Αρχική
Φαίνεται ότι δεν ήταν βλακεία ή ατύχημα το πλύσιμο της σημαίας, υπήρχε σχέδιο που περιλάμβανε ψευτο-αντίσταση με λίγο ψευτο-σοσιαλισμό. Κάποια βρώμικα χέρια μόλυναν ανεπανόρθωτα εκείνη τη σημαία. Δεν αξίζει πια οι φοιτητές να ακολουθούν αυτό το σύμβολο. Τώρα ήρθε η ώρα να σηκώσουν νέα σημαία αντίστασης και αγώνα.
Το αίμα που κυλάει, εκδίκηση ζητάει!
Εργα και ημέρες του επίδοξου προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Χ. Παπουτσή
Δεν θα αναφερθούμε στο μπάχαλο που υπάρχει στα εσωτερικά ενός από τους κομματικούς πυλώνες της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου. Όμως καλό είναι να ξαναθυμηθούμε τα έργα και της ημέρες του Χρήστου Παπουτσή αφού είναι δεδομένο ότι τώρα και με τις καινούργιες φιλοδοξίες του θα προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα πλασματικό προφίλ που θα εξυπηρετεί τις προσωπικές του σκοπιμότητες.
Ένας υπουργός στα... μανταλάκια!
Σίγουρα είναι εξαιρετικά υποτιμητικό για έναν Έλληνα πολιτικό (και υπουργό), και μάλιστα της γενιάς του Πολυτεχνείου, όπως είναι ο Χρήστος Παπουτσής, να τον κρεμάει στα μανταλάκια η Διεθνής Αμνηστία και να βρίσκεται το όνομά του μαζί με εκείνο του προέδρου της Κολομβίας, του προέδρου του Τσαντ και της Σρι Λάνκα, δίπλα από σοβαρές καταγγελίες για καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και εάν του υπουργού Προστασίας του Πολίτη δεν του καίγεται καρφί, είναι σίγουρα αναξιοπρεπές για τη χώρα να συμπεριλαμβάνεται, εν έτει 2012, ανάμεσα στις πέντε περιπτώσεις που επέλεξε η Διεθνής Αμνηστία για να καταγγείλει πράξεις κακοποίησης και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη χρήση όπλων.
Η Διεθνής Αμνηστία, στην αναφορά της με ημερομηνία 31 Ιανουαρίου 2012, αναδεικνύει την περίπτωση του σοβαρού τραυματισμού του δημοσιογράφου Μανόλη Κυπραίου κατά τη διαδήλωση της 15ης Ιουνίου του 2011 στο Σύνταγμα και ζητά την κινητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης για την απόδοση δικαιοσύνης. Γι’ αυτό έχει εκδώσει μάλιστα ειδική κάρτα και ζητά από τους πολίτες να την αποστείλουν στον Χρήστο Παπουτσή.
Στην κάρτα μεταξύ άλλων υπάρχει το ερώτημα εάν είναι άμεση, ανεξάρτητη και αποτελεσματική η έρευνα για την υπόθεση του Μανόλη Κυπραίου και εάν οι αστυνομικοί που είναι υπεύθυνοι για τον τραυματισμό του
θα οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Στην κάρτα της Διεθνούς Αμνηστίας καλείται ακόμα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη να δεσμευτεί ότι στο μέλλον η αστυνόμευση των διαδηλώσεων θα είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και τα πρότυπα καταστολής και ότι η αστυνομία δεν θα χρησιμοποιεί χημικά, χειροβομβίδες κρότου - λάμψης και ασφυξιογόνα κατά ειρηνικών διαδηλωτών παραβιάζοντας αυτά τα πρότυπα.
Ποιοι μας προμηθεύουν χημικά
Για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία... μας ψεκάζουν με χημικά Γερμανοί, Βρετανοί, Αμερικανοί και Βραζιλιάνοι! Διότι η Διεθνής Αμνηστία στην ίδια αναφορά αποκαλύπτει, επίσης, τι είδους χημικά και ασφυξιογόνα όπλα χρησιμοποίησε η ελληνική αστυνομία και από πού τα προμηθεύεται.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία που συγκέντρωσε κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων που έλαβαν χώρα στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2011, χρησιμοποιήθηκαν αναισθησιογόνες - ασφυξιογόνες χειροβομβίδες, χημικά δακρυγόνα καθώς και χειροβομβίδες κρότου - λάμψης. «Από τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος μια ημέρα μετά τη διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιουνίου, προκύπτει ότι τα “όπλα” που χρησιμοποίησε η ελληνική αστυνομία ήταν κατασκευασμένα στη Βραζιλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ».
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας, χρησιμοποιήθηκαν:
Χειροβομβίδες δακρυγόνων τύπου GL-311 που έχουν κατασκευαστεί από την εταιρεία Condor Tecnologias Na o Letais στη Βραζιλία.
♦ Χειροβομβίδες κρότου - λάμψης τύπου 2-bang που έχουν κατασκευαστεί από τη γερμανική εταιρεία Nico Pyro -technik τον Οκτώβριο του 2010.
♦ Αναισθησιογόνες - ασφυξιογόνες χειροβομβίδες τύπου N591, κατασκευασμένες από τη βρετανικήεταιρεία Chemring.
♦ Χειροβομβίδες δακρυγόνων πολλαπλής επίδρασης και τύπου 8239, οι λεγόμενες και χειροβομβίδες «τακτικής», καθώς και χειροβομβίδες τύπου 555 CS, κατασκευασμένες από την αμερικανική εταιρεία Federal Laboratories .
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, δεν είναι γνωστό πότε οι χειροβομβίδες που χρησιμοποιήθηκαν από την Ελληνική Αστυνομία τον Ιούνιο μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα. Οι χειροβομβίδες τύπου GL-311 έχουν ως ημερομηνία κατασκευής τον Σεπτέμβριο του 2010, οι αρχές της Βραζιλίας δεν δημοσιεύουν όμως ετήσια αναφορά για τις εξαγωγές όπλων.
Από την ετήσια αναφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τις εξαγωγές όπλων, προκύπτει ότι ηΓερμανία κατά την περίοδο 2003-2005 έκανε εξαγωγές τοξικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των χημικών αερίων που χρησιμοποιεί η αστυνομία στις διαδηλώσεις, ύψους 1.121.330 εκατ. δολαρίων!
Εξαιρετικά αποκαλυπτικό είναι το στοιχείο για τις προμήθειες υλικών για τον έλεγχο των διαδηλώσεων που κάνει η χώρα από τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας, οι εισαγωγές το 2010 (βέρα μνημονιακή χρονιά) σε σχέση με το 2009 διπλασιάστηκαν, φτάνοντας από τα 55.561 δολάρια στα 103.137 δολάρια!
Αυτός που ηγείται των δολοφόνων ένστολων πραιτοριανών του συστήματος –μόλις πριν μερικές μέρες σκότωσαν ένα οικοδόμο μέλος του ΚΚΕ- αυτός του οποίου οι υφιστάμενοι έσπασαν χέρια, κεφάλια στην Κερατέα, αυτός που ανέχεται –αν δεν διατάζει- να ξυλοκοπούνται κτηνώδικα οι διαδηλωτές, να πνίγεται στα χημικά κάθε εργατική διαδήλωση. Πρέπει να έχει θράσος χιλίων πιθήκων ο υπουργός Μπάτσων και Καταστολής για να ισχυρίζεται ότι είναι απαράδεκτη κάθε αντίδραση στην χούντα που υπηρετεί. Είναι εξοργιστικό να μιλάει για «φασίζουσες μειοψηφίες» χαρακτηρίζοντας χιλιάδες λαού που αντιστέκεται στην βάρβαρη καπιταλιστική επιδρομή που κάνει η κυβέρνησή του και αυτός αναλαμβάνει, με τα «όργανά του» να «καθαρίσει το τοπίο» σε όσους φέρνουν αντιστάσεις.
Ο Παπουτσής έχει ΣΑΦΗ ΓΝΩΣΗ και απόλυτη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ της πολιτικής που υπαγορεύει τη βάρβαρη κι άνευ ορίων ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ εκ μέρους των υφισταμένων του. Ο Παπουτσής δεν είναι Μαρκογιαννάκης. Δεν είναι δηλαδή ένας αστοιχείωτος επαρχιώτης φασίστας με μηδαμινή πολιτική συγκρότηση κι ελλιπέστατη γνώση της πολιτικής ιστορίας.
Ο Παπουτσής ήταν γραμματέας της μεταδικτατορικής ΕΦΕΕ, ξέρει από πολιτική και σίγουρα κατέχει τις στοιχειώδεις μαρξιστικές αρχές, άρα έχει ΣΑΦΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ του ρόλου του, ως υπουργού της Αστυνομίας μιας -κατ' ουσίαν- ΔΩΣΙΛΟΓΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. Όπως λοιπόν το 1943 επιλέχθηκε από τους κατακτητές κάποιος Ι. Ράλλης με τη λογική ότι για τη θέση του πρωθυπουργού έπρεπε να επιλεγεί κάποιος προερχόμενος από τον αστικό-κοινοβουλευτικό πολιτικό κόσμο, έτσι και το 2010 επιλέχθηκε ως υπουργός των ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΣΑΣ, ένας ΠΡΩΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗΣ ΕΦΕΕ!
Και στις δύο περιπτώσεις ο στόχος είναι η διεύρυνση των συμμαχιών και της κοινωνικής βάσης των κυβερνήσεων! Κι αυτά ο Παπουτσής τα γνωρίζει! Απλά είναι φανερό, ότι ο υπουργός Προ Πο (όπως κι οι υπόλοιποι δωσίλογοι υπουργοί της κυβέρνησης) έχει "μεθύσει" απ' το "κρασί" που κερνάει ο εκάστοτε κατακτητής τους- όπου γης- τοποτηρητές του κι ως εκ τούτου ξευτιλίζεται χωρίς καν να λαμβάνει ούτε τα στοιχειώδη μέτρα για την πολιτική του αυτοπροστασία.
Είναι προφανές ότι έχει παραισθήσεις και ζει ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ...ΤΑΓΜΑΤΩΝ!
(Παπουτσής, 5-7-2011, Ημερησία).
«Εις την έννοιαν της δημοκρατίας ενυπάρχει η έννοια της πειθαρχίας, της
τάξεως, της ιεραρχίας, του σεβασμού προς τον νόμον. Από της σκοπιάς αυτής
δικαιούμεθα να χαρακτηρίσωμεν εαυτούς δημοκράτας και να ζητήσωμεν και
από υμάς αναγνώρισιν της δημοκρατικότητός μας»
Γεώργιος Παπαδόπουλος, «Συνέντευξις εις αίθουσαν Ε.Σ.Η.Ε.Α….»
