Αρχική
25η Μαρτίου: η μέρα Λαϊκού Ξεσηκωμού –Η κυβέρνηση σήκωσε το γάντι της αναμέτρησης.
Υπάρχουν δύο τελείως διαφορετικά γεγονότα που περικλείουν όλη την ουσία της ζωής μας. Από τη μια μεριά είναι το περήφανο γεροντάκι, που τρυπώνει μέσα στην Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ και γιαουρτώνει τον Ευ.Βενιζέλο στην πιο μεγάλη στιγμή της πολιτικής του καριέρας. Ένας αδύναμος άνθρωπος καταφέρνει με τη μεγάλη αυτή κίνηση πολιτικής απαξίωσης να αμαυρώσει όχι μόνο τον αδίστακτα φιλόδοξο αστό πολιτικό, αλλά και να απαξιώσει την τεράστια “εθνική επιτυχία” των ελλήνων αστών, το νέο Μνημόνιο, θολώνοντας το γυαλί της προπαγάνδας τους με το χνώτο της πείνας, το αναψοκοκκίνισμα της λαϊκής οργής και αγανάκτησης.
Όμως το γιαούρτι που λέρωσε το ατσαλάκωτο κουστούμι του Βενιζέλου είναι τροχιοδεικτική βολή της κοινωνικής εξέγερσης που σιγοβράζει. Αποτελεί δείγμα της απόστασης που χωρίζει την εργαζόμενη πλειοψηφία από τα αστικά κόμματα, ένδειξη της αδυναμίας ενσωμάτωσης στους στημένους διαξιφισμούς του δικομματισμού, εικόνα της τεράστιας αποστοίχισης πλατιών λαϊκών μαζών από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, αφού κανείς δεν μας υπόσχεται τίποτε παρά μόνο την συνεχώς χειροτέρευση της θέσης μας.
Και εδώ, επομένως, βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα για ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα: απέναντι σε ένα κόσμο που του τα παίρνουν όλα τοκογλύφοι-εργοδότες-τράπεζες-φόροι και δεν έχει να χάσει τίποτε περισσότερο από τις αλυσίδες του, που δεν έχει να ελπίζει σε τίποτε αλλά καθημερινά περικυκλώνεται από ανασφάλεια, αδιέξοδα, ειδήσεις για νέες αυτοκτονίες και ψευτοζεί εργαζόμενος με όρους γαλέρας, απροστάτευτος και έρημος, οι νέες εφεδρείες (ΔΗΜΑΡ-Καστανίδης-Κατσέλη-Καμμένος κλπ) είναι πολύ λίγοι και ενσωματωμένοι για να υποδεχτούν όλη αυτή την ταξική καταστροφή. Ενώ η καθεστωτική Αριστερά ούτε θέλει - ούτε μπορεί να δώσει επαναστατική διέξοδο στον κόσμο της εργασίας. Και ο κόσμος μας γνωρίζει ότι οι επερχόμενες εκλογές πολύ λίγα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Το καλοκαίρι έρχονται νέα μέτρα, για να τα διαδεχτούν άλλα και άλλα, για να πούμε φτου και από την αρχή το 2020, αφού με την συνεπή εφαρμογή των μέτρων λαϊκής λεηλασίας το δημόσιο χρέος, στο όνομα του οποίου μας λεηλατούν και καταδυναστεύουν, θα βρίσκεται στα ύψη του 2010!
Από εδώ λοιπόν πηγάζει και ο αστικός φόβος για το ανεξέλεγκτο των κοινωνικών αντιδράσεων που τείνουν να εισβάλλουν στο πολιτικό παιχνίδι με μαζικούς, αγωνιστικούς όρους την 25η Μαρτίου, προβάλλοντας τον κίνδυνο του Λαϊκού Ξεσηκωμού. Κανείς δεν ξεχνά ότι οι Λαϊκές Διαδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου έριξαν την κυβέρνηση Παπανδρέου, γεφύρωσαν το τεράστιο ρήγμα εντός του κινήματος από τον εμφύλιο ΚΚΕ-τμημάτων της Αυτονομίας, αποδεικνύοντας την τεράστια αδυναμία του κράτους να εξασφαλίσει την πραγματοποίηση ακόμη και μιας από τις κορυφαίες εκδηλώσεις του αστικού κοινωνικού σχηματισμού!
Αυτό που ξέρουν λοιπόν όλοι, Παπαδήμος, Βενιζέλος, Σαμαράς, Καρατζαφέρης, ΜΜΕ, βιομήχανοι, τραπεζίτες, Ε.Ε., ΔΝΤ, δυνάμεις καταστολής και ΕΥΠ είναι ότι η 25η Μαρτίου αποτελεί για την εργαζόμενη πλειοψηφία όχι μόνο την ευκαιρία αμφισβήτησης της Δανειακής Σύμβασης, αλλά τη δυνατότητα εξεγερτικής καταδίκης της διαρκούς Χρεοκοπίας της κοινωνίας. Πιάνοντας το επαναστατικό νήμα και την νοηματοδότηση του «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή», μόνο που σήμερα ο στίχος γράφεται με όρους ταξικούς και στρέφεται κατά του αστικού συστήματος εξουσίας, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Όμως το γιαούρτι που λέρωσε το ατσαλάκωτο κουστούμι του Βενιζέλου είναι τροχιοδεικτική βολή της κοινωνικής εξέγερσης που σιγοβράζει. Αποτελεί δείγμα της απόστασης που χωρίζει την εργαζόμενη πλειοψηφία από τα αστικά κόμματα, ένδειξη της αδυναμίας ενσωμάτωσης στους στημένους διαξιφισμούς του δικομματισμού, εικόνα της τεράστιας αποστοίχισης πλατιών λαϊκών μαζών από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, αφού κανείς δεν μας υπόσχεται τίποτε παρά μόνο την συνεχώς χειροτέρευση της θέσης μας. Και εδώ, επομένως, βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα για ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα: απέναντι σε ένα κόσμο που του τα παίρνουν όλα τοκογλύφοι-εργοδότες-τράπεζες-φόροι και δεν έχει να χάσει τίποτε περισσότερο από τις αλυσίδες του, που δεν έχει να ελπίζει σε τίποτε αλλά καθημερινά περικυκλώνεται από ανασφάλεια, αδιέξοδα, ειδήσεις για νέες αυτοκτονίες και ψευτοζεί εργαζόμενος με όρους γαλέρας, απροστάτευτος και έρημος, οι νέες εφεδρείες (ΔΗΜΑΡ-Καστανίδης-Κατσέλη-Καμμένος κλπ) είναι πολύ λίγοι και ενσωματωμένοι για να υποδεχτούν όλη αυτή την ταξική καταστροφή. Ενώ η καθεστωτική Αριστερά ούτε θέλει - ούτε μπορεί να δώσει επαναστατική διέξοδο στον κόσμο της εργασίας. Και ο κόσμος μας γνωρίζει ότι οι επερχόμενες εκλογές πολύ λίγα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Το καλοκαίρι έρχονται νέα μέτρα, για να τα διαδεχτούν άλλα και άλλα, για να πούμε φτου και από την αρχή το 2020, αφού με την συνεπή εφαρμογή των μέτρων λαϊκής λεηλασίας το δημόσιο χρέος, στο όνομα του οποίου μας λεηλατούν και καταδυναστεύουν, θα βρίσκεται στα ύψη του 2010!
Από εδώ λοιπόν πηγάζει και ο αστικός φόβος για το ανεξέλεγκτο των κοινωνικών αντιδράσεων που τείνουν να εισβάλλουν στο πολιτικό παιχνίδι με μαζικούς, αγωνιστικούς όρους την 25η Μαρτίου, προβάλλοντας τον κίνδυνο του Λαϊκού Ξεσηκωμού. Κανείς δεν ξεχνά ότι οι Λαϊκές Διαδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου έριξαν την κυβέρνηση Παπανδρέου, γεφύρωσαν το τεράστιο ρήγμα εντός του κινήματος από τον εμφύλιο ΚΚΕ-τμημάτων της Αυτονομίας, αποδεικνύοντας την τεράστια αδυναμία του κράτους να εξασφαλίσει την πραγματοποίηση ακόμη και μιας από τις κορυφαίες εκδηλώσεις του αστικού κοινωνικού σχηματισμού!
Αυτό που ξέρουν λοιπόν όλοι, Παπαδήμος, Βενιζέλος, Σαμαράς, Καρατζαφέρης, ΜΜΕ, βιομήχανοι, τραπεζίτες, Ε.Ε., ΔΝΤ, δυνάμεις καταστολής και ΕΥΠ είναι ότι η 25η Μαρτίου αποτελεί για την εργαζόμενη πλειοψηφία όχι μόνο την ευκαιρία αμφισβήτησης της Δανειακής Σύμβασης, αλλά τη δυνατότητα εξεγερτικής καταδίκης της διαρκούς Χρεοκοπίας της κοινωνίας. Πιάνοντας το επαναστατικό νήμα και την νοηματοδότηση του «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή», μόνο που σήμερα ο στίχος γράφεται με όρους ταξικούς και στρέφεται κατά του αστικού συστήματος εξουσίας, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να μην κάνει πίσω: “Δεν τίθεται θέμα αναβολής των παρελάσεων. Θα πάει σύσσωμη όλη η κυβέρνηση στην στρατιωτική παρέλαση της Αθήνας και μάλιστα παρόντες θα είναι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός”! Παρά τις αρχικές αμφιβολίες και τις προτάσεις ματαίωσης ή και κατάργησης των παρελάσεων με διάφορες προφάσεις, η πραξικοπηματική κυβέρνηση αποφάσισε να βαδίσει το δρόμο της σύγκρουσης, της καταστολής και της κρατικής τρομοκρατίας. Παρόντες στην σύσκεψη ήταν οι υπουργοί: Εσωτερικών Α. Γιαννίτσης, Εθνικής Άμυνας Δ. Αβραμόπουλος, Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Γ. Μπαμπινιώτης, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μ. Παπαϊωάννου, Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης και Επικρατείας Γ. Σταυρόπουλος και Π. Καψής.
Νωρίτερα ο υπουργός Υποδομών Μάκης Βορίδης μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, ανέφερε ότι (πρέπει) «να αστυνομευτεί αποτελεσματικά η παρέλαση».
Η Αριστερά εν όψει της 25ης Μαρτίου στην πρώτη γραμμή της Ταξικής αναμέτρησης
Από το 2008 και μετά ο λαός μας έχει μπει στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος αφού είτε με τις εξεγερτικές του εκδηλώσεις, όπως το Δεκέμβρη του 2008, είτε με την πάλη του κατά των μέτρων που τον καθιστούν διεθνώς πειραματόζωο επιβολής εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα, το «ΚΑΙ ΕΔΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» φαντάζει άλλοτε σαν αγωνιστική ελπίδα και άλλοτε ως κοινωνικός εφιάλτης, από το φόβο γενικευμένης επιβολής των μέτρων. Αυτή η πραγματικότητα ωθεί τον ευρωπαϊκό τύπο να εκτιμά ότι μόνο με στρατιωτικό πραξικόπημα μπορούν να εφαρμοστούν αυτά τα ακραία μέτρα που συνδέονται με το ταξικό Μνημονιακό πραξικόπημα της εγχώριας και διεθνούς αστικής τάξης. Και, όντως, αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις, μαζί με το ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ αλλά και μια στεφάνη εφεδρικών στρατιωτικοποιημένων ακροδεξιών δυνάμεων όπως οι Λέσχες Εφέδρων, οι Πολιτοφυλακές και τα νέα Τάγματα Εθνοφυλακής ετοιμάζονται να αναλάβουν ρόλο Καταστολής των κοινωνικών εξεγέρσεων.
Σε αυτό το εύφλεκτο κοινωνικά-πολιτικά τοπίο και μπροστά στο κορυφαίο γεγονός της 25ης Μαρτίου, η άρχουσα τάξη επιχειρεί μια καλά οργανωμένη προσπάθεια τρομοκράτησης του εργαζόμενου λαού μας, κυρίως διαμέσου των ΜΜΕ, προβάλλοντας το φόβητρο των ακροδεξιών καλεσμάτων, για να διαβάλει τις όποιες δυναμικές λαϊκές κινητοποιήσεις. Θέση που δυστυχώς εγκολπώνεται και τμήμα της αριστεράς, που δέσμια των σεναρίων συνωμοσίας περί «παρακρατικών κουκουλοφόρων που με την ακραία δράση τους θα προκαλέσουν την δημοκρατική εκτροπή», δηλώνει Απούσα.
Εμείς πιστεύουμε ότι όλες οι τάσεις του κινήματος πρέπει να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις, σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση μετά το κοινωνικό-εργατικό μακελειό του νέου Μνημονίου, ώστε το αστικό σύστημα εξουσίας να αμφισβητηθεί μαζικά, μαχητικά και ανατρεπτικά! Με την δύναμη του λαϊκού παράγοντα να αμφισβητήσουμε τη Δανειακή Σύμβαση και το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής, την πραξικοπηματική κυβέρνηση και το σύνολο του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, φέρνοντας στο σήμερα την απελευθερωτική δυνατότητα. Είναι μια μάχη που θα δώσουμε μαζί με τον άνεργο, τον επισφαλή εργαζόμενο, τον εργαζόμενο για 30-400 ευρώ, τον απολυμένο της Κομοτηνής και της Χαλυβουργίας, το νέο και τον συνταξιούχο. Είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε με τους φαντάρους και το μόνιμο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων οικοδομώντας ένα πραγματικό Κίνημα Μέσα και Έξω από τον Στρατό.
Ήρθε η ώρα να λάβουμε πρωτοβουλίες στους χώρους εργασίας-εκπαίδευσης-γειτονιές, να συντονιστούμε και να δράσουμε αποφασιστικά και ενωτικά όλες οι κινήσεις αμφισβήτησης της αντεργατικής πολιτικής και των Μνημονίων. Ήρθε η ώρα του Λαϊκού Ξεσηκωμού Ή Εμείς Ή Αυτοί.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Η Αριστερά εν όψει της 25ης Μαρτίου στην πρώτη γραμμή της Ταξικής αναμέτρησης
Από το 2008 και μετά ο λαός μας έχει μπει στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος αφού είτε με τις εξεγερτικές του εκδηλώσεις, όπως το Δεκέμβρη του 2008, είτε με την πάλη του κατά των μέτρων που τον καθιστούν διεθνώς πειραματόζωο επιβολής εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα, το «ΚΑΙ ΕΔΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» φαντάζει άλλοτε σαν αγωνιστική ελπίδα και άλλοτε ως κοινωνικός εφιάλτης, από το φόβο γενικευμένης επιβολής των μέτρων. Αυτή η πραγματικότητα ωθεί τον ευρωπαϊκό τύπο να εκτιμά ότι μόνο με στρατιωτικό πραξικόπημα μπορούν να εφαρμοστούν αυτά τα ακραία μέτρα που συνδέονται με το ταξικό Μνημονιακό πραξικόπημα της εγχώριας και διεθνούς αστικής τάξης. Και, όντως, αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις, μαζί με το ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ αλλά και μια στεφάνη εφεδρικών στρατιωτικοποιημένων ακροδεξιών δυνάμεων όπως οι Λέσχες Εφέδρων, οι Πολιτοφυλακές και τα νέα Τάγματα Εθνοφυλακής ετοιμάζονται να αναλάβουν ρόλο Καταστολής των κοινωνικών εξεγέρσεων.
Σε αυτό το εύφλεκτο κοινωνικά-πολιτικά τοπίο και μπροστά στο κορυφαίο γεγονός της 25ης Μαρτίου, η άρχουσα τάξη επιχειρεί μια καλά οργανωμένη προσπάθεια τρομοκράτησης του εργαζόμενου λαού μας, κυρίως διαμέσου των ΜΜΕ, προβάλλοντας το φόβητρο των ακροδεξιών καλεσμάτων, για να διαβάλει τις όποιες δυναμικές λαϊκές κινητοποιήσεις. Θέση που δυστυχώς εγκολπώνεται και τμήμα της αριστεράς, που δέσμια των σεναρίων συνωμοσίας περί «παρακρατικών κουκουλοφόρων που με την ακραία δράση τους θα προκαλέσουν την δημοκρατική εκτροπή», δηλώνει Απούσα.
Εμείς πιστεύουμε ότι όλες οι τάσεις του κινήματος πρέπει να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις, σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση μετά το κοινωνικό-εργατικό μακελειό του νέου Μνημονίου, ώστε το αστικό σύστημα εξουσίας να αμφισβητηθεί μαζικά, μαχητικά και ανατρεπτικά! Με την δύναμη του λαϊκού παράγοντα να αμφισβητήσουμε τη Δανειακή Σύμβαση και το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής, την πραξικοπηματική κυβέρνηση και το σύνολο του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, φέρνοντας στο σήμερα την απελευθερωτική δυνατότητα. Είναι μια μάχη που θα δώσουμε μαζί με τον άνεργο, τον επισφαλή εργαζόμενο, τον εργαζόμενο για 30-400 ευρώ, τον απολυμένο της Κομοτηνής και της Χαλυβουργίας, το νέο και τον συνταξιούχο. Είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε με τους φαντάρους και το μόνιμο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων οικοδομώντας ένα πραγματικό Κίνημα Μέσα και Έξω από τον Στρατό.
Ήρθε η ώρα να λάβουμε πρωτοβουλίες στους χώρους εργασίας-εκπαίδευσης-γειτονιές, να συντονιστούμε και να δράσουμε αποφασιστικά και ενωτικά όλες οι κινήσεις αμφισβήτησης της αντεργατικής πολιτικής και των Μνημονίων. Ήρθε η ώρα του Λαϊκού Ξεσηκωμού Ή Εμείς Ή Αυτοί.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
