Αρχική
Οι «ανθισμένες» επενδύσεις της ΕΕ
…το παράδειγμα μιας χώρας
του Ιουλιανού
«Η ανακάλυψη των χρυσοφόρων και ασημοφόρων περιοχών στην Αμερική , η εξόντωση το σκλάβωμα και το παράχωμα του ιθαγενούς πληθυσμού στα μεταλλεία, η έναρξη της κατάκτησης και της λεηλασίας των ανατολικών Ινδιών, η μετατροπή της Αφρικής σε περιφραγμένη περιοχή για το κυνήγι Μαύρων για το δουλεμπόριο, χαρακτηρίζουν την χαραυγή της κεφαλαιοκρατικής παράγωγης».
Έτσι μας τα είπε ο Μαρξ στο “Κεφάλαιο” τόμος Α
Η παραπάνω διατύπωση αν και αληθής μπορεί να σταθεί σήμερα που είναι η εποχή της ανθρώπινης, δημοκρατικής, προοδευτικής, Ευρωπαϊκής ένωσης της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών της;
Η ΕΕ ποζάρει την προοδευτικότητα της και ακκίζεται της φιλοσοφικές νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις περί πολυπολιτισμικών και πολυιδιοστατικών κοινωνιών με ισα θρησκευτικά κοινωνικά επαγγελματικά και μορφωτικά δικαιώματα για όλους.
Μήπως όμως η φτιασιδωμένη εικόνα είναι μόνο προς κατανάλωση για να κρυφτεί η νέο-αποικιοκρατία της ΕΕ,και να οδηγεί τους Λαούς της στην ασυνειδησία στην ακρισία και εν τέλει στην ξεδιαντροπιά;
Το πραγματικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
…στην Κένυα
Έκταση : 582.650 τ.χλμ. Πληθυσμός : 36.913.721 Πρωτεύουσα : Ναϊρόμπι
Στην ενδοχώρα μεγάλο μέρος καλύπτεται από νερό, περί τα 10.700 τ.χλμ μεγαλύτερο μέρος των οποίων καλύπτουν η λίμνη Βικτώρια και η λίμνη Ναϊβάσα.
Λίμνη Βικτώρια
Η περίφημη αυτή λίμνη είναι η καρδιά της αφρικανικής ηπείρου αφού εδώ πηγάζει ο μεγαλύτερος ποταμός της, ο Νείλος.
Στην Βικτώρια και για της ανάγκες της ΕΕ η πέρκα εισήχθη και συνέβαλε στον αφανισμό αυτόχθονων ειδών που υπολογίζονται στα 200. Διότι η πέρκα, είναι ένα τεράστιο ψάρι μήκους τριών μέτρων, που τοποθετήθηκε στη λίμνη εδώ και μερικές δεκαετίες , το οποίο άρχισε να τρέφεται από τα μικρότερα ψάρια, μαζί και τα νεογνά του, με αποτέλεσμα να εξαφανίσει όλα τα άλλα είδη ψαριών της λίμνης που έδιναν τροφή στους Κενυάτες χώρια την περιβαλλοντική καταστροφή.
Για να καταστεί δυνατό αυτό η λίμνη «ιδιωτικοποιήθηκε» με προσανατολισμό την εξαγωγή βιομηχανία επεξεργασίας ψαριών ,η οποία συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από κοινού με τη Διεθνή Τράπεζα και ιδιώτες επενδυτές. Λευκούς και ευρωπαίους εννοείτε.
Ταυτόχρονα εκεί, η μικρή ομάδα ευρωπαίων ιδιωτών μα και ντόπιων κολαούζων έχει πλουτίσει από την επεξεργασία και την πώληση αυτού του είδους ψαριού. Για το σκοπό αυτό, κάθε βράδυ, αναχωρούν από την πόλη Μουάνζα μερικά αεροπλάνα με φορτίο 50 τόνους φιλέτα ψαριών που προορίζονται για την ευρωπαϊκή αγορά. Για τους πληθυσμούς της περιοχής όμως δεν υπάρχουν διαθέσιμα ψάρια και τώρα υποφέρουν λόγω πείνας.
Ο λαός της Κένυας λόγω ελλείψεως τροφίμων καταναλώνει περισσεύματα πέρκας, τα κόκαλα με υπόλοιπα κρέατος και τα κεφάλια του ψαριού,που απορρίπτονται στο χώμα για να μπορέσουν να έχουν λίγη τροφή.
Για το θέμα πριν από 6 χρόνια ο Χιούμπερτ Σόπερ δημιούργησε μια ταινία-ντοκιμαντέρ όπου περιγράφεται μόνο με εικόνες και σχεδόν καθόλου σχολιασμό η σύγχρονη δουλεία που επέβαλαν σε ένα σκόπιμα υποανάπτυκτο κράτος οι νεοφιλελεύθεροι και θιασώτες των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» Ευρωπαίοι εταίροι.
Εικόνες, γροθιά στο στομάχι μας, όπου έκπληκτοι βλέπουμε τα «απομεινάρια της πέρκας, κεφάλια και κόκκαλα που φυλάσσονται σε ακάλυπτους, βρώμικους χώρους γεμάτους σκουλήκια και όρνια για να τηγανιστούν και να σταλούν ως τροφή στους ντόπιους, «αδέσποτα» πεινασμένα παιδιά που τσακώνονται για μια χούφτα ρύζι, αεροπλάνα με περίεργες πτήσεις που υποτίθεται ότι φτάνουν άδεια για να μεταφέρουν την πέρκα και που, στην πραγματικότητα, μεταφέρουν όπλα για να ενθαρρύνουν και να διαιωνίζουν τους τοπικούς πολέμους».
Ολόκληρο το ντοκιμαντέρ
Λίμνη Ναϊβάσα
Η όμορφη λίμνη αυτή είναι με φρέσκο νερό και παρόλη την έκταση της των 13 χλμ ,το βάθος της δεν ξεπερνά τα 5 μέτρα. Η λίμνη Ναϊβάσα περιλαμβάνεται στη συνθήκη Ραμσάρ που χαρακτηρίζει τους Υγρότοπους Διεθνούς Σημασίας. Η οποία ομορφιά, σήμερα, δεν είναι πια τίποτα παραπάνω από μία δεξαμενή άρδευσης μα και αποχέτευσης για τις φάρμες των τριαντάφυλλων, των ευρωπαίων καλλιεργητών.
Όλα ξεκίνησαν όταν οι Ευρωπαίοι «επενδυτές» ανακάλυψαν το εκπληκτικό κλίμα της περιοχής γύρω από την λίμνη. Με αρωγό την Γερμανική Εταιρεία Επενδύσεων DEG, ένα τραπεζικό ίδρυμα που στηρίζει επιχειρήσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες, οι ευρωπαίοι επενδυτές θέλησαν να επενδύσουν στον τομέα της ανθοκαλλιέργειας στην Κένυα!
Όλα τα τριαντάφυλλα της Ευρωπαϊκής αγοράς καλλιεργούνται εκεί, αλλά εξάγονται κιόλας από την ΕΕ και για άλλες αγορές όπως της Ρωσία και της Ιαπωνία. Κάποια πηγαίνουν και στην Αυστραλία.
Κάθε τριαντάφυλλο χρειάζεται 5 λίτρα νερού σε 6 εβδομάδες, μέχρι να κοπεί. Αυτό σημαίνει άντληση εκατομμύριων λίτρων νερού κάθε μέρα από την Ναϊβάσα για τις μεγάλες ευρωπαϊκές φάρμες. Δεν υπάρχει ούτε υπαινιγμός για ανακύκλωση του νερού ούτε από τους επενδυτές Ευρωπαίους, γιατί αυτό θα σήμαινε κάποιο κόστος μα ούτε από την κυβέρνηση της Κένυας. Μάλλον γιατί εκεί δεν υπάρχει το κόμμα των «πρασίνων» όπως στην Ευρώπη. Εξάλλου, η μαζική χρήση εντομοκτόνων και άλλων λιπασμάτων με σκοπό να πετύχουν άρτιες προδιαγραφές για τα τριαντάφυλλα, από τους καλλιεργητές δηλητηριάζει τα ύδατά της λίμνης και κατά συνέπεια τη χλωρίδα, την πανίδα καθώς και τους κατοίκους.
Έτσι και το νερό χάνεται και τα απόβλητα από τις φάρμες διοχετεύονται στη λίμνη. Τα χημικά απόβλητα ρέουν σε ανοικτά κανάλια. Είναι η σκοτεινή πλευρά του αυτού τριανταφυλλένιου παραδείσου. Η στάθμη του νερού είναι πλέον επικίνδυνα χαμηλή και με τα χημικά τα ψάρια πεθαίνουν από ασφυξία. Αλλά οι πολυάσχολοι εδικοί που εργάζονται στις φάρμες έχουν μάτια μόνο για την λουλουδένια ομορφιά που θα αποφέρει κέρδη στους λευκούς ευρωπαίους επενδύτες.
Τα τριαντάφυλλα αυτά, μόλις κοπούν στην Κένυα, προωθούνται προς το χρηματιστήριο των λουλουδιών του Άμστερνταμ, όπου αγοράζονται από τις μεγάλες μάρκες που τοποθετούν την ετικέτα “Προέλευση: Ολλανδία”. Ακολούθως τα λουλούδια επαναπροωθούνται στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη.
Η βιομηχανία τριαντάφυλλων είναι παγκοσμιοποιημένη και όλοι οι δρόμοι της ενώνονται στην Ολλανδία. Οι δημοπρασίες λουλουδιών στο Naaldwijk και το Aalsmeer είναι η καρδιά του Ευρωπαϊκού εμπορίου λουλουδιών. Τα τριαντάφυλλα συσκευάζονται με ένα ουδέτερο πλαστικό φύλλο χωρίς λογότυπο, σαν να θέλουν να κρύψουν την προέλευσή τους.
Για την εφημερίδα Καθημερινή όμως «Η Κένυα αναδύθηκε ως δύναμη στην καλλιέργεια λουλουδιών όταν άρχισε να εγκαταλείπει τον κλάδο το Ισραήλ. Εκτοτε έχει πληγεί εν μέρει από τον ανταγωνισμό της γειτονικής Αιθιοπίας, που προσφέρει φοροαπαλλαγές και περισσότερη ασφάλεια. Ωστόσο, η τέλεια εντατική δουλειά και ο ήλιος της Ναϊβάσα μάλλον θα την κρατήσουν στην κορυφή»
Σίγουρα, διότι ο μισθός ενός Κενυάτη εργάτη είναι 35 ευρώ τον μήνα και οι «επενδυτές» δεν είναι υποχρεωμένοι να δίνουν σε κανέναν λογαριασμό μα ούτε και να ακολουθούν περιβαλλοντικούς κανόνες. Άλλωστε στην Κένυα επενδύουν και όχι στην Ολλανδία.
Ίσως πάλι τα τριαντάφυλλα με τα οποία στολίζουν τα σπίτια τους οι Ευρωπαίοι να είναι ποιο σημαντικά από την γεωργική παραγωγή που σκοπό θα έχει να θρέψει τον λαό αυτής της χώρας.
Όπως και να έχει όμως, τα κέρδη στον καπιταλισμό είναι πάντα μονόπλευρα.
___________________________________________________
Με την τεχνική υποστήριξη του Γαλαξιάρχη και ένα σχόλιο: από τα ωραιότερα παραδείγματα διπλής ανάγνωσης του τι σημαίνει “επένδυση” για την πάντα ιμπεριαλιστική Δύση
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
Λίμνη Ναϊβάσα: Μαρασμός από την επίθεση διεθνών επενδυτών ανθοκαλλιέργειας(αγγλικά)
Συνεργοί Παραλληλογράφοι