Αρχική
Το παραλήρημα που κατάφερε να εκστομίσει το προεδρικό ανδρείκελο δείχνει ότι ο λαός δεν έχει άλλο δρόμο από το να επαναστατήσει. Πρέπει να πάρει τα όπλα και να δώσει μια και καλή τέλος σ’ αυτό το παρανοϊκό καθεστώς. Δεν πρέπει να μείνει κεφάλι όρθιο από αυτούς που όλα τα χρόνια κοροϊδεύουν και εκμεταλλεύονται το κόπο και το μόχθο του λαού. Να καθαριστεί μια για πάντα ο σύγχρονος κόπρος του καπιταλισμού.
Ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με το μεγάλο κίνδυνο να εξαφανιστεί και να χαθεί κάτω από την πίεση της ντόπιας χούντας που βοηθιέται από τους ξένους εταίρους της.
Έχει μεγάλη σημασία να τελειώσει το συντομότερο δυνατό αυτή η απολυταρχική και απάνθρωπη νεοκατοχή και να αφήσει πίσω του ο λαός όλους αυτούς που από διάφορα πόστα και θέσεις κατάφεραν να κρατήσουν σκλάβους τους ανθρώπους για πολλά χρόνια. Όλοι αυτοί οι εγκληματίες που υπάρχουν επειδή ο λαός το επέτρεψε και το ανέχτηκε είναι ο νέος κίνδυνος.
Ήρθε η ώρα να αποδοθεί η δικαιοσύνη που δεν μπόρεσαν να βρουν όλες οι προηγούμενες γενιές. Ο λαός πρέπει να βυθίσει στην αφάνεια όλους αυτούς που δημιούργησαν και επέβαλαν συνθήκες φτώχειας. Πρέπει οι ασήμαντοι και άχρηστοι πολιτικοί να αποτελέσουν οριστικό και αμετάκλητο παρελθόν, που για το λαό θα σημάνει και τη φυσική απαλλαγή του από τα δεσμά που παράνομα και άδικα του επιβάλλει η άρχουσα τάξη και το απαράδεκτο πολιτικό προσωπικό που την υπηρετεί.
«Παραμένω αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε. Η πατρίδα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα σοβαρό κίνδυνο, πληρώνοντας πολύ βαρύ τίμημα για λάθη δεκαετιών - δικά μας και των εταίρων μας στην ευρωζώνη»
«έχει μεγάλη σημασία να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν αυτή η δοκιμασία και να περάσουμε όλοι μαζί απέναντι, χωρίς να μείνει κανείς πίσω. Είναι υποχρέωσή μας να αναλώσουμε όλες τις δυνάμεις για τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης, για να μην βρουν έδαφος ακρότητες και φανατισμοί που ευνοούνται σε τέτοιες συνθήκες»
«τώρα κρίνεται όχι μόνο η διαγενεακή δικαιοσύνη, αλλά και ο ανθρωπισμός μας»
«Έχουμε χρέος πρώτα πρώτα απέναντι στη νέα γενιά αλλά και απέναντι σε όσους βυθίζονται ήδη στη φτώχεια να κάνουμε ατομικές και συλλογικές υπερβάσεις γρήγορα, να τα αλλάξουμε όλα - για να μείνουν κάποια, τα σημαντικότερα και τα πρέποντα»
