Αρχική
 |
Αναλυτικά, η εισήγηση έχει ως εξής:
«Συνάδελφοι,
Σήμερα κλείνουμε 108 μέρες απεργίας, τίμιου και ηρωικού αγώνα, που έχει προκαλέσει το θαυμασμό και τη συγκίνηση όλης της εργατικής τάξης, των νέων, στη χώρα μας και διεθνώς. Ο χαλυβουργός του Ασπρόπυργου έχει γίνει πρόσωπο σεβαστό σε όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Το παράδειγμά του έχει γίνει παντού αντικείμενο συζήτησης και θαυμασμού, στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, στη γειτονιά, στο χώρο που σπουδάζουν οι νέοι. Τα αιτήματά μας, τα συνθήματά μας, τα φωνάζουν χιλιάδες εργάτες, όλοι οι εργαζόμενοι είναι με το μέρος μας.
Γι' αυτό πρέπει να αισθανόμαστε περήφανοι, είμαστε ήδη νικητές. Νικήσαμε το φόβο, την ηττοπάθεια, την τρομοκρατία της εργοδοσίας, τη συκοφαντία, το ψέμα και τις προσπάθειες διάσπασης από τους μηχανισμούς της εργοδοσίας. Στο πρόσωπό μας όλοι βλέπουν τον αγωνιστή, τον τίμιο, τον υπερήφανο εργάτη, όπως πρέπει να είναι ο κάθε εργάτης που σέβεται την τάξη του, τον εαυτό του και τα παιδιά του.
 |
Είμαστε υπερήφανοι γιατί είμαστε άξιοι συνεχιστές προηγούμενων ηρωικών αγώνων της εργατικής τάξης, που χάρη σε αυτούς είχαμε τα όποια δικαιώματα και κατακτήσεις μέχρι σήμερα.
Συνάδελφοι,
Ορισμένοι αναρωτιούνται "και τι κερδίσαμε μέχρι τώρα;". Λέμε το εξής: Οι αγώνες δε μετριούνται μόνο με το πόσα παίρνεις ή δεν παίρνεις στο χέρι. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί από τη ζωή. Κάθε αγώνας είναι μια μάχη στον πόλεμο που κάνουν οι εργάτες μέχρι να καταργήσουν την εκμετάλλευση, να ανατρέψουν τους εκμεταλλευτές τους. Υπάρχουν αγώνες που προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα παίρνεις στο χέρι, γιατί προετοιμάζουν τα επόμενα βήματα, τις επόμενες μάχες συνολικά της εργατικής τάξης. Βοηθάνε σημαντικά στην αφύπνιση, να σπάσει η τρομοκρατία, γίνονται ορόσημα.
Τέτοιος είναι ο δικός μας αγώνας. Θα γραφτεί στην Ιστορία με χρυσά γράμματα. Γι' αυτό πρέπει να απομονώσουμε τις φωνές που σπέρνουν ηττοπάθεια και απογοήτευση. Δε χωράνε στους εργάτες κλάψες, ειδικά για έναν τέτοιο μεγαλειώδη αγώνα.
 |
Οι τελευταίες εξελίξεις μάς δικαίωσαν σε όσα κάναμε και λέγαμε, αποκάλυψαν τα ψέματα του Μάνεση.
- Λέγαμε ότι ο Μάνεσης ήταν λαγός των βιομηχάνων και έτσι ήτανε. Τώρα κυβέρνηση - ΕΕ - εργοδοσία αποφάσισαν να εφαρμόσουν σε όλους τους χώρους αυτά που θέλει ο Μάνεσης.
- Λέγαμε ότι το τρίμηνο που έλεγε ο Μάνεσης ήταν "το τυρί για να μας βάλει στη φάκα" και να μην μπορούμε μετά να βγούμε και αποδείχτηκε σωστό. Τώρα θέλουν να εφαρμόσουν μόνιμα την κατάργηση στα ωράρια, τη μείωση στους μισθούς και μάλιστα με 8ωρο, για όλες τις επιχειρήσεις.
- Λέγαμε ότι η κυβέρνηση τα έχει κάνει πλακάκια με τον Μάνεση, ότι δουλεύει για λογαριασμό του, για λογαριασμό όλης της τάξης του Μάνεση, και έτσι έγινε. Τώρα η κυβέρνηση πρότεινε για όλους τους εργαζόμενους αυτά που έλεγε ο Μάνεσης.
- Λέγαμε ότι όλη η Ελλάδα χρειάζεται να γίνει μια Χαλυβουργία, ότι δε βγαίνει τίποτα "με τους διαλόγους και διαβουλεύσεις", και έτσι έγινε. Οι διάλογοι της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ συμβάλανε στο να παρθούν αυτά τα μέτρα και όχι για να τα αποτρέψουν. Εμείς σαν σωματείο έχουμε καταγγείλει αυτού του είδους τους διαλόγους.
- Λέγαμε ότι ο δρόμος είναι ο αγώνας, ότι χρειάζεται κλιμάκωση απ' όλη την εργατική τάξη, και τώρα φαίνεται πιο καλά ότι αυτό αποτελεί μονόδρομο. Διαψεύστηκαν όλοι όσοι πρότειναν τόσο καιρό τα επιχειρήματα της εργοδοσίας, δηλαδή "να μπούμε μέσα για δουλειά και μετά βλέπουμε".
Απ' όλα αυτά το συμπέρασμα είναι ότι σωστά ξεκινήσαμε και κλιμακώσαμε μέχρι τώρα τον αγώνα μας. Σωστά προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε τη σπίθα του αγώνα και σε άλλους χώρους δουλειάς σε όλη την Ελλάδα. Εχουμε το δικό μας μερίδιο στους εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες που πλημμύρισαν προχτές το κέντρο της Αθήνας. Εχουμε μεγάλη συμβολή στις φωτιές που ανάβουνε σε δεκάδες χώρους δουλειάς.
Συνάδελφοι,
Η εργοδοσία τώρα ποντάρει στην κούραση και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι απεργοί χαλυβουργοί και οι οικογένειές τους. Γι' αυτό τις τελευταίες μέρες έχει εξαπολύσει τους ανθρώπους της για να μας πιέσουν να ξαναγυρίσουμε στη δουλειά, για 500 ευρώ για 8 ώρες δουλειά.
Τι μας προτείνουν αυτοί οι συνάδελφοι; Να γυρίσουμε στη δουλειά χωρίς τους απολυμένους συναδέλφους μας; Να σώσουμε το δικό μας τομάρι αγνοώντας τι θα γίνει με τους 65 συναδέλφους μας απολυμένους; Το ίδιο πρέπει να γίνει αν αύριο αυτοί είναι απολυμένοι, αφού ο Μάνεσης λέει στην επιστολή του ότι "θα προχωρήσει το πρόγραμμα αναδιοργάνωσης του εργοστασίου στον Ασπρόπυργο", δηλαδή τις απολύσεις άλλων 115 συναδέλφων; Εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας όλους απολυμένους.
- Να μπούμε μέσα με σκυμμένο το κεφάλι τώρα που πιέζεται, για να δουλέψει το εργοστάσιο μπροστά στο Μάρτη που υπολογίζει να πάρει δουλειά; Βαστάξαμε 108 μέρες και θα κάνουμε τώρα πίσω που έχει στριμωχτεί; Αυτό προτείνουνε;
- Να μπούμε στο χαλυβουργείο με 65 λιγότερους συναδέλφους τη στιγμή που πριν γίνουν οι απολύσεις υπήρχε εντατικοποίηση της δουλειάς, κάθε μέρα είχαμε ατυχήματα;
- Οι οικονομικές δυσκολίες που έχει δημιουργήσει η απεργία θα αντιμετωπιστούν με τα 400 και 500 ευρώ που θα μας πληρώνει ο Μάνεσης, τη στιγμή που αυτά δε φτάνουν να πληρώσουμε ούτε τα χαράτσια που έβαλαν αυτή την περίοδο; Τα φάρμακα και την ακρίβεια της καθημερινότητάς μας;
- Να αποφασίσουμε να γυρίσουμε με αυτούς τους όρους στη δουλειά, να το πάρουμε δηλαδή απόφαση ότι από εδώ και πέρα θα είμαστε σκλάβοι στην κυριολεξία, και μάλιστα την ώρα που η εργοδοσία είναι στριμωγμένη;
Εμείς λέμε ότι τώρα είναι που πρέπει να δώσουμε ενωμένοι συνέχεια στην πάλη μας, για να υλοποιηθούνε τα αιτήματά μας. Τώρα που η εργοδοσία έχει αρχίσει να στριμώχνεται και γι' αυτό τώρα κατηγορεί το σωματείο για αδιαλλαξία. Αυτό δείχνει η επιστολή που έστειλε στο σωματείο. Προσπαθεί με διάφορα προσχήματα να μας αποπροσανατολίσει, να μας διασπάσει, να παρέμβει στη συνέλευσή μας. Κανένας δεν πρέπει να βασίζεται στα λόγια και στις υποσχέσεις του Μάνεση.
Δεν ήθελε να πάμε στην Κηφισιά γιατί πιέζεται, γιατί χαλάει η εικόνα της περιοχής, η εικόνα του καλού αφεντικού, γιατί δεν ξέρουμε και τι άλλες επιχειρήσεις στεγάζονται εκεί.
Εμείς με το δικό μας ιδρώτα χτίσαμε και το εργοστάσιο και το παλάτι της Κηφισιάς. Εμείς δουλεύουμε μέσα στη φωτιά και ζούμε σε κλουβιά. Αυτός μας κλέβει τον ιδρώτα και ζει σε παλάτια στην Κηφισιά και αλλού.
Στην Κηφισιά δεν πάμε εκδρομές, κάνουμε κινητοποίηση, διεκδικούμε το δίκιο μας. Αν ήθελε αυτός να μας βρει ήξερε πού θα μας βρει και όχι να μας θυμάται όταν εμείς τον ενημερώσαμε ότι θα πάμε στην Κηφισιά. Εμείς είμαστε ανοιχτοί σε οποιαδήποτε συνάντηση, σε όποιο χώρο θέλει, να συζητήσουμε την ουσία των αιτημάτων μας, χωρίς προσχήματα και κόλπα.
Συνάδελφοι,
Ορισμένοι λίγοι συνάδελφοι λένε: "Τώρα τα μέτρα που πρότεινε ο Μάνεσης ψηφίστηκαν από την κυβέρνηση, τι αξία έχει να συνεχίσουμε την απεργία;". Εμείς λέμε ότι, ίσα ίσα, τώρα είναι που πρέπει να συνεχίσουμε πιο δυνατά και ενωμένα τον αγώνα μας, για να εμποδίσουμε να εφαρμοστούν. Τώρα που θα μπουν και άλλοι χώροι στον αγώνα γιατί πλήττονται και αυτοί. Τώρα που δημιουργούνται καλύτερες προϋποθέσεις για να γίνει πράξη το σύνθημα "Να γίνει όλη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία". Αλλωστε, μόνο έτσι θα ανατρέψουμε τους αντεργατικούς νόμους.
Αν κάθε φορά που ψηφιζόταν ένας αντεργατικός νόμος οι εργάτες "έβαζαν την ουρά στα σκέλια" και δέχονταν παθητικά την εφαρμογή του, τώρα θα ήμασταν πολύ χειρότερα. Η ζωή όμως έχει δείξει ότι οι εργάτες με την πάλη τους έχουν πετύχει πολλές φορές ορισμένοι αντεργατικοί νόμοι να μείνουν στα χαρτιά. Αλλού να έχουν καθυστερήσει την εφαρμογή τους, αλλού δεν επέτρεψαν να υλοποιηθούν ολόκληροι. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρχει αντίσταση, να δημιουργούνται προϋποθέσεις για την ανατροπή τους. Αυτό είναι καθήκον μας.
Εμείς σε αυτή την προσπάθεια δεν είμαστε μόνοι μας. Είναι δεκάδες οι χώροι, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, σε όλους τους κλάδους, που βρίσκονται σε κινητοποίηση αυτή την περίοδο. Αναφέρουμε ορισμένους ενδεικτικά, στο "Νοβοτέλ", στο "Σαράντη", στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ, στη Ζώνη του Περάματος και αλλού. Δεκάδες άλλοι ετοιμάζονται τώρα να μπούνε. Δεκάδες ταξικά συνδικάτα προετοιμάζουν νέα απεργιακή πανεργατική πανελλαδική κινητοποίηση.
Εμάς δε μας έλειψε ούτε στιγμή η εργατική αλληλεγγύη, με τρόφιμα, οικονομικά και ηθικά. Τώρα δυναμώνει η αλληλεγγύη, η στήριξη στην απεργία μας. Το ΠΑΜΕ, με απόφαση της Εκτελεστικής του Γραμματείας, προκήρυξε τώρα πανελλαδική οικονομική εξόρμηση για τη στήριξη του αγώνα των χαλυβουργών. Αυτό θα συμβάλει καθοριστικά στη συνέχεια του αγώνα μας.
Συνάδελφοι,
Κανένας δε λέει ότι με αυτά μπορούμε να ζήσουμε. Βοηθάνε όμως να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να μην οδηγηθούμε σε χειρότερη θέση από αυτή που είμαστε για όλη μας τη ζωή, εμείς και τα παιδιά μας.
Ορισμένοι συνάδελφοι επικαλούνται τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Δε λέμε το αντίθετο εμείς. Ξέρουμε ότι μεγαλώνουν οι δυσκολίες, γιατί δυσκολίες αντιμετωπίζουμε όλοι και όχι μόνο οι συνάδελφοι που τις επικαλούνται. Υπάρχουν συνάδελφοι με περισσότερες δυσκολίες που δεν γκρινιάζουν, που είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα, που κατανοούν ότι τώρα πρέπει πιο δυνατά να συνεχίσουμε, να μη λυγίσουμε στην πιο κρίσιμη στιγμή από τις δυσκολίες. Ξέρουν ότι ο αγώνας θέλει θυσίες, ότι αυτό που κάνουμε δεν είναι παιχνίδι.
Γι' αυτό σε αυτή τη φάση του αγώνα, θα διεκδικήσουμε και άλλα αιτήματα, που θα απαντάνε σε αυτές τις ανάγκες και θα κάνουμε μαζικές παραστάσεις στους αντίστοιχους αρμόδιους.
-- Να δοθεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση από τον ΟΑΕΔ στις οικογένειες των χαλυβουργών.
-- Να κολληθούν σε όλους τους χαλυβουργούς τα ένσημα των ημερών της απεργίας.
-- Να παγώσουν τα δάνεια όλων των απεργών χαλυβουργών όσο διαρκεί η απεργία και για ένα χρονικό διάστημα αφού λήξει η απεργία, χωρίς να μπούνε πανωτόκια.
-- Να απαλλαγούνε οι χαλυβουργοί από τα χαράτσια μέσω της ΔΕΗ.
-- Να απαλλαγούνε από τα τροφεία σε παιδικούς σταθμούς και άλλα.
Για όλα αυτά θα διαμορφώσει το ΔΣ ένα πλαίσιο τέτοιων αιτημάτων που θα τα διεκδικήσει αγωνιστικά από τους αντίστοιχους φορείς και την κυβέρνηση.
Ορισμένοι συνάδελφοι με τις κουβέντες που κάνουν καλλιεργούν το έδαφος για να μας διασπάσουν, να δημιουργήσουν αντιπαραθέσεις μεταξύ μας. Αυτό από ορισμένους γίνεται εσκεμμένα, είναι βαλτοί από την εργοδοσία. Υπάρχουν όμως και ορισμένοι συνάδελφοι που παρασύρονται και θέλει προσοχή.
Αυτοί οι συνάδελφοι τα βάζουν με τους απολυμένους λες και αυτοί επέλεξαν να είναι απολυμένοι και όχι ο Μάνεσης που τους απέλυσε. Λένε "πού είναι οι απολυμένοι, γιατί δεν είναι καθόλου εδώ;". Τους λέμε ότι οι απολυμένοι δραστηριοποιούνται και ότι όσοι δεν δραστηριοποιούνται έχουν καθήκον να είναι μπροστά στον αγώνα. Ο αγώνας όμως δε γίνεται μόνο για τους απολυμένους, γίνεται για όλους μας. Γιατί με τους νόμους που αποφάσισαν ή απολυμένος είσαι ή δουλεύεις στο Χαλυβουργείο σχεδόν το ίδιο πληρώνεσαι, και κανένας δεν μπορεί να μας εξασφαλίσει ότι δε θα είμαστε ο επόμενος απολυμένος. Συνεχίζουμε όλοι μια γροθιά απολυμένοι και μελλοντικοί απολυμένοι. Εξάλλου, έχουμε δηλώσει ότι είμαστε όλοι απολυμένοι.
Αλλες φορές τα βάζουν με το ΔΣ του σωματείου, λέγοντας ότι "κάνει ό,τι θέλει, ότι "δε μας ακούνε", ότι "είναι αδιάλλακτο, τραβάει το σχοινί" και άλλα παρόμοια. Τους λέμε ότι είναι ψέματα και συκοφαντίες. Την πορεία και τις μορφές του αγώνα μας, τα αιτήματα και την κάθε κίνησή μας, την αποφασίζουν από την αρχή του αγώνα μας οι ίδιοι οι χαλυβουργοί μέσα από τις συνελεύσεις τους που γίνονται τακτικά. Μέχρι τώρα έχουν γίνει 11 Συνελεύσεις. Σχεδόν όλες οι αποφάσεις μας έχουν παρθεί ομόφωνα. Αν με τις απόψεις ορισμένων δε συμφωνεί η μεγάλη πλειοψηφία των χαλυβουργών, σε αυτό δε φταίει το ΔΣ.
Το ΔΣ προσπαθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να υλοποιήσει αυτές τις αποφάσεις, είναι υποχρεωμένο να τις τηρήσει. Οι συνάδελφοι αυτοί δεν έχουν καταλάβει ότι ο αγώνας δεν είναι παιχνίδι, δεν είναι "Δημόσιες σχέσεις", δεν είναι θέμα "καλών τρόπων", "καλής συμπεριφοράς με την εργοδοσία".
Εδώ συγκρούονται διαφορετικά συμφέροντα. Οτι όσο περισσότερο δυνατοί είμαστε, όσο περισσότερο μπορέσουμε να πιέσουμε, τόσο το καλύτερο για εμάς. Οτι η εργοδοσία δε θα μας συμπαθήσει αν είμαστε ευγενικοί, δε θα κάνει πίσω γι' αυτό. Αυτά είναι αυταπάτες, παραμύθια για μικρά παιδιά. Η εργοδοσία θα χαρεί να μας δει γονατισμένους για να μπορεί να βγάλει περισσότερα κέρδη από εμάς.
Αυτά που βάζει, ότι θέλει συνάντηση εδώ στο εργοστάσιο και όχι στην Κηφισιά, είναι προφάσεις, είναι αποπροσανατολισμός, γιατί δεν έχει καμία καινούρια πρόταση να μας προτείνει. Παραμένει αδίστακτη και αδιάλλακτη, άλλωστε αυτό μας έχει δηλώσει επανειλημμένος και στο υπουργείο και στην Κηφισιά.
Είναι γελασμένος όποιος συνάδελφος νομίζει ότι με καλοπιάσματα μπορούμε να πείσουμε την εργοδοσία να ικανοποιήσει τα αιτήματά μας. Αυτό που χρειάζεται είναι να συνεχίσουμε πιο δυνατά. Αν θέλει να έρθει στο εργοστάσιο να συναντηθούμε, το σωματείο δεν έχει καμία αντίρρηση, "η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα".
Αυτή, όμως, θέλει την πόρτα ανοιχτή για απεργοσπασία, για να μπορέσει να βγάλει έξω το εμπόρευμα που έχει στις αποθήκες (πλέγμα και δομικό υλικό), για να κάνει τη δουλειά της. Αυτή που θέλει πόρτες ανοιχτές στον Ασπρόπυργο, τις έχει κλεισμένες στην Κηφισιά, και με τα ΜΑΤ να τη φυλάνε. Απαγόρευσε στο ΔΣ να μπει στα γραφεία της επιχείρησης στην Κηφισιά μήπως και τα λερώσει. Την προηγούμενη φορά μας συναντήσανε μέσα στη βροχή και το χιόνι, έξω στον κήπο σαν τα σκυλιά, ενώ χτες δε μας δέχτηκαν ούτε στον κήπο, μας συνάντησαν έξω στο δρόμο. Θέλει ανοιχτή την πόρτα στον Ασπρόπυργο και στο Βόλο την κρατάει κλειστή, έβαλε τα ΜΑΤ να τη φυλάνε για να μην απεργήσουν οι εργάτες.
Αυτό είναι το αδίστακτο πρόσωπο της εργοδοσίας. Αυτή είναι η απάντηση σε όσους πιστεύουν ότι η εργοδοσία δε μας ικανοποιεί τα αιτήματά μας γιατί "το ΔΣ τραβάει το σχοινί, είναι αδιάλλακτο". Εμείς λέμε ότι η εργοδοσία το μόνο που καταλαβαίνει είναι τη δύναμή μας. Αυτή πρέπει να δούμε πώς θα ισχυροποιήσουμε το επόμενο διάστημα, πιο συσπειρωμένοι, πιο πεισμωμένοι και αποφασιστικοί.
Συνάδελφοι,
Παίρνοντας υπόψη την πείρα και τα συμπεράσματα από τον μέχρι τώρα αγώνα μας, η πρόταση που κάνουμε στη συνέλευσή μας είναι η συνέχιση του απεργιακού μας αγώνα. Η απομόνωση όλων όσοι προπαγανδίζουν τα επιχειρήματα της εργοδοσίας, όλων όσοι συκοφαντούν τον αγώνα μας και προσπαθούνε να μας διασπάσουν. Είναι βαλτοί, προκαλούν οργανωμένα. Πριν στείλει η εταιρεία το φαξ για να μην πάμε στην Κηφισιά ήταν εδώ και το προπαγάνδιζαν, έβαζαν φιτιλιές. Είναι άλλο πράγμα να έχεις κουραστεί και άλλο να "ντύνεσαι Μάνεσης" γιατί σου τάξανε προαγωγή.
Εμείς οι χαλυβουργοί με ήσυχη τη συνείδησή μας πρέπει να κάνουμε αυτό που πρέπει, δηλαδή να αποφασίσουμε σήμερα τη συνέχεια του αγώνα μας. Ειδικά τώρα που η εργοδοσία είναι στριμωγμένη, που πιέζεται, που είναι απομονωμένη από το σύνολο των εργαζομένων. Τώρα που το κύμα αλληλεγγύης μεγαλώνει, έχουμε καθήκον να πάμε μπροστά, να μην προδώσουμε τα εκατομμύρια των εργαζομένων από όλη την υφήλιο που έχουνε στραμμένο το βλέμμα τους σε εμάς.
Υπερήφανοι χαλυβουργοί, σας καλούμε με το κεφάλι ψηλά να αποφασίσουμε τη συνέχιση του αγώνα. Να πάρουμε μέτρα καλύτερης οργάνωσης και περιφρούρησης του αγώνα. Να συνεχίσουμε την παρέμβασή μας σε άλλους χώρους δουλειάς. Να δούμε ξανά μεγάλο συλλαλητήριο στην Κηφισιά, αν η εργοδοσία δε συναντηθεί μαζί μας και δεν απαντήσει θετικά στα αιτήματά μας.
Ολοι μαζί, όπως την ξεκινήσαμε την απεργία, τώρα όλοι μαζί να αποφασίσουμε τη συνέχειά της. Ολοι μαζί όταν στη συνέχεια εκτιμήσουμε ότι χρειάζεται κάποια ανάπαυλα για να συνεχίσουμε πιο δυνατά, θα το κάνουμε. Εχουμε μυαλό για να κρίνουμε μόνοι μας ποιο είναι το συμφέρον μας. Δεν πρόκειται να κάνουμε ό,τι μας υποδείξει η εργοδοσία και διάφοροι άλλοι από τα ΜΜΕ και τις εφημερίδες. Ολοι αυτοί έχουν διαφορετικά συμφέροντα από τα δικά μας, ζούνε από το δικό μας ιδρώτα. Δε θα μπορούσαν να αντέξουν ούτε λεπτό μέσα στο χαλυβουργείο, που συμβουλεύουν εμάς να πάμε για 500 ευρώ.
Συνάδελφοι,
Τώρα συνεχίζουμε πιο δυνατά, όλοι οι εργαζόμενοι είναι μαζί μας. Με την απόφασή μας στέλνουμε μήνυμα στην κυβέρνηση και σε όλους που τη στηρίζουν, ότι μπορεί στη Βουλή να αποφάσισαν να μας πάνε στο Μεσαίωνα, αλλά όταν πάνε να τα εφαρμόσουν στους χώρους δουλειάς θα βρουν τους εργάτες απέναντί τους. Θα συναντήσουν φωτιά και κόλαση και εμείς οι χαλυβουργοί πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γιατί κρατάμε γι' αυτό 108 μέρες τη σπίθα αναμμένη.
Ζήτω οι ηρωικοί χαλυβουργοί!
Ζήτω η εργατική τάξη!
Ζήτω η εργατική αλληλεγγύη!».
