φωτιά που καίει

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ

Στις 10 του Μάρτη του 2010, σε ένοπλη συμπλοκή με μπάτσους στη Δάφνη, σκοτώνεται ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας, μέλος της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας. Ο Λάμπρος έπεσε μαχόμενος, προετοιμάζοντας ένα χτύπημα για να μην περάσει η σύγχρονη χούντα του κεφαλαίου και του κράτους που επιβάλεται με την υπαγωγή του λαού στην εξουσία του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ. Εδωσε τη ζωή του πολεμώντας για την ελευθερία, συνεπής σε όλη του την πορεία.

Εκτός από τη συμμετοχή του στην ένοπλη δράση, συμμετείχε σε πολιτικές συλλογικότητες, σε καταλήψεις, μαζικές συγκρούσεις στο δρόμο, και σε εμπρηστικές επιθέσεις. Σε γεγονότα που σημάδεψαν την σύγχρονη ελληνική ιστορία και το αντιεξουσιαστικό κίνημα, σε μια διαρκή προσπάθεια όξυνσης του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, ριζοσπαστικοποίησης του ανατρεπτικού αγώνα.

Η καλύτερη τιμή για έναν σύντροφο που έχασε τη ζωή του στον αγώνα, είναι η συνέχιση του αγώνα του για την Κοινωνική Επανάσταση.