ψάξε διάβασε μάθε

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΞΤΡΕΜ Προς όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα ΚΑΛΕΣΜΑ του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων σε Δημόσιο κ’ Ιδιωτικό τομέα ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ στις 5 Φλεβάρη στις 11 πμ στο Πολυτεχνείο Η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου ετοιμάζεται να ικανοποιήσει ότι έχει απομείνει από τις αξιώσεις του ΣΕΒ και της τρόικας, για την επιβολή της απόλυτης εργασιακής ζούγκλας. Νέο τσεκούρωμα μισθών και συντάξεων, ακύρωση της ΕΓΣΣΕ, μείωση ή κατάργηση του 13ου -14ου μισθού, κατάργηση των κλαδικών συλλογικών Συμβάσεων, γενίκευση της ευελιξίας στην εργασία, κατάργηση επιδομάτων ανεργίας και των ωριμάνσεων και όλων των ελάχιστων κοινωνικών παροχών, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες, και 150.000 απολύσεις στο δημόσιο. Την ίδια στιγμή η φτώχεια διογκώνεται και οι άνεργοι ξεπερνούν το ένα εκατ. Η ιστορική αυτή επίθεση διεξάγεται στα πλαίσια και με αφορμή την σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης. Με τη Σύμβαση αυτή και τα μέτρα που τη συνοδεύουν, εμπεδώνεται μια δεκαετής επίθεση βαρβαρότητας ενάντια στο λαό, καταστρέφονται τα ασφαλιστικά ταμεία, ξεπουλιέται και υποθηκεύεται κάθε δημόσιο αγαθό, ενώ η χώρα θα μετατραπεί σε μια εκτεταμένη ευροκινεζική ζώνη στυγνής  εκμετάλλευσης. Παράλληλα στα πλαίσια της περιβόητης «οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ, προωθείται ένα δεύτερο Μάαστριχτ αφάνταστα πιο αντιλαϊκό από το πρώτο. Πρωτοφανής επιτήρηση, αυτόματες σαρωτικές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες. Οι τράπεζες, οι πολυεθνικές και η ΕΕ θα αποφασίζουν για τα πάντα, οι επιταγές τους γίνονται σύνταγμα, τα συμφέροντα του κεφαλαίου θα γίνουν απόλυτος νόμος για τους λαούς της Ευρώπης Αυτές οι εξελίξεις συνδέονται η μία με την άλλη, αφορούν όλη την Ευρώπη και στο σύνολό τους δημιουργούν μια νέα, πολύ δύσκολη κατάσταση  για τον κόσμο της δουλειάς. Η πολιτική αυτή πρέπει να ανατραπεί! Σε μια τέτοια εξαιρετικά  κρίσιμη περίοδο η ηγεσία της ΓΣΕΕ έχει εμπλακεί σε έναν «κοινωνικό διάλογο» με τις εργοδοτικές οργανώσεις προκειμένου να βρεθεί τρόπος μείωσης του «εργατικού κόστους»!!. Αντί να ξεκόψει οποιαδήποτε συζήτηση που έχει σχέση με το (άμεσο ή έμμεσο) κόστος εργασίας και να οργανώσει άμεσα την μάχη, φτιάχνει κλίμα «συναίνεσης» και διαλόγου των «κοινωνικών εταίρων». Δεν κήρυξε καν  24ωρη απεργία την 17η Γενάρη. Δείχνει για μια ακόμα φορά πόσο υποταγμένη είναι στις επιλογές του κεφαλαίου, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ είναι επείγουσα ανάγκη να αναπτυχθεί ΤΩΡΑ ένα μεγάλο κίνημα στηριγμένο στις διαδικασίες βάσης των ίδιων των εργαζόμενων, που θα πει ένα μεγάλο όχι. Εμπνευσμένοι από τον ηρωικό αγώνα των χαλυβουργών. Πιο ώριμοι  από τις μεγάλες μάχες του Ιούνη και του Οκτώβρη πρέπει να γυρίσουμε και να μην φύγουμε αν δεν φύγουν!! Καλούμε όλα τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους, όλους όσους θεωρούν ότι πρέπει να αντισταθούμε τώρα και να παλέψουμε για την ανατροπή των αντιλαϊκών επιλογών της κυβέρνησης, της τρόικα και του κεφαλαίου. ΚΟΝΤΡΑ   Στο ίδιο έργο θεατές; Την ώρα που εσείς διαβάζετε αυτές τις γραμμές, τα κόμματα της συγκυβέρνησης παρέα με την τρόικα βάζουν τις τελευταίες πινελιές στο προσχέδιο του νέου Μνημόνιου, που θ’ αλυσοδέσει τον ελληνικό λαό για την επόμενη δεκαετία (μετά βλέπουμε). Μια δεκαετία στη διάρκεια της οποίας σκοπό έχουν να παγιώσουν την «κινεζοποίηση», για να γίνει η Ελλάδα ένας παράδεισος για το κεφάλαιο. Από τη μεριά τους, τα κόμματα της ψευτοαριστεράς σανιδώνουν το γκάζι της προπαγάνδας: εκλογές τώρα, αντηχεί απ’ όλα τα κομματικά επιτελεία. Θα γίνουν, βέβαια, εκλογές. Είτε τον Απρίλη είτε αργότερα. Τις επιθυμεί διακαώς και ο Σαμαράς, που θέλει να προλάβει να κυβερνήσει κι αυτός ως πρωθυπουργός κι όχι ως ένας απλός εταίρος μιας συγκυβέρνησης με πρωθυπουργό τον όποιο Παπαδήμο. Το θέμα δεν είναι πότε θα γίνουν εκλογές, αλλά τι μπορεί να προσδοκά η εργατική τάξη από τις εκλογές. Τα στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχουν καβαλήσει τα καλάμια και με μια τυχοδιωκτική προπαγάνδα φωνάζουν: τώρα είναι η ώρα να πάρουμε εμείς το μπόνους των 50 εδρών, να μην τ’ αφήσουμε στον Σαμαρά. Φτάνει να ενωθούμε όλοι. Μιλούν δηλαδή για μια ενότητα χωρίς αρχές, υποσχόμενοι πως χωρίς να πειράξουν τον καπιταλισμό, χωρίς να πειράξουν την ΕΕ, με κάποιο μαγικό τρόπο που γνωρίζουν μόνο ο Τσίπρας με τον Δραγασάκη, θα εξαλείψουν ό,τι κακό έγινε την τελευταία διετία! Τα στελέχη του Περισσού, από την άλλη, καταγγέλλουν τον τυχοδιωκτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ και δηλώνουν «μετριοπαθώς», ότι οι εκλογές είναι η ευκαιρία των εργαζόμενων για να αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό. Αστική θα είναι μεν η κυβέρνηση, όμως μπορούμε να της δυσκολέψουμε το έργο, λένε. Πώς ακριβώς θα γίνει αυτό; Επειδή θα έχει περισσότερους βουλευτές ο Περισσός; Εχουμε γράψει και άλλες φορές, ότι ποτέ στην Ιστορία η όποια αλλαγή των κοινοβουλευτικών συσχετισμών υπέρ κάποιων κομμάτων της κοινωνικής δημαγωγίας δεν οδήγησε και σε άρση των σκοπών, των επιδιώξεων, της πολιτικής του συστήματος. Οι δυνάμεις του συστήματος έχουν τον τρόπο να προσαρμόζονται στις διαφοροποιημένες συνθήκες και να εξασφαλίζουν τη συνοχή της πολιτικής τους. Δείτε, για παράδειγμα, το «μεγάλο συνασπισμό» που κυβέρνησε τη Γερμανία. Κατόπιν τούτων το ερώτημα για τους εργάτες, τους εργαζόμενους, τους νέους είναι αν, για μια φορά ακόμη, θα γίνουν θεατές στο ίδιο έργο. Αν θα κρεμάσουν τις ελπίδες τους στις εκλογές, για ν’ αποδειχτούν, για μια φορά ακόμη, φρούδες. Η εργατική τάξη πρέπει να εκφραστεί πολιτικά. Και για να εκφραστεί πολιτικά πρέπει να οργανωθεί πολιτικά. Ν’ αποκτήσει το δικό της πολιτικό φορέα. Αυτό το καθήκον, όμως, κάθε άλλο παρά με τις εκλογές έχει σχέση.

ΚΟΝΤΡΑ   Νέες προκλητικές παροχές στο κεφάλαιο Την Τρίτη 24 Γενάρη, ολοκληρώθηκε στη βουλή και η ψήφιση κατ’ άρθρο του πολυνομοσχέδιου με τίτλο: «Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015». Είναι το πρώτο από τα ψηφισθέντα νομοσχέδια της τρικομματικής κυβέρνησης που προκάλεσε μεγάλες διαρροές βουλευτών στο κυβερνητικό στρατόπεδο κατά την κατ’ άρθρο ψήφισή του. Είναι ένα ακόμη νομοσχέδιο, με τις διατάξεις του οποίου παραχωρούνται κι άλλα δισ. ευρώ, ως δώρο, στο μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, ένα νομοσχέδιο με το οποίο δίνονται κι άλλα προνόμια σ’ αυτό. Οπως είναι γνωστό, από το Μάη του 2010 και μέσα σε 20 μήνες, ξεπάτωσαν την εργαζόμενη και στυγνά εκμεταλλευόμενη ελληνική κοινωνία, την οποία κινεζοποίησαν. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχικά και στη συνέχεια η τρικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, προκειμένου να καλμάρουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, προέβαιναν σε ολιγοήμερες ή μονοήμερες επιλεκτικές συλλήψεις μεγαλοοφειλετών και στη συνέχεια τους άφηναν ελεύθερους να συνεχίσουν το θεάρεστο και δημιουργικό τους έργο. Εννοείται, ότι δεν εισέπραξαν ούτε ένα ευρώ από τους συλληφθέντες μεγαλοοφειλέτες, γιατί είναι έτσι δομημένο το αστικό δίκαιο που ευνοεί αποκλειστικά το μεγάλο κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του. Επειδή αυτό το σικέ παιχνίδι των ολιγοήμερων συλλήψεων των μεγαλοοφειλετών κάπου κουράζει, επειδή έγινε αντιληπτό από το εξουθενωμένο «πόπολο» και επειδή αυτό δεν απέφερε κανένα έσοδο στον κρατικό κορβανά, η τρικομματική κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει μια ακόμη ρύθμιση χρεών υπέρ των μεγαλοοφειλετών (άρθρο 3 του πολυνομοσχέδιου). Μια ρύθμιση με την οποία από τη μια θα χαριστούν δισ. ευρώ και από την άλλη θα μαζευτούν πενιχρά ποσά για τον κρατικό κορβανά, μιας και οι μεγαλοοφειλέτες θα σπεύσουν να δώσουν μόνο τις πρώτες δόσεις για να  εξασφαλίσουν για ένα χρονικό διάστημα: α) την παραγραφή των προστίμων της εκπρόθεσμης καταβολής από 25% έως 100%, β) τη φορολογική ενημερότητα, γ) την αναστολή της ποινικής δίωξης, την αναστολή της εκτέλεσης της ποινής εάν επιβλήθηκε τέτοια ή τη διακοπή της εάν άρχισε η εκτέλεσή της και δ) την διακοπή της διαδικασίας των πλειστηριασμών επί κινητών και ακινήτων «αξιών». Γι’ αυτή την προκλητική ρύθμιση, από την οποία θα χαθούν δεκάδες δισ. ευρώ, οι τροϊκανοί, για λόγους καθαρά ταξικούς, δεν εξέφρασαν την παραμικρή αντίθεση. Αλλωστε, ποτέ μέχρι σήμερα δεν εξέφρασαν την παραμικρή διαφωνία για τις απανωτές ρυθμίσεις που έγιναν υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, γιατί τα βέλη τους είναι στραμμένα κατά της στυγνά εκμεταλλευόμενης εργαζόμενης ελληνικής κοινωνίας. Για πολλά χρόνια τα εισοδήματα από μερίσματα φορολογούνταν χωριστά από τα υπόλοιπα εισοδήματα. Πρόσφατα, με νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όλα τα εισοδήματα αθροίζονταν και φορολογούνταν μαζί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα εισοδήματα από διανεμόμενα μερίσματα να φορολογούνται με τον ψηλότερο συντελεστή. Σπεύδει τώρα η κυβέρνηση του τραπεζίτη και αποκαθιστά την «αδικία» αυτή υπέρ του μεγαλομερισματούχων. Με το άρθρο 4 παρ.3 καταργεί τη διάταξη για φορολόγηση όλων των εισοδημάτων και επαναφέρει τη διάταξη για αυτοτελή φορολόγηση των μερισμάτων. Στην παράγραφο 3 δεν γίνεται ρητή αναφορά ότι τα μερίσματα φορολογούνται χωριστά, αναφέρεται, όμως, ότι κάποιες διατάξεις του ΚΦΕ (Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος), που από το 1994 έχουν τροποποιηθεί, καταργούνται. Ετσι, δεν γίνεται αντιληπτό, ότι με την κατάργησή τους επανέρχεται το καθεστώς φορολόγησης των μερισμάτων αυτοτελώς, δηλαδή χωριστά από τ’ άλλα εισοδήματα. Και γι’ αυτή τη ρύθμιση, με την οποία θα χαθούν πολλά ευρώ (άγνωστο σε εμάς πόσα), οι τροϊκανοί σφυρίζουν κλέφτικα, γιατί βρήκαν ποια υποζύγια θα συνεχίσουν ν’ αρμέγουν. Το Δεκέμβρη του 2008, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε το νόμο 3728 με τον οποίο θα δημιουργούσε την Υπηρεσία Εποπτείας της Αγοράς. Με το άρθρο 26 του νόμου αυτού ορίζονταν οι «Κανόνες Τεκμηρίωσης Τιμών Ενδοομιλικών Συναλλαγών». Φυσικά, οι θυγατρικές των πολυεθνικών ή η μητέρα εταιρία δεν άρχισαν να δρουν στην Ελλάδα μετά το Δεκέμβρη του 2008, αλλά από πολύ παλαιότερα. Για χρόνια, λοιπόν, εφάρμοζαν το σύστημα των υπερτιμολογήσεων στις λεγόμενες ενδοομιλικές συναλλαγές, κάνοντας μεγάλη φοροδιαφυγή. Ετσι, το ελληνικό δημόσιο έχανε και χάνει τεράστια ποσά. Ερχεται υποτίθεται η κυβέρνηση της ΝΔ «να βάλει σε μια τάξη» τις συναλλαγές ανάμεσα στις διάφορες εταιρίες του ομίλου των πολυεθνικών εταιριών που δραστηροποιούνται στην Ελλάδα. Οπως θα δούμε στη συνέχεια, καμία τάξη δεν μπήκε, ενώ τα πράγματα με την τελευταία ρύθμιση (άρθρο 13 του πολυνομοσχέδιου) γίνονται πιο ελαστικά και ανάβουν το πράσινο φως στις πολυεθνικές να κάνουν μεγαλύτερη φοροδιαφυγή. Με την παρ. 1 του άρθρου 26 του νόμου 3728/2008 οι πολυεθνικές και οι θυγατρικές τους ήταν υποχρεωμένες να εφαρμόζουν τους ίδιους όρους στις μεταξύ τους συναλλαγές μ’ αυτούς που εφαρμόζουν με τρίτες εταιρίες. Με την παρ. 2, να έχουν πλήρεις φακέλους με τις λεγόμενες ενδοομιλικές συναλλαγές και με τις παρ. 3 και 4 να τις παραδίδουν είτε όταν ζητηθούν, είτε στο τέλος της χρονιάς. Τέλος με την παρ. 6 προβλέπονταν κυρώσεις που ανέρχονταν στο 10% του συνολικού ύψους των συναλλαγών, είτε γιατί είχαν αποκριβεί αυτές είτε γιατί δεν είχαν έγκαιρα υποβληθεί οι καταστάσεις που προβλέπονται στην παρ. 4. Ελεγχοι φυσικά δεν έγιναν. Και δεν έγιναν γιατί οι κυβερνώντες φρόντισαν να στελεχωθεί το αρμόδιο τμήμα που θα ήλεγχε τις ενδοομιλικές συναλλαγές μόνο με ένα υπάλληλο! Σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται η κυβέρνηση του κυρίου καθηγητή και πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και ελαφρύνει ακόμη περισσότερο τα πρόστιμα, σε  νούμερα εξευτελιστικά, ανάβοντας έτσι το πράσινο φως στις πολυεθνικές να κάνουν ακόμα μεγαλύτερη φοροδιαφυγή. Σκέφτηκαν απλά, ότι εφόσον τα φορολογικά υποζύγια που τα στεγνώνουν και με την φορομπηχτική πολιτική  «αντέχουν», θα συνεχίσουν να τα αρμέγουν για να πληρώνουν από τη μια τα τοκογλυφικά χρεολύσια και από την άλλη να εισφοροδιαφεύγει το μεγάλο κεφάλαιο ντόπιο και ξένο. Οι ρυθμίσεις του πολυνομοσχέδιου που ψηφίστηκε δεν είναι μόνο αυτές που περιγράψαμε. Σταθήκαμε μόνο σ’ αυτές  στο σχόλιο μας αυτό, γιατί καταδεικνύουν το βαθύ ταξικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα των επιλογών της συγκυβέρνησης του κυρίου καθηγητή του αμερικάνικου πανεπιστημίου.