Εσχατο Δικαστήριο-Ειδικη Προδοσία

Η Εσχάτη Προδοσία δίπλα μας, μέσα στα σπίτια μας... Παλιό, καλό κι αποτελεσματικό όπλο η αποπληροφόρηση, η παραπληροφόρηση και γενικώς η προπαγάνδα. Για τρίτη φορά, αν ενθυμούμαι καλώς, βγαίνει στον αφρό το θέμα των επιδομάτων-μαϊμού,   ποταμός λέξεων για αυτούς που τα παίρνουν ούτε λέξη όμως για τους γορίλες που τα χορηγούν. Πράσινους και μπλε γορίλες   πολύ ευδιάκριτους κατά τα άλλα στις τοπικές κοινωνίες, αλλά αόρατους για τα δύο -κυρίως- κόμματα που τους εκτρέφουν.     Βεβαίως, αν μελετήσει κανείς τους αριθμούς προσεκτικά, θα δει ότι οι ανάπηροι-μαϊμού δεν είναι και τόσον πολλοί όσον θέλουν να τους εμφανίζουν τα παπαγαλάκια - είδος πολύ πιο επικίνδυνο απ’ τις μαϊμούδες στη ζούγκλα που πλέον ζούμε, διότι εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα: στη μετατροπή της κοινωνίας σε μία εργασιακή ζούγκλα,   μάλιστα εγκλωβισμένη σε μια νέα «Φάρμα των Ζώων» με χαρακτηριστικά Ειδικής Οικονομικής Ζώνης, ενός δηλαδή απέραντου Στρατοπέδου Συγκέντρωσης η Ωραία Ελλάς.   Μέσα σε ελάχιστον χρόνο η χώρα υπό το Καθεστώς Κατοχής του Μνημονίου έχει μεταβληθεί σε μία Κόλαση Μαύρης Εργασίας που συνεχώς διευρύνεται. Ενα πραγματικό ολοκαύτωμα της Εργασίας συντελείται   με εργαζόμενους όλο και πιο φθηνούς, όλο και πιο ευέλικτους, με  όλο και πιο πολλούς εξ ‘ αυτών ανασφάλιστους. Ήδη οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν πληρώνουν το προσωπικό τους παρά με καθυστέρηση μηνών. Περίπου 150.000 επιχειρήσεις πληρώνουν έναντι και κατά το δοκούν. Μόνον μία στις δέκα πληρώνει πλέον τακτικά. Οι μισθοί βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση (πώς λέμε ελεύθερη αγορά εργασίας;), η εκ περιτροπής απασχόληση οργιάζει, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας πληθύνονται σαν μολυσματικός ιός, τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν έσοδα, άνθρωποι δουλεύουν 10 ώρες και πληρώνονται για τέσσερις αν και όταν πληρώνονται. Είναι πλέον τόσο μεγάλο το κακό και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο, που δεν χρειάζονται Μελανοχίτωνες για να επιβάλουν τη Μαύρη Εργασία, αλλά τρέχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πια να   δουλέψουν για ένα ξεροκόμματο να γίνουν δουλοπάροικοι, και να ’ναι και ευχαριστημένοι που βρέθηκε ένας... Χριστιανός να τους εκμεταλλεύεται αντί να ξεροσταλιάζουν στα αζήτητα μιας οικονομίας που «δεν τους αντέχει». Δεν ξέρω πόσον ηλίθιοι αισθάνονται τώρα ορισμένοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που νόμιζαν ότι ο εχθρός τους ήταν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας σήμερα, το   θέμα μας είναι οι γορίλες των δύο κυβερνητικών κομμάτων που καθαίρεσαν τον πολιτισμό της εργασίας και τον έκαναν ζούγκλα. Το θέμα μας είναι οι Δυνατοί, τα παπαγαλάκια τους και τα τρωκτικά τους που αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους ως τροφή για τα κέρδη τους,   οι «πατριώτες» καπιταλιστές που έχουν οδηγήσει την πατρίδα στη δυστυχία. (Κι εν τέλει στην υποδούλωση). Στην Ελλάδα, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, το κράτος λειτουργούσε: α) για να πλουτίζουν κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, β) για να βολεύουν τα κυβερνητικά κόμματα την πελατεία τους με διορισμούς στο Δημόσιο κι άλλα ρουσφέτια και γ) για να διώκει τους εργαζόμενους κι όσους επιχειρηματίες πήγαιναν με τον «σταυρό στο χέρι». Το κράτος αυτό σήμερα βρίσκεται υπό κατοχήν. Κι ως εκ τούτου η λεηλασία θα συνεχιστεί και θα συνεχίζεται πιο άγρια. Το ίδιο θα συνεχίζονται και οι ευφημισμοί της προπαγάνδας όσων μας έφεραν ώς εδώ. Για παράδειγμα : ως «Επένδυση με πυρήνα τη θάλασσα»περιέγραφε προ ημερών η «Καθημερινή» τη δήωση του Ελληνικού!! Εχει όμως, νομίζω, φθάσει ο κόμπος στο χτένι. Τώρα που ο ένας μετά τον άλλον οι εργαζόμενοι γίνονται απλήρωτοι εργαζόμενοι ή «ευέλικτοι» ή άνεργοι, τώρα που   το μέλλον των νέων είναι να γίνουν δουλοπάροικοι, τι άλλη δικαιολογία θα έχουμε για να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει; Με τους ίδιους δημαγωγούς θα πορευθούμε; Με τη Διαπλοκή και τα φερέφωνά της;   Αλλά , αν δεν είναι εσχάτη προδοσία απέναντι σε μία κοινωνία ο εγκλεισμός της σε ένα Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Μαύρης Εργασίας, τότε τι είναι εσχάτη προδοσία;

Στο Ειδικό Δικαστήριο των Εκλογών... Κεραυνός του Αλμούνια, αλλά στα ΜΜΕ της Διαπλοκής το θέμα εξαερώθηκε ή πέρασε στα ψιλά, μόνον ο Real FM χθες, η «Αυριανή» και οι εφημερίδες της Αριστεράς του έδωσαν την προβολή που θα έπρεπε.   Απ’ όσα λοιπόν δήλωσε ο πρώην επίτροπος, οι χειρισμοί Παπακωνσταντίνου στην αριθμητική του ελλείμματος δεν έγιναν κάτω από κάποιον ευρωπαϊκό καταναγκασμό αλλά εξ ιδίας βουλήσεως του ανδρός-τόμπολα! Εξ αυτού προκύπτουν δύο τινά: α) Το «δίδυμο της συμφοράς», Γιωργάκης και Παπακωνσταντίνου, διόγκωσαν επίτηδες το έλλειμμα που τους παρέδωσε η Ν.Δ., ώστε στη συνέχεια να φανεί ότι οι ίδιοι θα μπορούσαν να το μειώσουν δραστικά, ή β) το διόγκωσαν σκοπίμως,   ώστε η κρίση χρέους να μετατραπεί σε κρίση δανεισμού, η χώρα να οδηγηθεί εκτός αγορών (κι εντός φρενοκομείου) σε καθεστώς Κατοχής και συνεπώς λεηλασίας. Στην πρώτη περίπτωση η Ελλάδα πληρώνει την κουτοπονηριά δύο βλακών. Στη δεύτερη, η Ελλάδα πάλι πληρώνει την (κουτο)πονηριά δύο βαλτών. Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο! Πάντως ο Ταλεϋράνδος για τέτοιες περιπτώσεις έλεγε ότι «αυτό είναι χειρότερο από έγκλημα, είναι λάθος».   Σε μιαν ευνομούμενη χώρα το εν λόγω δίδυμο θα παραπεμπόταν στο Ειδικό Δικαστήριο. Αλλά όχι μόνον του. Θα το ακολουθούσαν στο ίδιο εδώλιο όλοι όσοι στη συνέχεια εξεβίασαν τους Έλληνες και τους τρομοκράτησαν τόσο, ώστε να περάσουν (μάλιστα στα όρια της νομιμότητας) το Μνημόνιο 1 και το Μνημόνιο 2, με όλα τα γνωστά αποτελέσματα που έχουν κάνει, ώς τώρα, την Ελλάδα Ζιμπάμπουε και την πάνε για Ανθυποτανζανία. Λέει τώρα η κυρία Μέρκελ ότι η «Γερμανία δεν ξόδεψε ούτε ένα σέντσι για τη “διάσωση” (τα εισαγωγικά δικά μας) της Ελλάδας». Κι όχι μόνον αλλά ότι προσέτι έχει κερδίσει (πάντα η Γερμανία) γύρω στα 15 δισ. ευρώ, έως τώρα, απ’ την ίδια υπόθεση. Θα έπρεπε να έχει γίνει σεισμός. Κι όμως! Τα δύο εντολοδόχα κόμματα (αυτά που εκτελούν τις εντολές της Τρόικας) μην έχοντας καμίαν απολύτως διαφορά μεταξύ τους (καιρό τώρα, αλλά επ’ εσχάτοις νυμφεύθησαν κιόλας εις σάρκαν μιαν) - μην   έχοντας λοιπόν ούτε διαφορές ούτε καν προεκλογικό πρόγραμμα   προσανατολίζουν τη συζήτηση -σε προεκλογική περίοδο- σε μπαρούφες. Οπως η «απελευθέρωση» των ταξί απ’ τους ταξιτζήδες ή η δημιουργία «κλειστών εγκαταστάσεων» (ο ευφημισμός του Στρατοπέδου Συγκέντρωσης) καθ’ άπασαν την επικράτεια. Περί τα 30 σε 52 νομούς!   Μάλιστα, μετέρχονται τα ίδια μέσα για να εξαγοράσουν, να εκμαυλίσουν - τα λεφτά! Οπως έκαναν με τις αγροτικές επιδοτήσεις, τσάκισαν τη γεωργική παραγωγή κι απορφάνεψαν την ύπαιθρο. Το ίδιο και τώρα – με βρώμικα λεφτά επιχειρούν να εξαγοράσουν συνειδήσεις, να γεμίσουν τις επαρχίες με κρατούμενους, δεσμοφύλακες, οργανωμένο έγκλημα, απανθρωπιά, ρατσισμό, διάλυση του κοινωνικού ιστού. Το σχέδιο Χρυσοχοΐδη   -για μιαν ακόμα φορά ο μοιραίος αυτός άνθρωπος- εκτός από πρόχειρο, απλώς προεκλογικό και ανεφάρμοστο, δεν είναι παρά ένα ακόμα χτύπημα στη συλλογική συνείδηση μιας κοινωνίας που καθημερινώς πληγώνεται ο αυτοσεβασμός της, η αξιοπρέπειά της και κάθε προσπάθεια να ξανασηκώσει κεφάλι προς λύσεις έντιμες, παραγωγικές, ελπιδοφόρες. Η μιζέρια της διαχείρισης της ανθρώπινης μιζέριας από δεσμοφύλακες (μέσα) και μαφιόζους (έξω) - αυτό είναι το σχέδιο Χρυσοχοΐδη.   Και κατά τούτο μοιάζει και ταιριάζει με όλες τις λογικές και τις πρακτικές που μας εξέφεραν ώς εδώ. Είτε από κουτοπόνηρους είτε από εκτελεστές «συμβολαίων θανάτου».   Βρώμικα λεφτά για μίζες και από μίζες. Βρώμικα λεφτά από επιδοτήσεις. Βρώμικα λεφτά για φοροφυγάδες. Βρώμικα λεφτά για Διαπλεκόμενους. Βρώμικα λεφτά για Στρατόπεδα Συγκέντρωσης. Βρώμικα λεφτά από πετσοκομμένους μισθούς, διπλοπετσοκομμένες συντάξεις και από ειδεχθώς επαχθείς φορολογήσεις. Βρώμικα λεφτά για ένα παράνομο κι ανήθικο χρέος. Βρώμικα λεφτά από μια σκλαβωμένη, «ευέλικτη» κι ατιμασμένη εργασία. Βρώμικα λεφτά απ’ το ξεπούλημα και τη λεηλασία της πατρίδας.   Πολλή βρώμα, ρε παιδιά! ακόμα και ο Βεσπασιανός που δεν του μύριζαν τα χρήματα, θα πλάνταζε, θα πάθαινε ασφυξία.   Κυρίες και κύριοι, όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε τι συμβαίνει (κι όχι μόνον τι έχει συμβεί) στη χώρα μας. Εν πρώτοις Ειδικό Δικαστήριο.   ας γίνουν οι εκλογές. Υστερα, βλέπουμε...