- δεν λογοδοτεί στην κυβέρνηση της Κύπρου. Αυτό δίνει στον Φέισελ και στους συνεργάτες του τη δυνατότητα να εργάζονται ελεύθερα και έτσι να γίνουν αποδεκτοί και στα δύο μέρη του νησιού. Οι υπόλοιποι οργανισμοί του ΟΗΕ, καθώς επίσης και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (NGOs) πρέπει να διαπιστευθούν ή να εγγραφούν στην κυβέρνηση της Κύπρου για να μπορέσουν να εργαστούν σε διάφορες αποστολές εδώ... Αυτό όμως θα σήμαινε ότι θα αποκλειόταν η αποδοχή τους από τις τουρκοκυπριακές αρχές. (Παραλείπεται η παράγραφος 6 του τηλεγραφήματος, η οποία έχει υποστεί λογοκρισία. Σύμφωνα με διπλωματική πηγή, που συνεργάστηκε με το «Εθνος της Κυριακής», στην παράγραφο αυτή τονίζεται η ζωτικής σημασίας -για τους Αμερικανούς- ιδιαιτερότητα της Αποστολής των Καλών Υπηρεσιών του Γ.Γ. του ΟΗΕ, η οποία δεν υπόκειται σε ελέγχους της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική η δυνατότητα της Αποστολής Καλών Υπηρεσιών, να μην ενημερώνει την κυπριακή κυβέρνηση για τα οικονομικά της. Παρά τις προσπάθειες ερευνητών και δημοσιογράφων, το κείμενο της παραγράφου παραμένει μέχρι σήμερα απόρρητο).

6. (C) Αίτηση για Δράση: Η διαδικασία μεταφοράς (του Προγράμματος Βοηθείας) υπό νέα διεύθυνση (new manager) απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή με τον χαρακτήρα του επείγοντος, επειδή η USAID πρέπει οπωσδήποτε να δώσει δεσμευτική υπόσχεση όχι αργότερα της 30ής Σεπτεμβρίου 1997 (πρόκειται για τα χρήματα του οικονομικού έτους 1996). Εξαιτίας αυτού του χρονικού εμποδίου είναι υψίστης σημασίας να κλείσουμε τη συμφωνία με τον ΟΗΕ το συντομότερο δυνατόν τη διεύθυνση (management) του Προγράμματος στην Αποστολή Καλών Υπηρεσιών (του Γ.Γ. του ΟΗΕ). Μια ομάδα τεχνικών απ την USAID θα φτάσει στο νησί στις 2 Απριλίου, προκειμένου να ξεκινήσει συζητήσεις με τον Φέισελ για τη τακτοποίηση των λογιστικών και άλλων λεπτομερειών σχετικά με την εξόφληση και τη μετάβαση στη νέα διοίκηση.

Προτείνουμε όπως η Αμερικανική Μόνιμη Αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ αναζητήσει ένα θετικό σήμα από την έδρα του ΟΗΕ όσο το δυνατόν συντομότερα, ούτως ώστε η ομάδα της USAID μας να μπορέσει να πάει από την Κύπρο στη Νέα Υόρκη για να ξεκαθαρίσει κάποιες λεπτομέρειες μέχρι τη προθεσμία της 30ής Σεπτεμβρίου. Συμφωνήσαμε με τον Φέισελ να διευθετήσουμε στις αρχές της επόμενης εβδομάδας μια συνάντηση μεταξύ της Αμερικανικής Μόνιμης Αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ και της Πολιτικής Διεύθυνσης του ΟΗΕ. Θα είναι πολύ κρίσιμη για να προχωρήσει μπροστά η διαδικασία. Θα το εκτιμούσαμε πολύ, εάν η Αμερικανική Μόνιμη Αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ πραγματοποιούσε μια συνάντηση και μας ενημέρωνε για το αποτέλεσμα. Στη συνέχεια, εμείς θα εργαστούμε με την ομάδα της USAID για να διευθετηθεί μια συνάντηση στη Νέα Υόρκη.

7. (C) Εδώ ξεκινούν τα σημεία συζήτησης στη συνάντηση με τον ΟΗΕ:

- Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες μας έχει ειδοποιήσει ότι θα αποσυρθεί απ τη διοίκηση και την εφαρμογή του Δικοινοτικού Προγράμματος Βοηθείας στην Κύπρο μέχρι το τέλος αυτής της χρονιάς.

- Πιστεύουμε ότι το Δικοινοτικό Πρόγραμμα θα είναι αποτελεσματικό, μόνο εάν μπορεί να λειτουργεί κάτω από τη σημαία του ΟΗΕ.

- Δεδομένης της ανάγκης ότι ο διευθυντής του Προγράμματος πρέπει να μπορεί να εργαστεί και στις δύο πλευρές του νησιού, η Αποστολή του Γραφείου Καλών Υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα στην Κύπρο είναι ο πλέον κατάλληλος οργανισμός για την εφαρμογή του Προγράμματος Βοηθείας.

- Η Πρεσβεία μας έχει πλησιάσει το προσωπικό των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο σχετικά με το θέμα αυτό. Μια ομάδα της USAID θα είναι στην Κύπρο από τις 2 μέχρι τις 9 Απριλίου για να συζητήσει τις λογιστικές λεπτομέρειες, καθώς και άλλες ουσιαστικές λεπτομέρειες σχετικά με τη συμφωνία επιχορήγησης.

- Να εισηγηθείτε όπως η ομάδα της USAID συναντηθεί με το αρμόδιο προσωπικό στη Νέα Υόρκη μετά την επίσκεψη στην Κύπρο.

- Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, καθώς όλες οι εκκρεμότητες θα πρέπει να διευθετηθούν το αργότερο μέχρι την 30ή Σεπτεμβρίου.

- Το Πρόγραμμα Βοηθείας είναι ένα σημαντικό εργαλείο άσκησης πολιτικής στη κοινή μας προσπάθεια να προωθήσουμε μια δικοινοτική κατανόηση και να καταλήξουμε σε μια πολιτική διευθέτηση. Ελπίζω ότι μπορούμε να υπολογίζουμε στη βοήθειά σας σε αυτή τη νέα διευθέτηση.

- Υπάρχει σημαντική υποστήριξη απ το Κογκρέσο γι αυτό το πρόγραμμα.

(Υπογραφή) Πρέσβης Brill

Αποκλειστικό: Μιχ. Ιγνατίου