μη τους ακούτε

Παρελάσεις 25ης Μάρτη και αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα

Του Γ.Γ.

«Οποιος θέλει να τιμήσει την παρέλαση πρέπει να την τιμήσει σωστά και να αποκλείσει τις προβοκάτσιες. Μπορείς να διαφωνείς με το άλφα ή βήτα νόημα, εμείς σεβόμαστε αυτούς που διαδηλώνουν αλλά ας πάρουν υπ ‘όψιν ότι μερικοί θέλουν όξυνση, προβοκάτσια και ενδεχομένως να βρεθούν και προσχήματα για να αναβληθούν και οι εκλογές».

Αλέκα Παπαρήγα

«Μεθαύριο πολλοί θα θελήσουν να αξιοποιήσουν παρόμοιες συμπεριφορές και ενδεχομένως συμπεριφορές που υποκρύπτουν και προβοκάτσιες να τις αξιοποιήσουν εις βάρος του λαϊκού κινήματος και φυσικά εις βάρος της αριστεράς».

Αλέξης Τσίπρας


Πραγματικά δυσκολεύομαι να κατανοήσω την στάση που κρατούν οι ηγέτες των αριστερών κοινοβουλευτικών κομμάτων σχετικά με την παρέλαση της 25ης Μάρτη.

Την στιγμή που όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού κόσμου είναι πανικόβλητο μπροστά στο ενδεχόμενο οι παρελάσεις να αποτελέσουν την αφορμή για να εκδηλωθεί η λαϊκή οργή και αγανάκτηση με αποδέκτες τους πολιτικούς υπαλλήλους των πλουτοκρατών που εξαθλιώνουν τον λαό, Παραρήγα και Τσίπρας αποθαρρύνουν τον κόσμο να κατέβει μαζικά στους δρόμους και να στείλει ένα παρόμοιο μήνυμα όπως έστειλε στις 28 Οκτώβρη, επικαλούμενοι τον μπαμπούλα της προβοκάτσιας.

Την στιγμή που εκατοντάδες λαϊκές συνελεύσεις, κινήματα της γειτονιάς, συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων, καλούν τον κόσμο να μετατρέψεις τις παρελάσεις της 25ης Μάρτη σε διαδηλώσεις στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στους πολιτικούς κολαούζους των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών, Παπαρήγα και Τσίπρας όχι μόνο δεν κάνουν το ίδιο αλλά επικαλούμενοι τον μπαμπούλα της προβοκάτσιας προσπαθούν ουσιαστικά να αποτρέψουν μια μαζική λαϊκή καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής.
Τι άλλο αποτέλεσμα έχουν οι εκτιμήσεις τους ότι «μερικοί θέλουν όξυνση, προβοκάτσια και ενδεχόμενα να βρεθούν και προσχήματα για να αναβληθούν και οι εκλογές», και θα αξιοποιηθούν «συμπεριφορές που υποκρύπτουν και προβοκάτσιες»;

Φυσικά υπήρχαν και υπάρχουν προβοκατόρικοι μηχανισμοί. Και σίγουρα έχουν πιο πρόσφορο έδαφος να δράσουν σε μια κινητοποίηση που δεν είναι οργανωμένη και περιφρουρημένη.
Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος κατά την άποψη μου για την θέση που πήραν τα αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα. Όταν ακόμα και τα αστικά έντυπα γράφουν –όπως χτες το περιοδικό «Επίκαιρα»- ότι οι κρατούντες «φοβούνται εξέγερση» γνωρίζουν καλά ότι αυτή αν προέλθει δεν θα είναι με καθοδήγηση κάποιου κοινοβουλευτικού κόμματος. Θα είναι από το αυθόρμητο ξέσπασμα ενός λαού που καταδυναστεύεται, υποφέρει, οδηγείται στην εξαθλίωση (γ’ αυτό θα είναι προβληματικό το αποτέλεσμα που μπορεί να έχει μια τέτοια εξέγερση).

Και εδώ είναι η ευθύνη των αριστερών κομμάτων που δεν προσπαθούν να μπολιάσουν το αυθόρμητο με το συνειδητό, που φοβούνται κάθε κινηματική διαδικασία που δεν την ελέγχουν.

Δεν ξέρω τι θα συμβεί στις παρελάσεις της 25 Μάρτη. Αυτό που αντιλαμβάνομαι όμως είναι ότι η κοινωνική εξέγερση είναι προ των πυλών και δύσκολα θα την ανακόψουν με τις μεθοδεύσεις τους να αιματοδοτήσουν το πολιτικό σύστημα με τις επερχόμενες εκλογές. Αυτό επίσης που υποθέτω είναι ότι αυτή η εξέγερση από τα κόμματα που έχουν σαν ευαγγέλιο τους τον κοινοβουλευτικό κρετινισμός θα αποδοθεί σε προβοκάτορες σε κουκουλοφόρους …

Λες και υπήρξε καμιά εξέγερση που οι συμμετέχοντες να μην φοράν κουκούλες. Όταν κουκούλες φοράν οι αντάρτες του ΙΡΑ, της ΕΤΑ, της Χαμάς, της Τζιχάντ ή οι Ζαπατίστας γιατί τα αριστερά κόμματα δεν έχει κανένα πρόβλημα; Όταν οι αγωνιστές του Σιάτλ και της Γένοβας τα έκαναν όλα λαμπόγυαλο γιατί τα ίδια δεν βγήκε να μιλήσουν για ασφαλίτες και προβοκάτορες;